در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
به گزارش جام جم آنلاین، 59 سال پیش در یکشنبه شب سوم نوامبر سال 1957 میلادی اتحاد جماهیر شوروی قمر فضایی اسپوتنیک 2 را به فضا پرتاب کرد و در مدار زمین قرارداد.
این قمر یک مسافر کوچک داشت ، لایکا ، ماده سگ 6 کیلوگرمی که به عنوان نخستین موجود فضانورد تاریخ جهان نامش ثبت شد.
یک ماه قبل از این تاریخ ، شوروی با موفقیت قمر مصنوعی اسپوتنیک یک را به فضا پرتاب کرده و در مدار زمین قرار داده بود.خبر پرتاب قمر مصنوعی اسپوتنیک یک به فضا و قرار دادن آن در مدار زمین ، جهان و به ویژه ایالات متحده آمریکا را شوکه کرده بود.
نیکیتا خروشچف ، دبیرکل حزب کمونیست و رهبر شوروی برای اینکه ضرب شست دیگری به ایالات متحده آمریکا نشان دهد 10 روز بعد دستور داد فورا قمر تازه ای در مدار زمین قرار گیرد که این بار حامل یک موجود زنده باشد.
سرگئی کورولف ، رئیس برنامه فضایی شوروی به او خاطر نشان کرد که ساخت و پرتاب یک قمر تازه تا قبل از ماه دسامبر غیرممکن است.
خروشچف که می خواست به مناسبت چهلمین سالگرد انقلاب بلشویکی در هفتم نوامبر آمریکایی ها را مرعوب کند بر اجرای دستورش تاکید کرد.بنابراین در کمتر از سه هفته اسپوتنیک 2 بدون طراحی اولیه و تست آزمایشی ایمنی آماده شد.
در ساعت 22 و 28 دقیقه یکشنبه سوم نوامبر اسپوتنیک 2 «به زبان روسی همسفر» در حالی که یک سگ کوچک سرنشین آن بود به فضا پرتاب شد.
لایکا نخستین موجود زنده ای بود که به فضا سفر می کرد اما سرنوشت شومی در انتظارش بود.از ابتدا نیز هیچ طرحی برای بازگرداندن اسپوتنیک 2 به زمین پیش بینی نشده بود.
در آن زمان مقامات شوروی اعلام کرده بودند لایکا درون یک کپسول با هوای تهویه شده و مقدار غذای کافی گذاشته است و پس از هفت روز سفر در فضا به دلیل سم موجود در مواد غذایی اش که به عمد و برای جلوگیری از زجر کشیدن سگ غذایش به آن آلوده شده بود ، جان داده است.
مقامات شوروی در آن زمان از موفقیت آمیز بودن پرتاب اسپوتنیک 2 به خود بالیده و تبلیغات وسیعی به راه انداختند.
در روز 14 آوریل سال 1958 میلادی ، تابوت فضایی لایکا پس از 163 روز از زمان پرتاب با جو زمین برخورد کرد و ذوب شد.
جسد لایکا 2570 بار کره زمین را دور زده و در جریان این مدت حدود 100 میلیون کیلومتر را در فضا پیموده بود. چند دهه طول کشید تا واقعیت ماجرای لایکا در سال 2002 میلادی فاش شود.
کابین حامل لایکا به قمر اسپوتنیک 2 با جوشکاری متصل شده بود.
سیم های زیادی به لباس فضایی لایکا متصل شده بودند و دانشمندان را از ضربان قلب ، تنفس ، فشارخون و سایر علائم حیاتی او آگاه می کردند.در عین حال ، یک دوربین و یک فرستنده رادیویی در این کابین نصب شده بودند.
از همان آغاز پرتاب ، صدای کر کننده موشک ، لایکا را بر کف کابین میخکوب کرد ، پس از پنج تا هفت ساعت از هنگام پرتاب و قرار گرفتن در مدار زمین ، لایکا از شدت حرارت داخل کابین و ترس شدید می میرد.
چندین دهه از این ماجرا گذشت تا سرانجام جهان از واقعیت سفر فضایی نخستین موجود زنده به کهکشان آگاه می شود.
بهرام افتخاری / جام جم آنلاین
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد