فدراسیون به تنهایی قادر به حفظ چوگان نیست

او تاکید دارد این ورزش را نه با عینک مالی که با دید ملی باید دید. ایلخانی‌زده با اشاره به اقدام اخیر این فدراسیون مبنی بر برگزاری کنسرت دو خواننده پاپ در حاشیه مسابقات چوگان در میدان چوگان قصر فیروزه به جام‌جم گفت: این بازی در تاریخ این سرزمین یک بازی شادی آفرین همراه با موزیک بوده است. هدف ما جذب خانواده‌ها به سمت این ورزش و حضور آنها در فضای زیبای میدان چوگان بود. خانواده‌ها باید از نزدیک با فضای زیبای این ورزش جذاب آشنا شوند و هماهنگی انسان و اسب به عنوان قدیمی‌ترین دوست انسان را ببینند. چوگان ورزش ارزشمندی است که می‌تواند فرزندان ما را از شر بازی‌های رایانه‌ای نجات دهد و از این طریق می‌توانیم آنها را به این محیط فرهنگی جذب کنیم.

رئیس فدراسیون چوگان با اشاره به این که ورزش تنها یک بعد چوگان است، گفت: باید این نکته جا بیفتد که این ورزش برای تاریخ ما چقدر با اهمیت است، گوی چوگان اولین گویی بوده که بشر اختراع کرده و میدان چوگان هم اولین میدان یک رقابت ورزشی، اینها در ایران شکل گرفته و آیا شایسته است این توانمندی‌های تاریخی خود را فراموش کنیم؟

وی با اشاره به لزوم تجهیز استان‌ها به امکانات چوگان افزود: ما در این مملکت همه چیز داریم، اما چرا وقتی به مسائل ملی می‌رسیم، بحث گران بودن و به‌صرفه نبودن پیش کشیده می‌شود، مگر ماشین‌های آنچنانی و چند میلیاردی که در سطح تهران می‌چرخند، ارزان هستند که اسب و چوگان ارزان باشد؟

ایلخانی‌زاده با اشاره به نقش پررنگ ایرانی‌ها در فرهنگ دنیا گفت: ما در طول تاریخ زیبایی را به دنیا هدیه داده‌ و پدید آورنده بدعت‌هایی نیک در دنیا بوده‌ایم در حالی که خیلی کارهای گران‌تر از چوگان هم انجام می‌شود که نتیجه ملموسی ندارد.

وقتی می‌گوییم از چوگان حمایت شود یعنی از فرهنگ، هنر و تاریخ این سرزمین حمایت شود چرا که چوگان به همه اینها گره خورده است.

نقش نگاره‌ها

رئیس فدراسیون چوگان با اشاره به نقش صنایع دستی در ماندگاری چوگان خاطرنشان کرد: این ما نیستیم که به عنوان مدیر چوگان را حفظ کرده‌‌ایم. چند هزار سال است هنرمندان و زحمتکشان اصفهان با نقش بستن چوگان روی آثار منحصربه‌فردشان ـ از قلم زنی تا نقاشی ـ چوگان را حفظ کرده‌اند.

ما به عنوان متولیان ورزش دیر به این عرصه آمده‌ایم! این ورزش در مقاطعی از تاریخ این مملکت حذف شده و کسی آن را به عنوان ورزش نمی‌شناخته است. در حقیقت برنامه‌های ما این معنی را می‌دهد که این ورزش را از زیر خاکستر درمی‌آوریم و مدیون بزرگان این سرزمین هستیم که داریم به چوگان آغازی دیگر می‌بخشیم.

4 باشگاه و 150 بازیکن

رئیس فدراسیون چوگان درباره شمار باشگاه‌های فعال در چوگان گفت: چهار باشگاه در تهران و کرج داریم و در مجموع حدود 150 بازیکن در این باشگاه‌ها هستند.

مشکل ما کمبود بازیکن نیست، درد ما کمبود زیر ساخت‌ها مثل زمین چمن است. شما یک زمین فوتبال را در نظر بگیرید که چگونه برای نگهداری آن تلاش و حفظ می‌شود، در حالی که آسیب چندانی هم به نسبت چوگان متوجه آن نیست چراکه در چوگان هر اسب حدود 500 تا 700 کیلو وزن دارد و سم آن مثل تیغ به چمن آسیب می‌زند.

ما برای حفظ میدانی مثل میدان چوگان قصر فیروزه ماهانه حدود 100 میلیون تومان هزینه می‌کنیم. منهای تهران این ورزش در چه شهرهای دیگری فعالیت دارد؟

ایلخانی‌زاده در پاسخ این پرسش گفت: اصفهان کعبه چوگان است، زیرا قدیمی‌ترین میدان چوگان جهان یعنی میدان نقش جهان در آنجا واقع شده و چوگان با هنر آن دیار عجین شده است. در استان قزوین هم دو زمین چوگان داریم و علاقه برای توسعه آن وجود دارد.

لزوم ایجاد بستر سرمایه‌گذاری

او افزود: من به عنوان رئیس فدراسیون به تنهایی عاجزم سرمایه‌گذاری کنم و این مهم احتیاج به بودجه دولتی دارد. برای بخش خصوصی هم باید بستر سرمایه‌گذاری فراهم شود چراکه بخش خصوصی هم به فکر منافعش بوده و طبیعی است که منافع آنها باید حفظ شود.

اولین نکته برای جذب بخش خصوصی تامین زمین است. زمین چوگان یک فضای صد هزار مترمربعی می‌خواهد و همین رقم بسیار بالایی را می‌طلبد. اسب به طور کلی ارزان نیست، حیوان است و شرایط نگهداری خاص خود را دارد.

ما اسب داریم، اما مشکل چوگان از جایی شروع شد که زندگی روستایی جای خود را به زندگی شهری و آپارتمان‌نشینی داد. جالب است بدانید در شهرستان قروه کردستان روستایی به نام چوگان داریم که عمق و پیشینه چوگان را نشان می‌دهد.

رئیس فدراسیون چوگان تصریح کرد: نمادهای ملی را باید حفظ کنیم. اینجا اگر درست کار کنیم، برای ما بازدهی بالایی دارد. میدان نقش جهان را ببینید، سالانه چندین هزار نفر توریست جذب می‌کند؟

ما باید نگاه بلند مدت به ورزشی داشته باشیم که هم ورزش است و هم تفریح و هم تاریخ ما. مورخان یونان معتقدند موفقیت سواره نظام ایران در جنگ مدیون همین میدان‌های چوگان بوده است که در آن،‌ هم اسب و هم انسان آموزش مبارزه می‌دیده‌اند و در اوقات فراغت نیز ایرانیان به چوگان به عنوان یک ورزش مفرح می‌پرداخته‌اند. حیف نیست این ریشه تاریخی از بین برود؟

امید توفیقی

ورزش