به گزارش جام جم نوا، سه شنبه 27 بهمن 1394، هفتمین شب جشنواره موسیقی فجر با اجرایی از موسیقی سازی ایران همراه بود. اجرایی که با حضور اردشیر کامکار نوازنده کمانچه، بهداد بابایی نوازنده سه تار، کامبیز گنجه ای نوازنده تمبک و وحید اسداللهی نوازنده نقاره همراه بود.
پیش از اجرای کامکار و دوستانش، نیما دلنوازی به روی صحنه آمد تا دقایقی تار بنوازد. تکنوازی جوانان پیش از اجراهای مهم، از رسمهای خوبی است که مسئولان سیویکمین جشنواره موسیقی فجر آن را اجرایی کردهاند؛ البته در برخی از اجراها این کار به دلایلی نامشخص انجام نمیشود.
در اجرای شب گذشته صندلیهای تالار وحدت پر شده بود تا بار دیگر ثابت شود، موسیقی بیکلامِ ایرانی اگر توسط نوازندگانی چیرهدست اجرا شود، همواره مخاطبان خود را دارد.
کامکار و بابایی بداهه نوازی را در آواز بیات ترک آغاز کردند و گنجهای و اسدالهی با تنبک و نقاره ریتم میگرفتند. گاهی ریتمهایی سنگین و گاهی ریتمهایی با مترونُمِ تندتر. در کل اجرای کامکار و دوستانش از جملهی اجراهایی بود که شنوندگان را راضی کرد و خاطرهای خوش برایشان رقم زد.
اما اجرای بعدی متصل به این اجرا که شاید بهخاطر آنکه با هم چندان سنخیت نداشت، باعث خروج بساری از مخاطبان، از اواسط آن شد، به گروهی هندی تعلق داشت.
اجرای بعدی در تالار وحدت با حضور ششانک سوبرامنیم، نوازندهی بنام فلوت بامبو بههمراه نوازنده سازهای کوبهای و یک نوازندهی تنپورا به روی صحنه رفت.
ششانک سوبرامنیم سال 2009 برندهی جایزهی گرمی بوده و جایزههای بینالمللی دیگر هم بهدست آورده است.
منبع: تسنیم
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در استودیوی «جامپلاس» میزبان دکتر اسفندیار معتمدی، استاد نامدار فیزیک و مولف کتب درسی بودیم
سیر تا پیاز حواشی کشتی در گفتوگوی اختصاصی «جامجم» با عباس جدیدی مطرح شد
حسن فضلا...، نماینده پارلمان لبنان در گفتوگو با جامجم:
دختر خانواده: اگر مادر نبود، پدرم فرهنگ جولایی نمیشد