آرای قاطع کمیته انضباطی در خصوص مسابقه پیکان و بانک سرمایه

نقره داغ ستاره های والیبال ایران

«لوزانو» و ظرافت‌های کار با ‌ملی‌پوشان ایرانی

زوج لوزانو ـ سیچلو ترکیب به مراتب بهتری به نسبت کواچ و اذنابش خواهد بود، اما در برهه کنونی با توجه به کمبود وقت، این بازیکنان تیم‌ملی هستند که باید بخواهند و باانگیزه خود به کادرجدید انرژی بدهند.
کد خبر: ۸۶۸۹۷۲
«لوزانو» و ظرافت‌های کار با ‌ملی‌پوشان ایرانی

به گزارش جام جم آنلاین ، بازیکنان والیبال ایران در دوره‌های اخیر لیگ جهانی، جام جهانی و رقابت‌های جهانی درخشش خوبی داشتند طوری که دیگر از تیم ملی به عنوان پدیده والیبال دنیا نام برده نمی‌شود و همگان منتظر درخشش به مراتب بهتر تیم ملی در عرصه رقابت‌های بین‌المللی به‌ویژه انتخابی المپیک هستند که اردیبهشت ماه در ژاپن برگزار می‌شود. هرچند فاصله بهترین‌های ما با بازیکنان مطرح جهان کمتر شده است، اما باز هم مشکلات ساختاری که ورزش و والیبال ما دارد مانع شادکامی نهایی می‌شود. با وجود این طی شناخت از عملکرد بازیکنان ایرانی باید از آنها انتظار داشت.

اطرافیان تیم ملی و مربیان ایرانی، نقش مهمی در آگاهی بخشی به لوزانو و تیمش دارند و باید در زمان کم، سرمربی آرژانتینی را با روحیات بازیکنان و برعکس آشنا کنند.

بازیکنان ایرانی از لحاظ ساختار فیزیکی، شرایط روحی ـ روانی و به‌ویژه فرهنگی، با بازیکنان اروپا و آمریکا فرق دارند؛ بنابراین باید فضای واقعی را برای کادر فنی کنونی ترسیم و توصیف کرد. بازیکنان ‌ملی‌پوش ما با وجود ظرفیت‌ها و ظرافت‌های فردی و منحصربه‌فردی که دارند و از این بابت در دنیا کم‌نظیرند از نظرروانی بسیار حساس و شکننده‌اند که پیشنهاد می‌کنیم فدراسیون والیبال دستیارانی را کنار لوزانو و سیچلو بگذارد که این ویژگی‌ها را بشناسند. این شکنندگی را همه هواداران تیم ملی در جریان بازی‌های جام جهانی در ژاپن مشاهده کردند و مطالعه این بازی‌ها کمک بزرگی به لوزانوست. در بعد فنی هم با توجه به اهداف دیگر فدراسیون والیبال باید به آینده این ورزش توجه کرد و به لوزانو مشاوره درست داد. در شرایطی که والیبال ملی ما به‌شدت از کمبود پاسورهای همتراز رنج می‌برد، لیگ برتر ایران که به روایتی پرهزینه‌ترین لیگ آسیاست در قرق دو پاسور بازنشسته، اما پرتجربه اروپایی قرار دارد؛ والریو ورمیگلو و ولوکاس ژیگالدو. این دو در آستانه 40 سالگی قرار دارند و چند سالی است در تیم‌های ملی جای خود را به جوانانی چون جیانلی داده‌اند، اما در لیگ ایران حرف اول را می‌زنند. با این وضعیت واقعا می‌ترسیم پاسورهای ما به سرنوشت دروازه‌بان‌ها در فوتبال گرفتار شوند. شایان حمودی، پاسور بلند بالای تیم‌ملی جوانان فقط در باشگاه‌های تهران بازی می‌کند یا جواد کریمی، پاسور خوش‌آتیه تیم نوجوانان که در مسابقات جهانی آرژانتین درخشیده بود به تیم دسته یکمی بجنورد پیوست. این سرمایه‌ها را چگونه باید به سطح نخست والیبال برای کمک به لوزانو بازگرداند؟

جمشید حمیدی / کارشناس والیبال

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها