کم کم به بزرگترین رویداد دنیای ورزش یعنی جام جهانی فوتبال نزدیک می شویم. مسابقه هایی بسیارعظیم و کم نظیر که همه ورزش دوستان را متوجه خود می کند.
کد خبر: ۹۶۹۳۷

از این پس ، بیش از پیش از جام جهانی خواهیم گفت و سعی می کنیم شما را با این رویداد بزرگ ورزشی همراه کنیم. بررسی گروههای هشت گانه گام اول ما در راه رسیدن به زمان شروع جام جهانی است.
در ادامه این سلسله مطالب ، چگونگی برخورد تیمها در مراحل بعد را مورد بحث قرار می دهیم ، همچنین در زمان برگزاری بازیها هم با نقد و بررسی بازیها و مسائل حاشیه ای درکنار شما خواهیم بود.
از گروه اول شروع می کنیم ؛ گروهی که به اعتقاد بسیاری ، یکی از آسانترین گروههای مرحله مقدماتی است. در این گروه آلمان میزبان با لهستان ، کاستاریکا و اکوادور همگروه است.
آلمان در شرایطی گام به این بازیها می گذارد که مردم فوتبال دوست این کشور کمتر از قهرمانی از این تیم نمی خواهند. حتی نتایج ضعیف چند سال اخیر ژرمن ها هم موجب این نشده که فوتبال دوستان آلمانی سطح انتظار خود را پایین بیاورند.
از افزایش استقبال تماشاگران آلمانی از بازیهای نه چندان سطح بالای بوندس لیگا می توان فهمید آنها تا چه اندازه به آینده فوتبالشان امید بسته اند.
با وجود این هدف اول ژرمن ها همچون جام کنفدراسیون ها رسیدن به مرحله نیمه نهایی است. رفتن رودی فولر و آمدن زوج قدیمی او یورگن کلینزمن برای آلمانی ها مثبت ارزیابی شد.
فولر باوجود کسب عنوان نایب قهرمانی در دوره گذشته ، یک مربی محتاط شناخته می شد که در لحظات حساس فاقد توانایی ارزیابی و عکس العمل سریع بود.
کلینزمن شرایط متفاوتی دارد. او جسورتر و نترس تر است و توانسته در 2سال گذشته انسجام بیشتری در ناسیونال مانشافت ایجاد کند. انتخاب ینس لمان به جای الیور کان ، بزرگترین اتفاق در تیم ملی آلمان بود.
ستاره جام جهانی گذشته ابتدا بازو بند کاپیتانی تیمش را از دست داد و بعد جایش را به رقیب یا بهتر بگوییم دشمن همیشگی اش داد. انتخاب کردن ینس نووتنی برای خط دفاع ، خیلی از کارشناسان را به تعجب انداخت.
نووتنی در 2سال گذشته دایم درگیر مصدومیت و مشکلات قراردادش با بایرلورکوزن بوده ، ولی باتوجه به جوان بودن خط دفاعی آلمان ، به تیم ملی فرا خوانده شد. در مقابل کریستین وورنز به طرز رقت باری از تیم ملی خط خورد.
ارزیابی کارشناسان این است که فردریش ، مرته ساکر و لام بیشترین شانس را برای قرارگرفتن درخط دفاع تیم ملی آلمان دارند. کلینزمن در خط میانی روی قدرت هافبک آینده چلسی ، میشائیل بالاک حساب خاصی باز کرده است.
بالاک میان ژرمن ها با زدن 29گل بهترین آمار را دارد و باید منتظر هنرنمایی او در جام جهانی باشیم. در کنار بالاک ، فرینگس به عنوان هافبک دفاعی بازی می کند.
اشنایدر و اشواین اشتایگر می توانند در کنار دو بازیکن یاد شده ترکیب خط میانی آلمان را تکمیل کنند. کلینزمن در جام جهانی سباستین دایسلر را به دلیل مصدومیت در اختیار نخواهد داشت.
در خط حمله ، حرف اول و آخر را به میروسلاو کلوزه لهستانی تبار می زند و باید دید کلینزمن برای انتخاب زوج او در خط حمله چه تصمیمی می گیرد. لوکاس پودولسکی بیشترین شانس را برای قرار گرفتن در کنار کلوزه دارد.
این مهاجم 21ساله قدرت حمل توپ بالایی دارد و می تواند نقش مهاجم دوم را بخوبی ایفا کند. درباره تیم ملی آلمان باید گفت با تمام نتایج ضعیف 2سال اخیر و این که آنها نتوانسته اند در سالهای گذشته تیمهای بزرگ را شکست دهند، نمی توان شانس آنها را اندک ارزیابی کرد.
آلمان هاحتی در سالهایی که هیچ بازیکن بااستعدادی نداشته اند، همه را شگفت زده کرده اند. کلینزمن که در 2سال اخیر به دلیل اقامت در کالیفرنیا بشدت مورد انتقاد قرار گرفته است ، می گوید: ما می توانیم جام را در خانه حفظ کنیم ، اما نباید فریب نام رقیبانمان در مرحله اول را بخوریم.

16شیرین
لهستان تیم بزرگ دهه 70و اوایل دهه 80مهمترین رقیب آلمان در دور مقدماتی است ؛ تیمی که در جام جهانی 74و 82تا مرحله نیمه نهایی صعود کرد، اما پس از جام جهانی 86به مدت 16سال از صعود به مرحله نهایی جام جهانی باز ماند.
لهستان با مربیگری پاول یاناش به جام جهانی می رود. یاناش عضو تیم ملی لهستان در جام جهانی 82بود و توانست مدال برنز رقابت ها را به گردن بیاویزد. او یکی از قدیمی ترین مربیان تیمهای جام جهانی است که از دسامبر سال 2000تا امروز سکان هدایت این تیم را در دست دارد.
مشکل بزرگ یاناش این است که تعدادی از بهترین بازیکنانش که در باشگاه های معتبر خارجی توپ می زنند، در طول فصل گذشته نتوانستند جای ثابتی در ترکیب تیمشان به دست آورند. کرژی نووک و دودک ازجمله این بازیکنان هستند که این نیمکت نشینی در نهایت موجب خط خوردن یرزی دودک از تیم ملی لهستان شد.
در غیاب دودک ، آرتور بوروک بیشترین شانس را برای قرار گرفتن در دروازه لهستان دارد. خط دفاعی لهستان قوی ترین خط این تیم است. بازیکنان تنومند و قوی جثه ای همچون توماژ کلوس ، توماژ زاسا، میشل زولاکف و ژاکه باک یک خط دفاع 4نفره مستحکم را ایجاد کرده اند.
ژاکه باک که بتازگی به تیم الریان قطر پیوسته است با 68بازی ملی قوی ترین بازیکن لهستان به شمار می رود. او می گوید: خوشحالم مقابل آلمان بازی می کنیم. فکر می کنم ما و اکوادور تلاش می کنیم با کنار زدن کاستاریکا به عنوان تیم دوم به مرحله بعد صعود کنیم.
اما در دور دوم باید با سوئد یا انگلستان رودررو شویم که چندان جالب نیست. بازیساز تیم ملی لهستان میروسلاو زیمکوویاک ، بازیکن ترابوزان اسپور ترکیه است که در 30سالگی در اوج دوران بازیگری خود به سر می برد.
او یک هافبک دریبل زن و تکنیکی است که پاسهای خوبی می دهد و در زدن ضربات آزاد مهارت دارد. در خط حمله هم ماسیژ زورافسکی با زدن 15گل ملی تاثیرگذار است. وی در سلتیک ، قهرمان لیگ برتر اسکاتلند بازی می کند.

گمنام اما امیدوار
کنار زدن اروگوئه و کلمبیا و تکیه زدن بر جای سوم جدول در منطقه امریکای جنوبی نشان می دهد اکوادور آنقدرها هم که تصور می شود، کم شانس نیست.
آنها تنها برزیل و آرژانتین را فراتر از خود دیدند و بدون هراس از نام بزرگان به صعود می اندیشند. لوئیس فرناندو سوارز مربی اکوادور است. او در کشور اکوادور چهره ای کاریزماتیک از خود به جا گذاشته است.
به محض منصوب شدنش به عنوان مربی اکوادور در سال 2004بسیاری از بازیکنان مسن و باتجربه را کنار گذاشت و دست به جوانگرایی زد.
او یک کلمبیایی است که همچون سلفش هرنان داریوگومز در مسابقه های جام لیبرتادورس همراه با اتلتیکو ناسیونال مدلین در سال 1989قهرمان شد. 4سال پیش ، داریو گومز می گفت : ما می رویم تا یاد بگیریم.
تیم او خیلی زود حذف شد، اما اکنون سوارز می گوید: ما شانس این را داریم که پیشرفتمان را نشان دهیم. ما جوهره لازم را داریم . بازیکنانمان باانگیزه و تکنیکی هستند و در عین حال تاکتیک پذیر. گروهی که در آن قرار داریم به ما اجازه می دهد که به مرحله دوم فکر کنیم.
آلمان در این گروه شانس اول است ، اما ما هم می توانیم جلوتر از لهستان و کاستاریکا دوم شویم. در تیم اکوادور، ایوان هورتادو ستون دفاعی است. او پس از سالها بازی در اسپانیا و مکزیک حالا در تیم العربی قطر بازی می کند و با 57بازی در دور انتخابی جامهای جهانی در منطقه امریکای جنوبی و حتی جهان رکورددار است.
او 127بازی ملی دارد. در خط میانی ادیسون مندس با 60بازی ملی و 10گل زده یک رابطه خوب میان دفاع و حمله است. او 4سال پیش با زدن گل به کرواسی باعث پیروزی تیمش بر این رقیب اروپایی شد. خودش حمله کردن را بیشتر دوست دارد، ولی می تواند به دفاع هم کمک کند. آگوستین دلگادو با 32سال بهترین مهاجم اکوادور است.
او در 67بازی ملی 29گل به ثبت رسانده و عضو باشگاه بارسلونای گوایا کوئیل است.

کاستاریکا زنگ تفریح نیست
کم امیدترین تیم گروه نخست کاستاریکا است ؛ تیمی که در پی امریکا و مکزیک ، با کسب رده سوم منطقه کونکاکاف برای سومین بار راهی جام جهانی شد.
کاستاریکا هم یک مربی قدیمی دارد که در جام جهانی 2002در کنار این تیم بوده است. الکساندر گیمارش که خود در جام جهانی 90به میدان رفته است ، یک برزیلی الاصل است که در 11سالگی با خانواده اش به کاستاریکا کوچ کرده و در آنجا ماندگار شده است.
گیمارش می داند که تیمش فاقد مهره های سطح بالا و طراز اول است اما سعی می کند با همین داشته ها شانس صعود را جستجو کند. ستون دفاعی کاستاریکا گیلبرتو مارتینز است.
وی می تواند در نقاط مختلف خط دفاع بازی کند و تجربه سالها حضورش در فوتبال ایتالیا را در اختیار تیمش قرار دهد. در میانه میدان والتر سنتنو مهره تعیین کننده کاستاریکاست.
او پیراهن شماره 10را تن می کند. سنتنو بیشتر دوران بازیگریش را در ساپریسای کشورش پشت سر گذاشته ولی در دوران یکساله حضورش در AEKآتن توانست در لیگ قهرمانان اروپا دروازه رئال مادرید را در سانتیاگو برنابئو باز کند. سرشناس ترین و بهترین بازیکن کشور کاستاریکا، پائولو ونچاپ است.
او یکی از بازیکنانی بود که در بازی دوستانه زمستان گذشته به ایران نیامد. ونچاپ در تیمهایی مثل داربی ، وستهم ، منچسترسیتی و مالاگا بازی کرده است و در حالی که هنوز 30سالش تمام نشده تجربه بالایی دارد. ونچاپ با زدن 43گل ملی خط دفاعی حریفان کاستاریکا را بشدت تهدید خواهد کرد.

مزدک میرزایی
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها