استودیو یکی از اتاق‌های خانه‌ام است

مجری برنامه‌های ورزشی چگونه وارد جمع شیدایی‌ها شد؟

مدت کوتاهی پیش از ماه رمضان، پیشنهاد همکاری در این برنامه به من داده شد. اوایل کمی نگران کمبود وقت و پیش‌تولید بودم، ولی با تلاشی که همه دست اندرکاران شیدایی داشتند، تجربه موفقی برایم شد و توانستم تا حد زیادی از عهده کار برآیم. در این برنامه با زوج‌های جوان و حتی میانسال صحبت کردم و به‌دنبال چالش‌هایی رفتم که دغدغه من به عنوان یک جوان مجرد و شاید بسیاری از کسانی بود که بتازگی ازدواج کرده بودند و مخاطبان برنامه محسوب می‌شدند.

یکی دیگر از ویژگی‌های شیدایی این بود که مردم را با جنبه‌های خصوصی‌تر زندگی کسانی آشنا می‌کرد که تا آن موقع فقط ظاهرشان را دیده و بازی‌هایشان را در فیلم‌ها شاهد بودند. در واقع من هر شب در برنامه شیدایی با یک قصه نو و تازه و با آدم‌ها و شخصیت‌های جدید روبه رو می‌شدم و همیشه چیزی برای کنجکاوی‌های شخصی‌ام به عنوان نماینده مردمی که با مهمانان گفت‌وگو می‌کند، وجود داشت.

اجرای یک برنامه اجتماعی و خانوادگی با اجرای برنامه‌های ورزشی چه تناسبی دارد؟

یکی از دلایلی که ترجیح می‌دهم در حوزه اجتماعی کار کنم، امکان بروز خلاقیت‌هایی در اجراست و این که به مسائلی بپردازم که سال‌ها برایشان زحمت کشیده‌ام. شیدایی تجربه جذابی برای من بود. می‌توانستم آنچه دغدغه خودم بوده را با مردم و مهمان‌ها در میان بگذارم و چیزهای جدید یاد بگیرم. به عنوان یک مجری تلویزیونی، برنامه‌های پربیننده فوتبالی را هم تجربه کرده‌ام؛ برنامه‌هایی که به خاطر ذات جذاب بودن فوتبال، از همان ابتدا بیننده زیادی دارند و با آگاهی از این موضوع که برنامه‌های اجتماعی این اقبال و استقبال را ندارند و سختی کارشان هم بیشتر است، این تغییر را در زندگی حرفه‌ای‌ام به وجود آوردم و برای اجرا در عرصه برنامه‌های اجتماعی وارد میدان شدم.

این یک حقیقت است که سبک کار اجتماعی همان ابتدای راه بیننده زیادی ندارد و در مجموع آدم‌های کمتری اجرای یک مجری تلویزیونی را می‌بینند. با این حال مصمم بودم این راه سخت را شروع کنم تا بتوانم خلاقیت‌های فردی خودم را محک بزنم و به منصه ظهور برسانم، چراکه برای رسیدن به این نقطه،وقت زیادی گذاشته و مطالعات گسترده‌ای داشتم.

از تجربه دوباره حضور دوباره‌تان در شیدایی بگویید؟

واقعیت این است که اصلا احساس نمی‌کنم به یک برنامه تلویزیونی می‌روم. حضور در شیدایی برایم دوست داشتنی است و تجربه آن با کارهای قبلی‌ام متفاوت است. می‌توانم بگویم انگار از یک اتاق در خانه خودم به اتاق دیگری می‌روم و مهمان‌های برنامه، همان کسانی هستند که در خانه خودم از آنها میزبانی می‌کنم و اگر قرار بود آنها همین امشب مهمان من باشند، همین سوال‌ها را می‌پرسیدم. ترکیب مهمانان در سری دوم برنامه شیدایی تغییر کرد. در ماه رمضان میزبان زوج‌هایی بودیم که برخی هنرمند، بعضی ورزشکار و تعدادی از آنها هم افراد معمولی بودند، ولی به بهانه دهه کرامت و سالروز میلاد حضرت معصومه(س) و امام رضا(ع)، خانواده در جلوه خواهر و برادر بروز پیدا کرد. به نظرم رابطه میان خواهران و برادران بویژه میان ما ایرانی‌ها یکی از عجیب‌ترین، جذاب‌ترین و خاص‌ترین نوع ارتباط‌‌هاست، البته در تمام تاریخ و در بسیاری جوامع همین‌گونه است، ولی ایرانی‌ها به خاطر نوع روابط خانوادگی، در این زمینه هم خاص‌تر هستند.

اجرای شما در برنامه شیدایی طنازانه است. چطور به این سبک از اجرا رسیدید؟

من از همان ابتدا یعنی از ماه رمضان و بعد به صورت جدی‌تر در سری دوم شیدایی تصمیم گرفتم اجرایی متفاوت داشته باشم و طناز بودن را به کار اضافه کنم که ویژگی ایرانی‌هاست. احساس می‌کنم در این سبک، راحت‌تر می‌شود با مخاطب حرف زد، با او شوخی کرد و نگاهی صمیمانه‌تر داشت. طی اجرا به این نتیجه رسیدم که مخاطب فهیم شیدایی از این شوخی‌ها ناراحت نمی‌شود، بلکه احساس راحتی بیشتری می‌کند و ترغیب می‌شود تصاویر بیشتری برای برنامه ارسال کند. این روزها بعضی‌ها به من می‌گویند جدی‌تر باش و برخی هم از کارم راضی هستند. در مجموع احساس می‌کنم استودیوی شیدایی یکی از اتاق‌های خانه‌ام است.

فاطمه عودباشی

رادیو و تلویزیون