اتوبوس‌ها هم نفس می‌کشند

بعضی مواقع ماشین‌ها در شهری ـ که همه ساکنان آن انواع مختلف ماشین‌ها هستند ـ زندگی می‌کنند و درست مثل یک جامعه انسانی با هم ارتباطات اجتماعی دارند و در بعضی مواقع مثل فیلم «ماشین‌ها»، «مرکز امداد» و «توماس لوکوموتیوکوچولو» همه شخصیت‌ها ماشین هستند و گاهی با حضور شخصیت‌های انسانی یا حیوانی با آنها ارتباط برقرار می‌کنند و با کمک هم کارها را پیش می‌برند. مثل «تراکتور تام»، «باب معمار» و «تراکتور کوچولوی قرمز»، «سریال اتوبوس‌های کوچک» و «روری ماشین مسابقه.» این ماشین‌های کارتونی در هردو صورت مخاطب کودک را ـ که قوه تخیلی بالایی دارد و براحتی قادر است در ذهن خود به اشیا جان بدهد و با آنها صحبت کند ـ به خوبی جذب می‌کند و چه در قالب سرگرم‌کننده و چه در قالب آموزشی با مخاطب کودک ارتباط خوبی برقرار می‌کند.

اتوبوس‌های کوچولو

مجموعه تلویزیونی «اتوبوس‌های کوچولو» با نام اصلی «تایو اتوبوس کوچک» یکی از کارهای موفق ساخت کره جنوبی است که در بقیه کشورهای آسیا نیز از محبوبیت بسیاری برخوردار است. این سریال یک انیمیشن رایانه‌ای تلویزیونی است که توسط کمپانی «ایکونیکس اینترتینمنت» (سازنده سریال بسیار موفق پورورو) سیستم پخش آموزشی سئول ساخته شده است. این سریال با کمک شهردار سئول سال 2010 اوه سی هون ساخته شده است. این سریال اولین بار در آگوست 2010 در کره جنوبی پخش شد و نسخه انگلیسی آن سال 2012 از کانال «دیزنی جونیور آسیا» و سال 2013 از کانال دیزنی جونیور (استرالیا و نیوزلند) پخش شد. این سریال در آمریکا و کانادا هم پخش شده است و در حال حاضر این سریال به زبان‌های کره‌ای، انگلیسی و اسپانیایی در کانال یوتیوب کمپانی سازنده موجود است. این سریال در سه فصل و 78 قسمت 15 دقیقه‌ای برای گروه سنی 7 ـ 4 سال ساخته شده است. کارگردان این کار مینگ سونگ و نویسنده آن چوی جونگ ایل است.

داستان اتوبوس‌های بازیگوش

ماجرای این سریال از این قرار است که در یک شهر بزرگ که وسایل نقلیه مختلفی بخوبی و خوشی در کنار هم زندگی می‌کنند. تایو (در فارسی به نام سانی) به تازگی آموختن وظایف خود را شروع کرده و او (اتوبوس آبی با شماره 120) یک اتوبوس بازیگوش و گاهی وقت‌ها شیطان است که به همراه دوستانش روگی (اتوبوس سبز رنگ)، لنی (اتوبوس 02 زرد) و گانی (اتوبوس 1339 قرمز) به همدیگر کمک می‌کنند تا اتوبوس‌های بالغ و باتجربه‌ای شوند. تایو با کمک دوستانی که در اطراف او هستند، یاد می‌گیرد که چطور مشکلاتی را ـ که در طول روز با آنها روبه‌رو می‌شود ـ حل کند. او بتدریج کامل‌تر می‌شود و در عین حال می‌تواند با دوست شدن با بقیه، حفظ دوستی را یاد بگیرد. دیدن ماجراهای تایو به کودکان کمک می‌کند که به طور طبیعی پیام‌های آموزشی را درباره این که چطور به تفاوت‌های فردی مثل توانایی‌ها و نقاط ضعف افراد احترام بگذارند، یاد بگیرند و ارزش دوستی‌ها را ‌بفهمند و ‌بتوانند توانایی‌هایشان را در اجتماعی شدن رفتار و ارتباط برقرار کردن با دیگران بهبود بخشند.

به‌کارگیری تخیل مخاطب

رفتار این اتوبوس‌های کوچک شبیه مخاطبان کودک این برنامه است. آنها بازی می‌کنند و یاد می‌گیرند و همیشه به همدیگر در زمان مشکلات کمک می‌کنند.

چهار شخصیت اصلی این سریال تایو، شیطان و بازیگوش، روگی بهترین دوست و برادر اوست که البته این دو در بسیاری از مواقع با همدیگر دعوا می‌کنند. علاوه بر این روگی علاقه زیادی به کارآگاه شدن دارد. لنی که کوچک‌ترین فرد این گروه است، خیلی شاد و مهربان است؛ ولی تحمل کمی در هنگام بحث و دعوا دارد و البته نقش یک میانجی را بین تایو و روگی ایفا می‌کند. آخرین شخصیت اصلی گانی سختکوش، خوش‌قلب و خجالتی است که از بقیه آنها بزرگ‌تر است. در این شهر علاوه بر این چهار اتوبوس، تاکسی‌ها، ماشین‌های پلیس، بولدوزر و ماشین‌های دیگر هم وجود دارد که تخیل مخاطب را به کار می‌‌‌گیرند و به آنها وظیفه هرکدام از این وسایل نقلیه را آموزش می‌دهند.

این سریال در کشورهای آسیای دور مثل چین، مالزی، تایلند و ویتنام نیز بسیار محبوب است. حق پخش این سریال و اقلام تجاری آن به بیش از 22 کشور فروخته شده است و سال 2012 مراسم جوایز برنامه‌های تلویزیونی آسیا جایزه بهترین برنامه آموزشی کودکان پیش‌دبستانی را دریافت کرده است.

پریسا کاشانیان