شنا در یخ های زمستان

دیوید ترود، عکاس این عکس می‌گوید:‌ در نزدیکی ساحل وِدبَک در شمال کپنهاگ زندگی می‌کنم؛ جایی که اسکله شناگران باشگاه «وایکینگ» بدون توجه به این‌که هوا چگونه است هر روز صبح در دریا شنا می‌کنند. سال گذشته دریا برای نخستین‌بار طی 20 سال گذشته یخ زد. شناگران نظرم را جلب کردند پس برگشتم و هر روز از آنها به مدت یک هفته عکاسی کردم. بازنشستگان بسیاری در میان‌شان وجود داشتند.

ترجیح می‌دهم قصه آدم‌های واقعی را در عکس‌هایم روایت کنم به جای این که چیدمان انجام دهم و تصاویر غیرواقعی را به تصویر بکشم. این پروژه عکاسی بر اساس علاقه‌مندی شخصی‌ام درخصوص این که چرا شناگران چنین دیوانه‌گی را انجام می‌دهند شکل گرفت؛ دیوانه‌گی که خطرناک و دردناک است. از نظر علمی پریدن در آب یخ یک شوک درمانی است. بدن سریعا سرد و فعالیت سیستم دفاعی آن دو برابر می‌شود.

رگ‌های خونی کوچک و مخلوطی از اندورفین، آدرنالین و دوپامین در آنها ترشح می‌شود. مانند این که بدن خود تبدیل به یک شیمیدان شده، بیماری‌ها را دور نگه داشته، از سیستم دفاعی‌اش حمایت کرده و به طولانی شدن عمر کمک کرده است.

پسری که در این عکس دیده می‌شود آنتون 14 ساله است که همراه پسر یکی از دوستان هر دو گاه‌به‌گاه زمستان‌ها در دریا آب‌تنی می‌کنند. به آنها در مورد این مکان فوق‌العاده گفتم که می‌توانم بر روی پل چراغ‌هایی را مستقر کنم و با قرار دادن یک فوم بازتابنده یخ‌ها را روشن کنم. کاری که کمکم می‌کند به راحتی به اطراف بخزم و بدون افتادن و زمین خوردن عکاسی کنم. همین که آنتون به داخل آب پرید متوجه دسته‌ای از پرنده‌ها شدم که نزدیک می‌شدند. سپس همین که آنتون به زیر آب رفت و دوباره بالا برگشت پرندگان رسیده بودند و از آسمان بالای سرش پروازکنان در حال گذر بودند.

داشتم از یک هاسلبلاد دیجیتال استفاده می‌کردم که فقط یک فریم در هر یک و نیم ثانیه می‌توان با آن ثبت کرد به همین دلیل تنها توانستم یک عکس بگیرم. اما من عاشق ابرها، پرنده‌ها، رنگ‌ها و همه عناصر موجود در این عکس هستم. و از همه بیشتر چهره آنتون را در این عکس دوست دارم که برای ما فرصت دیدن واکنش او را در لحظه شجاعتش فراهم می‌کند.