راضی به ضرر دولت نیستیم

طبق شواهد تاریخی، ما هیچ جا نگذاشتیم دولت ضرر کند و همواره هرگونه ضرر احتمالی هم بوده، به جان خریدیم. اسنادش هم موجود است. شما سوابق ایام را نگاه کنید. از گران شدن ارز آزاد و طلاجات و سکه جات و قبول تبعات آن روی سایر خدمات و اجناس تولیدی مملکت بگیرید تا گران شدن‌های چند باره و گاه وحشتناک مسکن و خودرو و گوجه فرنگی و لبنیات و تخم مرغ و خود مرغ و.....؛ همه را همراهی کردیم و یک موی تنمان راضی به ضرر و زیان دولت و دولتیان نبوده است.

حرف‌های وزیر ارتباطات: «برای برداشته شدن فشار از دوش مردم، از سود دولت در حوزه اینترنت گذشتیم. در حال حاضر، نرخ اینترنت در دوسال گذشته تغییری نکرده و ما همچنین از شرکت‌ها و اپراتورها خواسته‌ایم با تعریف بسته‌ها و طرح‌ها، زمینه را برای معقول شدن قیمت‌ها فراهم سازند.» ـ جراید

حالا فهمیدید دلمان چرا می‌سوزد و از اول این مطلب، تلاش داریم تا مراتب دلسوزی خود را به شما خوانندگان گرامی نیز منتقل کنیم؟... چرا نباید دولت به سود لازم خودش برسد؟ مگر خدای نکرده ما مردیم؟...

خطاب به دولت:

تا تو نگاه می‌کنی، کار من آه کردن است/ ای به فدای چشم تو، این چه نگاه کردن است؟

بسته پیشنهادی: درست است که وزیر محترم ارتباطات،یک حرفی زدند و اعلام کردند از سود دولت از بخش اینترنت مملکت گذشتند، اما مرام و معرفت ما این اجازه را به ما نمی‌دهد که دست روی دست بگذاریم و هیچی عرض نکنیم. فلذا مواردی را خاطرنشان می‌کنیم:

1ـ پذیرش تعارف: همین بفرما زدن دولت را روی هوا بزنیم و به سود خودمان بچسبیم؛ این طوری هم فکر کنیم و خیال خود را راحت که لابد دولت ارتباطاتش خوب است و از هزار و یک سوراخ دیگر جبران می‌کند. یک سوراخش سود هنگفت ناشی از عادت ملت ایران به ارسال انواع و اقسام پیامک‌های جورواجور که البته به حوزه تلفن همراه برمی‌گردد. اگر این وجدان ما گذاشت این دو بخش وزارت ارتباطات را مثل آدم به هم ربط بدهیم!

2ـ مشارکت دوطرفه: با دولت محترم قراردادی امضا کنیم که در سود و زیان اینترنت با هم شریک باشیم؛ عین غم و شادی زندگی. در ضررش هم شریک باشیم و نصف به نصف، اما به وقت سود و سرعت بالاش هم حاجی، انا شریک!... اگر بابت چارتا نرم‌افزار اینترنتی از قبیل وایبر و تلگرام و واتس‌آپ ضاله نیز مشکلی نگفته دارند که مردم گاهی مکالمات و ارتباطاتی ارزان تا حد مجانی با هم دارند، حاضریم از سود خود بگذریم که به دولت هم چیزی برسد.

3ـ عبرت سایر مسئولان: حالا که وزیر محترم ارتباطات بخوبی نشان دادند در پاره‌ای از مواقع دولت می‌تواند از سود خود در راه رفاه بیشتر مردمش بگذرد؛ خب چرا سایر وزرای ارجمند در حوزه خدمات وزارتی خودشان از این کارهای قشنگ و خوشگل نکنند؟ مثلا فرض کنید در حوزه سلامت و وزارت بهداشت، از فردا 80 یا 90 درصد حق بیمه ملت را دولت بپردازد و فقط 10 درصدش پای مردم نوشته شود. چه شود!... یا سایر وزارتخانه‌ها در سایر موارد. بعضی‌ها که حتی اگر تحریم‌ها هم برداشته شود و نرخ ارز و سکه هم ارزان شود، حاضر نیستند یک ریال از قیمت بالارفته تولیدات و خدمات خود کم کنند. مثال نزنم سنگین‌تریم!

رضا رفیع - جام جم