گفت‌وگو با پیرس برازنان، بازیگر مجموعه «پسر»

کارم را شوخی نمی‌گیرم

معمولا برای بازیگران مطرحی که شصت سالگی را رد می‌کنند، تلویزیون و مجموعه‌های آن می‌تواند بهترین گزینه کاری باشد. پیرس برازنان 60 ساله که زمانی جیمز باند سینما بود هم، شامل این موضوع می‌شود.
کد خبر: ۹۳۱۲۹۲

این بازیگر ایرلندی‌تبار، این روزها مجموعه درام و پرتنش «پسر» را آماده پخش تلویزیونی می‌کند. فیلمنامه اقتباسی این مجموعه ده اپیزودی را فیلیپ مه‌یر نوشته که نویسنده نوول آن هم هست. داستان پسر یک افسانه تاریخی ارزیابی می‌شود و چند نسل مختلف را دربرمی‌گیرد. در پس‌زمینه این داستان، ماجرای تولد آمریکا به عنوان یک قدرت بزرگ به نمایش گذاشته می‌شود. در مرکز داستان، ظهور و زوال خونین یک خانواده تگزاسی مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد. الی مک کولاگ در راس این خانواده قرار دارد. او کاراکتر کاریزماتیک داستان مجموعه به حساب می‌آید. او که در کودکی توسط اعضای یک قبیله بومی سرخپوست ربوده و بزرگ شده، خشونت‌های حاصل از این زندگی را وارد مناسبات کاری و تجاری خویش می‌کند و بزودی به او لقب «پسر تگزاس» داده می‌شود. مجموعه پسر تلاش دارد نگاه صادقانه‌ای به خشونت‌های موجود در تگزاس در حال رشد داشته باشد و اثری واقع‌گرا ارائه دهد. پیرس برازنان در گفت‌وگویی اینترنتی، درباره همکاری‌اش با این مجموعه صحبت می‌کند.

می‌دانستید سام نیل بازی در «پسر» را قبول نکرد؟

تا زمانی که تهیه‌کنندگان مجموعه سراغم بیایند، چیزی در این باره نمی‌دانستم. اصلا در جریان تولید آن هم نبودم. درباره کار، فیلمنامه و کاراکتر اصلی آن توضیحاتی دادند. وقتی داستان فیلمنامه را شنیدم، علاقه‌مند شدم در آن بازی کنم.

نپرسیدید چرا سام نیل بازی در آن را رد کرد؟ نگران نبودید انتخاب دوم برای نقش محوری کار بودید؟

خیر. خودشان دلیل عدم همکاری سام نیل را گفتند. او درگیر پروژه‌های دیگر بود و نمی‌توانست در این فیلم بازی کند. زمانی که تلفنی با او صحبت کردم، گفت یکسری مشکلات شخصی هم داشت که باید در وهله نخست، به آنها رسیدگی می‌کرد. اعتراف کرد این نقش را خیلی دوست دارد و متاسف است که نمی‌تواند آن را جلوی دوربین بازی کند.

چه چیز فیلمنامه پسر شما را جذب کرد؟

همیشه به دنبال کاراکترهایی قوی هستم که تاثیر زیادی بر محیط و اطرافیان خود می‌گذارند. کاراکتر الی مک کولاگ یکی از همان‌هاست. او کسی است که در محدوده زندگی‌اش قدرت زیادی دارد و چشم بسیاری به او و کارهایش است. شخصیت‌های استواری را که روی دیگران نفوذ دارند، دوست دارم. احساس می‌کنم تماشاگران هم جذب این نوع شخصیت‌ها و کارهایشان می‌شوند و دوست دارند آنها را روی پرده سینما یا صفحه تلویزیون ببینند.

نوول فیلیپ مه‌یر را خوانده ‌بودید؟

در مقام یک بازیگر وقت زیادی برای مطالعه ندارم، به همین دلیل معمولا کتاب‌هایی را مطالعه می‌کنم که اطرافیانم آنها را برای خواندن به من معرفی می‌کنند. آنها که از خواندن این کتاب‌ها لذت برده‌اند، به من پیشنهاد مطالعه آنها را می‌دهند. من هم چون می‌دانم این کتاب‌ها قبلا توسط کسانی خوانده شده و مورد پسند قرار گرفته‌اند، سراغ‌شان رفته و می‌خوانم.

تا زمانی که پیشنهاد همکاری با مجموعه پسر را دریافت نکرده بودم، اطلاعی از کتاب مه‌یر نداشتم، اما بعد از آن احساس می‌کردم باید مطالعه‌اش کنم. سازندگان مجموعه هم همین نظر را داشتند. مطالعه کتاب مه‌یر کمک می‌کرد تا به درک بهتر و درست‌تری از کاراکتر مک کولاگ برسم. خب، فیلمنامه چکیده‌ای از نوول بود و شما می‌توانستید در داستان مه‌یر با جنبه‌های مختلف شخصیت محوری آشنا شوید. در کتاب توصیفات و لحظاتی هست که می‌تواند کمک کند تا این شخصیت و دیدگاه‌هایش بهتر درک شود. بعد از مطالعه کتاب، کاراکترم را خیلی بهتر و دقیق‌تر کشف کردم. این مساله باعث شد جلوی دوربین، حضور راحت‌تری داشته باشم.

برای شما که سال‌ها در سینما بازی کرده‌اید، حضور جلوی دوربین تلویزیون سخت نبود؟

اصلا. کلیت کار یکی است و تفاوت چندانی ندارد. در هر دو حالت، شما باید جلوی یک دوربین به ایفای نقش بپردازید. برای من سینما و تلویزیون فرقی با هم ندارد و هر دو برایم جدی است و اصلا کارم را شوخی نمی‌گیرم. این‌طور نیست که بگویم این کار برای تلویزیون است و مجبور نیستم به خودم فشار بیاورم و چیزهایی از این قبیل. ما تماشاگرانی داریم که شما و کارتان را رصد می‌کنند و به آن نمره و امتیاز می‌دهند. به همین دلیل، زمان حضور در یک کار تلویزیونی، به اندازه فعالیت‌های سینمایی‌ام جدی هستم. در عین حال، این موضوع را فراموش نکنید که قبل از این هم با مجموعه‌های تلویزیونی همکاری داشته‌ام و در این رشته،‌ تازه‌وارد نیستم.

چیزهای زیادی درباره دو صنعت سینما و تلویزیون گفته می‌شود. در این باره چه فکر می‌کنید؟

ما آدم‌های لایق و نالایق زیادی در این حرفه داریم. شما افراد زیادی را می‌بینید که روی صندلی قدرت نشسته‌اند و هیچ اطلاعی از کاری که دارند انجام می‌دهند، ندارند. این‌جور آدم‌ها کار را خراب می‌کنند. به همین دلیل است که در کنار کارهای خوب تلویزیون و سینمایی، شما شاهد تولید انبوهی از کارهای بی‌کیفیت و نازل هم هستید. بعضی‌ها پول دارند و به کمک آن، وارد سینما و تلویزیون می‌شوند. این یکی از مشکلات اساسی است که با آن دست به گریبان هستیم و به نظر می‌رسد راه‌حلی هم برایش وجود ندارد.

موفقیت خودتان را حاصل چه چیزی می‌دانید؟

من خیلی سخت کار کرده‌ام تا به اینجا رسیدم. برای کسب موفقیت تلاش زیادی کرده و می‌کنم. می‌خواستم بازیگر موفقی شوم و این اصل چیز بدی نیست. البته خوش‌شانس هم بودم. تلفیق استعداد و خوش‌شانسی، باعث موفقیت بیشتر می‌شود. سعی و تلاش امروزی‌ام، حفظ این موقعیت است. همه ما دوست داریم بتوانیم برای مدت زمانی طولانی، روی صندلی موفقیت بنشینیم و مهمان آن باشیم.

مترجم: کیکاووس زیاری

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها