تیر تنهایی به قلب جامعه

این در حالی است که تنهایی پا را از این نیز فراتر گذاشته و فقط گریبان افرادی را که به تنهایی زندگی می‌کنند، نگرفته، چون کم نیستند خانواده و افرادی که زیر یک سقف با هم زندگی می‌کنند، اما با یکدیگر غریبه‌اند یا بی‌شمارند کارمندانی که ساعت‌ها با یکدیگر همکارند، اما نسبت به مشکلات هم بیگانه‌اند.

تا چند سال پیش که خانواده‌ها با یکدیگر در ارتباط بودند و روابط محله‌محور بود، مشکلات افراد خیلی راحت‌تر برطرف می‌شد، زیرا به این شکل افراد در حل و فصل مشکلات یکدیگر بیشتر نقش داشتند، اما اکنون شرایط به شکلی است که اعضای خانواده‌ها نیز نسبت به یکدیگر آنچنان که باید احساس مسئولیت نمی‌کنند.

برای رفع چنین آسیبی مسئولان باید روی مسائلی که به سلامت اجتماعی شهروندان مربوط می‌شود، بیشتر سرمایه‌گذاری کنند، برای نمونه می‌توان پیشنهاد کرد با افزایش برنامه‌های اجتماع‌محور، زمینه را برای ارتباط‌های اجتماعی شهروندان بیشتر فراهم کرد؛ زیرا اگر نسبت به این موضوع غفلت شود در آینده نزدیک با مشکلات اجتماعی بیشتری روبه‌رو خواهیم شد. درواقع با منابع و اعتباراتی که مسئولان برای این حوزه در نظر می‌گیرند، نمی‌توان به شکل هوشمندی مسائل اجتماعی را مدیریت کرد، بنابراین باید با بهبود روابط اجتماعی از نیروی شهروندان برای حل مشکلات افراد بهره گرفت.

آوید طالبیان