احمدرضا درویش گفت: امروز سینمای ایران خیال و آرزو ندارد. حسرت ندارد. همه چیز مکانیکی شده است. بنابراین صفی برای سینما تشکیل نمی شود. سینما یعنی ایده ها و حسرتهای بزرگ. یک روزی اسمعیل خلج داشتیم که یک سبکی برای خودش درست کرد و مردم هم استقبال می کردند. رویای مردم وقتی حذف شد، غرور و امید هم حذف می شود.
این کارگردان ادامه داد: مدیرانی داریم که مدیریت آرزویشان است. متاسفانه چون مدیران درگیر مسائل روزمره می شوند، کمتر مدیریتی بر مبنای جامعهشناختی دارند. مدیریت خیال ویژگی های خاص خودش را دارد. چطور می شود حال سینمای ایران خوب باشد؟ اگر حال سینما خوب باشد، مدیر سالن سینما انگیزه پیدا می کند که تجهیزات سالن را ارتقا دهد. ما هیچ کدام حالمان خوب نیست. چرا باید سازمان عریض و طویلی برای مدیریت سینما با 14-13 اداره کل و 800 پرسنل داشته باشیم؟ اداره کل سمعی بصری واقعا اداره کل می خواهد؟ این کاری است که چند دانشجو می توانند انجام دهند. وی افزود: در این دولت چند سالن سینما ساخته شده است؟ تصور کنید در دوره آقای ایوبی 400 سالن افتتاح شود. من فکر می کنم با تلاشی که ایشان دارد به جای اینکه به فکر مدرسه سینما باشد، به فکر وضعیت استودیوها باشد. فکر می کنم اگر همه را بسیج کند 250 سالن در چند ماه آینده بسازد، اما ایشان گفت سینمای ایران 1100 سالن کم دارد. ما نیاز به شوک الکتریکی داریم.
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد