چگونه یک نجات غریق خوب باشیم؟

به گزارش جام جم آنلاین، حدود 10 درصد غرق‌شدگان پیش از ورود کامل آب به داخل کیسه‌های هوایی، به دلیل ترس و وحشت و دیگر عوامل، دچار گرفتگی عضلات تنفسی و خفگی شده که به آن «غرق‌شدگی خشک» گویند.

در صورت شور بودن آب دریا، به دلیل غلظت بالای نمک و املاح، ریه‌ها علاوه بر مکش آب دریا، آب میان‌بافتی بدن را نیز جذب کرده و حجم‌شان بسرعت افزایش می‌یابد، اما در صورت شیرین بودن آب دریاچه‌های شیرین، رودخانه‌ها و استخرها، آب از طریق ریه‌ها وارد خون و بافت‌های بدن می‌شود و ترکیب و تعادل خونی برهم‌ خورده و دقایقی بعد به اغما و مرگ خواهد انجامید که معمولا غرق شدگی در آب شور زودتر به خفگی منجر خواهد شد و همین‌طور غرق شدگی در آب سرد به دلیل آن که متابولیسم بدن به حداقل می‌رسد در مقایسه با غرق‌شدگی در آب گرم که بدن نهایت سوخت و ساز را دارد کم‌خطرتر است.

در صورت مصرف قلیان به‌هیچ‌وجه بعد از آن شنا نکنید.

چگونه به فرد غرق شده کمک کنیم؟

اولین و مهم‌ترین شرط کمک به غریق، مهارت، تخصص و قدرت بدنی بالای نجات غریق است. ابتدا از غریق بخواهید آرامش خود را حفظ کند. فردی که مدام در حال تقلا و دست و پا زدن در آب باشد حالت شناوری‌اش را از دست می‌دهد. حال چه غریق هوشیار بود یا بیهوش، از پشت سر به وی نزدیک شده و او را در کنترل گرفته و به سمت ساحل بیاورید. در صورت بیهوش بودن غریق، داخل دهان او را که احتمال دارد محتوی گل و لای، شن و ماسه یا لجن و خزه باشد تمیز کنید و بلافاصله تنفس مصنوعی را از داخل آب شروع نمایید. هدف از تنفس مصنوعی این است که با وارد کردن هوا به ریه‌ها، آب به همراه بازدم غریق از کیسه‌های هوایی خارج می‌شود.

پس از رسیدن به ساحل همزمان لباس‌های خیس فرد غرق شده را در آورده و بدنش را خشک کرده و با هر وسیله ممکن گرم نمایید. تا رسیدن به مرکز درمانی به هیچ وجه به غریق غذا و نوشیدنی نخورانید. اگر حال مصدوم بهتر شد باز هم او را به مراکز درمانی انتقال دهید. وجود اندکی آب در کیسه‌های هوایی می‌تواند به عفونت ریه‌ها منجر شود.

هیچ‌گاه برای خارج کردن آب به معده مصدوم فشار نیاورید، چون نه‌تنها تاثیری در بهبود حال او ندارد، بلکه احتمال پارگی احشای داخل شکمی وجود دارد.