گاهی پادشاه بودن

مدرن کردن سبکی که بر مبنای معماهایی با منطق انتزاعی، آزمون و خطا و رفت و برگشت‌های مکرر شکل گرفته، تعهدی است بزرگ که شرکت The Odd Gentlemen در اولین قسمت از بازی جدیدش به نوعی موفق شده به تعادل استواری بین طراحی سنتی و مدرن بازی‌های ماجرایی دست یابد. این بازی به نظر می‌رسد بازگشتی است به دوران کلاسیک مجموعه‌های فانتزی شرکت Sierra.

بجز ایرادهایی جزئی، این طور که پیداست قسمت اول این بازی سریالی موفق شده ثابت کند روی هم رفته بازگشت و احیای «شاه گراهام» به همان جذابیت و انتظار قلبی است که هواداران انتظار داشته‌اند.

بخشی از جذابیت بازی King’s Quest را می‌توان به شیوه روایت داستان آن مربوط دانست که شاه گراهام پیر، قصه ماجراجویی‌های دوران جوانی خود را برای نوه‌‌اش، Gwendolyn بازگو می‌کند. نگرش مشتاقانه این دختر بخوبی با شخصیت خسته اما همچنان سرخوش گراهام هم‌پوشانی دارد، دنبال کردن داستان را سرگرم‌کننده کرده و به آن فضایی شبیه قصه‌های پریان همچون «شاهزاده خانم عروس» داده است.

جالب است بدانید بیشتر صداپیشگی بازی نیز با همکاری صداپیشه‌های فیلم اشاره شده انجام شده است که از آن میان می‌توان به شوالیه در حال آموزش کوچک ولی حیله‌گری به نام Manny اشاره کرد که Wallace Swan آن را صداپیشگی کرده است.

کریستوفر لوید معروف Back to the Future نیز صداپیشگی شاه گراهام را به عهده دارد که کیفیت کارش در بیشتر موارد خوب و قابل قبول بوده، با این حال صدای او در بخش‌هایی از بازی گواه بر این است که این بازیگر 76 ساله حسابی خسته است! صرف نظر از این موارد، قصه تعریف کردن گراهام برای گوئندِلین زیبا و شنیدنی است و دنبال کردن آن لذتبخش.

این اولین قسمت از بازی قصه تلاش‌های ابلهانه گراهام برای دست یافتن به هدف زندگی‌اش یعنی تبدیل شدن به شوالیه را روایت می‌کند. بازیکنان می‌توانند با استفاده از آنالوگ به‌صورت مستقیم گراهام را هدایت کنند که طبیعی هم به نظر می‌رسد؛ اما متاسفانه در بعضی از قسمت‌های ابتدایی بازی که باید با گراهام به‌صورت مستقیم به داخل بخش‌هایی از آشیانه یک اژدها بخزید، King’s Quest به شکل ناامیدکننده‌ای خطی به نظر می‌رسد.

از سمت دیگر در دسترس قرار گرفتن قسمت‌های دیگر دنیای بازی و فرورفتن بیشتر در دل قصه و ماجرای آن با هنرمندی تمام به شکلی نوستالژیک صورت می‌گیرد و در واقع ادای دینی به اصول طراحی بازی در ریشه‌های این سبک محبوب است.

سرزمین بازی Daventry نام دارد و از همان ابتدا می‌توانید آزادانه در بخش اعظمی از آن گردش کنید که از آن جمله می‌توان به مغازه‌ها و فروشگاه‌های مرکز شهر، جزیره شناور معروف و مرموز و جنگل‌های ترسناک مملو از گرگ اشاره کرد. در تمام این محیط‌ها، بازیکنان به حال خود گذاشته می‌شوند تا راه‌حلی برای معماهای گوناگون محیط بیابند.

در واقع در اینجا امر مهم حل شدن معماست، اما این‌که برای رسیدن به این هدف از چه ابزاری استفاده می‌کنید، کاملا به خودتان بستگی دارد. مثلا در جایی از بازی نیاز است برای یک گاری چرخ پیدا کنید، حالا این تصمیم با شماست که از یک سپر، میز گرد یا حتی قرص بزرگ نان برای این کار بهره ببرید.

اگر اهل بازی‌های ماجرایی و حتی مخفیکاری باشید، حتما می‌دانید یکی از والاترین لذت‌هایی که این سبک بازی‌ها برای شما به ارمغان می‌آورد، به‌اصطلاح لحظه Eureka است؛ یعنی زمانی که ناگهان در ذهن‌تان متوجه می‌شوید دقیقا باید چه کار کنید و هنگام اجرا نیز تمام مراحلی که برای رسیدن به راه‌حل نیاز است مثل مهره‌های بازی دومینو پشت سر هم اتفاق می‌افتد و خوشبختانه
King’s Quest در این زمینه بسیار عالی عمل کرده است.

از دیگر موارد ظرافت و دقت سازنده‌ها می‌توان به توجه به این نکته اشاره کرد که هرگونه ماجراجویی شما در گوشه و کنار دنیای بازی فارغ از این‌که تا چه اندازه می‌تواند خطرناک باشد، همیشه با نوعی پاداش و جایزه همراه است.

یکی از استانداردهای بازی‌های ماجــــرایی قدیمـی همچون The Secret of Monkey Island و نمونه‌های معاصر آن، نمردن کاراکتر اصلی تحت هر شرایطی بود؛ اما شرکت صاحب سبک Sierra استاندارد خود را تعریف کرد و این خطر را نیز برای کاراکترها در نظر گرفت.

در اینجا نیز با وفاداری به این استاندارد، گراهام ممکن است به راه‌های معینی کشته شود. مثلا توسط یک اژدهای بزرگ له شده و در بهترین حالت، شوالیه پر آرزو به غذای سنجاب تبدیل شود!

راهکار بازی برای تکرارهای مجدد و اطلاع‌رسانی به بازیکن که دوباره کشته نشود، بسیار زیبا و شیرین است، طوری که نوه گراهام، گوئندِلین به پدربزرگ زنده‌اش گوشزد می‌کند قصه را اشتباه تعریف می‌کند و به‌این‌ترتیب بازیکنان ضمن دریافت ایراد کارشان، فرصت پیدا می‌کنند تصمیمات درست را اتخاذ کنند.

دو ایراد بزرگ به بازی وارد است، یکی آن‌که نقشه‌ای برای گشت‌و‌گذار در محیط وسیع بازی در نظر گرفته نشده و به‌کرات اتفاق می‌افتد مسیر خود را گم کنید و دیگر این‌که به شکل عجیبی امکان رد کردن دیالوگ‌ها و کات‌سین‌ها وجود ندارد و این مساله بخصوص زمانی که به‌صورت تصادفی هنگام بررسی یک محیط دوباره وارد دیالوگی بشوید که قبلا چند بار شنیده‌اید، بشدت آزاردهنده می‌شود.

سبک گرافیکی بازی تقریبا مشابه تمام بازی‌های ماجرایی مدرن سریالی چند سال اخیر بخصوص ساخته‌های Telltale است، با این حال این انیمیشن‌های استثنایی The Odd Gentlemen است که به شخصیت‌ها زندگی و حیات بخشیده است.

تا به اینجا، قسمت اول بازی سریالی King’s Quest توانسته روح و ماهیت مجموعه‌ای اصلی را از دهه‌ 90 میلادی به حال حاضر منتقل کند و باید منتظر ماند و دید تیم سازنده این حرکت مثبت خود را چگونه با قسمت دوم بازی ادامه خواهد داد.

King’s Quest Chapter1:

A Knight to Remember

پلتفرم

PC، PS4، PS3، X360، Xbox One

ناشر Sierra Entertainment

سازنده
The Odd Gentlemen

سبک ماجرایی

امتیاز 8