عجایب معماری حمام در ایران
5 سرویس حمام برای یک خانه
مثل خیلی چیزهای دیگر که در زمانه ما عجیب و غریب شده؛ حمامها نیز شکلی نامانوس به خود گرفتهاند. حمامهای قدیمی که ما سراغ داشتیم متشکل بود از دو بخش؛ یک رختکن و سردخانه که برای سلامت فردی که به زیر دوش آب گرم رفته طراحی شده بود و یک دوش. روی تاقچهای هم شامپو و صابون و سفید آب و کیسه و لیف قرار میگرفت. کاشیهای مربعی هم زینت بخش حمام بود و البته در بسیاری از حمامها هم آلومینیومی بود با شیشه تار. به این المانها باید زنگی را اضافه کنید که صدای آن در خانه میپیچید و به معنای این بود که فردی که به حمام رفته نیاز به چیزی مثل لباس یا شامپو دارد.
با این حال اگر سری به بازار وسایل حمام بزنید متوجه میشوید چیزهای زیادی تغییر کرده است. آقای نوری، مسئول یک فروشگاه اینترنتی فروش لوازم حمام است. او به ما میگوید اینکه مردم تصمیم بگیرند از دوش، وان یا کابینهای چند منظوره در حمامشان استفاده کنند بستگی به فضا، سلیقه و البته میزان بودجه آنها دارد. با این حال او میگوید که میزان تمایل به داشتن حمامهای شیشهای بالاست، بخصوص برای محلات ثروتمندنشین، به گونهای که اگر حمام شیشهای یا کابین چند منظوره در آن وجود نداشته باشد؛ مثل این است که خانه ناقص است. نوری میگوید حمامهای شیشهای بیشتر مورد توجه زوجهای جوان قرار میگیرد، نه خانوادههای عیالمند.
چیزی که جالب بوده قیمت برخی از این حمامهای شیشهای یا کابینهای چند منظوره است. مثلا برای یک مدل که همراه با سونای بخار، جکوزی، ماساژور، تلویزیون، پخش موسیقی و امکان پاسخ به تلفن ارائه میشود؛ باید تا 9 میلیون تومان خرج کرد. جالبتر اینکه برخی از این کابینها محصول داخل کشورمان هستند و البته واردات از چین هم در این زمینه مثل باقی عرصهها وجود دارد.
در مورد وان حمام، او میگوید که شاهد چیزی مثل وان طلا نبوده ولی وانهای لوکسی هستند که نمیتوان برای آنها حد قیمتی متصور شد. در حال حاضر باید برای یک وان معمولی در بازار بین یک تا 1.5 میلیون تومان پول کنار گذاشت و کف قیمت وان لوکس هم سه میلیون تومان است.
از این مسئول فروشگاه وسایل حمام میپرسم بزرگترین حمامی که دیده یا شنیده چه بوده که او به حمامی 40 متری در خانهای در یکی از شهرستانهای شمال غربی کشور اشاره میکند. حمامی که به اندازه برخی آپارتمانهای مسکونی در تهران است. همچنین او میگوید در حال حاضر داشتن پنج سرویس حمام در برخی منازل مسکونی در تهران به صورت معمولی درآمده است؛ یکی برای استفاده خانواده، یکی در اتاق خواب، یکی برای مهمان، دیگری برای سرایدار و یکی هم زاپاس! نقطه تاسفبار این گفتوگو البته آنجاست که فروشنده میگوید در موارد معدود به خریدارانی برخورده که دغدغه صرفهجویی آب داشته باشند و ظاهرا لوکس بودن اهمیتی بیش از این موضوع ملی دارد.
نمیخواهم مثل طرفداران نوستالژی بگویم حمام هم حمامهای قدیم، ولی انصافا اگر شما باشید و در کابینی 9 میلیونی در حمامی 40 متری دوش بگیرید؛ دیگر میتوانید حال کسانی را که حمام مستقل هم ندارند، درک کنید؟