حیوانات در تبریز نفس راحت می‌کشند

در مورد پناهگاه حیوانات پردیس و زمان تاسیس آن بگویید و این‌که هدف از تاسیس این مکان چه بوده است؟

پناهگاه حیوانات پردیس در سال 1390 به طور رسمی افتتاح شد و قبل از آن نیز فعالیت‌هایی در این زمینه داشته‌ایم. این پناهگاه که قرار است در آینده نزدیک به محلی بزرگ‌تر و بهتر منتقل شود، توسط خیرین و حامیان در اختیار سازمان مردم‌نهاد حمایت از حیوانات تبریز قرار داده شده است و دارای یک درمانگاه، 11 آسایشگاه، سه سوله و محوطه است. در این پناهگاه حدود 1300 حیوان از انواع مختلف از جمله سگ، گربه، پرندگانی مانند عقاب، جغد، کرکس، روباه و اسب مورد درمان و نگهداری قرار می‌گیرند. هدف اصلی از تاسیس این پناهگاه نیز کمک به بهبود وضعیت حیوانات در کشور است.

روش کار در این پناهگاه چگونه است؟

تماس‌های مردمی معمولا از دو طریق شماره‌های مستقیم و شماره 137 شهرداری تبریز باعث می‌شود که همکاران ما به کمک اولین آمبولانس حیوانات کشور که در تبریز آغاز به کار کرده است، در محل حاضر شوند. در صورت بیماری‌ها و آسیب‌های اورژانسی، معمولا سرم‌زنی و کارهای ابتدایی در همان آمبولانس صورت می‌گیرد و در غیر این صورت حیوانات به کلینیک‌های طرف قرارداد در شهر یا به پناهگاه حیوانات منتقل و پذیرش می‌شوند. سپس این حیوانات به قرنطینه منتقل شده و اقدام به شست‌وشو و انگل‌زدایی می‌شوند تا بتوانند بعد از بهبود رهاسازی شده یا در پناهگاه نگهداری شوند. عقیم‌سازی سگ‌ها و گربه‌ها نیز بخشی از این کار است و این حیوانات با استفاده از یک نوع گوشواره شماره‌گذاری و برای آنها پرونده و شناسنامه تهیه می‌شود.

رهاسازی یا نگهداری حیوانات بر چه اساسی صورت می‌گیرد؟

اولویت اصلی ما با واگذاری و رهاسازی است، طوری که بعد از درمان و عقیم‌سازی، حیوان سالم به افراد متقاضی دوستدار حیوانات داده می‌شود. در مورد حیوانات غیراهلی در طبیعت رهاسازی می‌شوند و بخشی از گربه‌های سالم نیز به خانواده‌ها واگذار شده یا در شهر رهاسازی می‌شوند. در مورد سگ‌ها نیز به دلیل مشکلات رهاسازی، معمولا در پناهگاه می‌مانند یا برای نگهبانی به کارخانه‌ها یا ویلاها واگذار می‌شوند. نکته مهم این که تمامی واگذاری‌ها به صورت رایگان و بدون دریافت هزینه انجام می‌شود.

آیا پردیس امکان نگهداری تمام حیوانات را دارد؟

متاسفانه با محدودیت جا مواجه هستیم و در روزهای گذشته نیز با مسئولان صحبت‌هایی کرده‌ایم که بخشی از این حیوانات در محلی دیگر رهاسازی شوند. در این پناهگاه روزانه در دو نوبت غذای پخته شده به حیوانات داده می‌شود که معمولا مخلوطی از نان، مرغ، سبزیجات و حبوبات است.

هزینه‌های مربوط به پناهگاه چگونه تامین می‌شود؟

بخشی از هزینه‌ها توسط شهرداری تبریز و بخشی دیگر از سوی خیرین و حامیان تامین می‌شود. البته افرادی هم هستند که کمک‌های غیرنقدی مانند غذا یا دارو به این مرکز ارسال می‌کنند.

در این زمینه چه کمبودهایی را حس می‌کنید؟

متاسفانه کارهای حمایتی که از سازمان‌های مردم‌نهاد صورت می‌گیرد، وضعیت مشخصی در کشور ندارد و همین موضوع به ما و سازمان‌های مردم نهاد دیگر آسیب می‌زند. امیدواریم که خیرین و مسئولان بیش از پیش از این فعالیت‌ها حمایت کنند. همچنین در زمینه حیوانات نیاز شدیدی به فرهنگ‌سازی داریم. برای نمونه مردم باید بدانند اگر حیوانی از طرف این پناهگاه در شهر رهاسازی می‌شود، سالم بوده و نباید از این حیوانات بترسند.

علی فرهاد

جام‌جم تبریز