در حالی که سال گذشته، اجرای بسته حمایت از بیماران خاص و صعبالعلاج در وزارت بهداشت پیشبینی شده بود، اما در نهایت به دلیل نرسیدن اعتبارات کافی، این بسته حمایتی اجرا نشد. در این شرایط، اعتقاد دارم باید در وهله اول، اعتبارات اجرایی این بسته حمایتی محقق شود و در وهله دوم نیز با صرفهجویی در منابع نظام سلامت، به سمتی پیش برویم که اعتبارات کافی برای حمایت از بیماران خاص و صعبالعلاج پیشبینی شود.
بهترین مسیر برای تامین منابع کافی حمایت از این بیماران، تامین منابع پایدار است، یعنی منابعی که به اما و اگر مرتبط نباشد و با تغییر ترکیب مجلس یا دولت نیز این اعتبا رات دستخوش تغییر نشود. تنها با تامین این منابع پایدار است که میتوان حمایت کافی و مستمری از بیماران صعبالعلاج به عمل آورد، اما اگر اعتبارات حمایت از این بیماران، مثلا در گرو فروش منابع نفتی باشد، این منابع نمیتواند رفاه این بیماران را تضمین کند.
نکته مهم دیگری که میتواند جریان حمایت از بیماران خاص و صعبالعلاج را دگرگون کند، بحث توجه و تمرکز بیشتر روی مباحث بهداشت و پیشگیری است. متولیان نظام سلامت در گام اول باید تلاش کنند، با توسعه بهداشت، آموزش و پیشگیری، افراد کمتری به بیماری صعبالعلاج مبتلا شوند و در مرحله دوم با در اولویت قرار دادن بهداشت و پیشگیری، عمده اعتبارات نظام سلامت را صرف نظام درمان نکنند. این اتفاق موجب میشود، اعتبارات بیشتری برای حمایت از بیماران خاص و صعبالعلاج در دسترس متولیان باشد.
دکتر احمد آریایینژاد
عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد