6 رباعی تازه از محمدرضا سهرابی‌نژاد

1 می‌رفت که آسوده شود، رفت که رفت می‌خواست که پالوده شود، رفت که رفت آمد رمضان که پاکمان سازد، دید کم مانده که آلوده شود رفت که رفت

کد خبر: ۸۲۱۲۹۳

افتادم اگر چابک و چُست افتادم

فرجام نگر جای نخست افتادم

گفتند مبادا که بلغزی در عشق

لغزیدم و در راه درست افتادم

برخاست دریچه افق را بگشاد

پا در دل سایه‌روشن کوچه نهاد

خورشید، به شیطنت، سحر سنگی زد

با تیرکمان کبوتر ماه افتاد

بر قله امید وطن خواهم کرد

بدگویی تو به مرد و زن خواهم کرد

ای یاس برو ورنه به یاری خدا

با دست خودم تو را کفن خواهم کرد

آه‌ای دِلَکم مباد افسرده شوی

در این برهوت عشق پژمرده شوی

صدبار زمین خورده‌ام و مثل عصا

نگذاشته‌ام که تو زمین خورده شوی

هرچند که صاحب زر و عنوانند

بی‌عشق جنازه‌های سرگردانند

ای مرده دلان خم نکنم سر به شما

بی‌سجده نماز مرده را می‌خوانند

سهرابی‌نژاد در نگاه دیگران

شاعری بر شانه‌های رود

حمیدرضا شکارسری: ادبیات و اشعار انقلابی مدیون شاعرانی است که در عین جوانی آثار ارزشمند خلق کرده‌اند، یکی از مهم‌ترین جوان‌های دیروز و انقلابی محمدرضا سهرابی‌نژاد است که تجربیات، بازی‌ها و خلاقیت‌های زبانی او کمک بسیاری به غنای شعر انقلاب کرد.

قالب رباعی و دوبیتی با تلاش‌ها و تجربیات شعری محمدرضا سهرابی‌نژاد اوایل انقلاب احیا شد ولی به دلیل انتشار نیافتن کتاب از این بزرگوار، پژوهشگران سهم اورا در احیای رباعی نادیده
گرفتند.

همچنین نباید از تجربیات شعری این شاعر در سال‌های 54 تا 56 غفلت کرد و این به خاطر تسلط بی‌چون و چرای او بر قالب‌های کلاسیک است.

درونمایه اصلی شعرهای سهرابی‌نژاد حماسه و پیچیدگی آن با عرفان است؛ زیرا او توجه بسیاری به نشانه‌های دینی و انقلابی و دفاع مقدس در شعر دارد.

کریم رجب‌زاده: رباعیات و دو بیتی‌های سهرابی‌نژاد از ماندگارترین آثار ادبیات انقلاب است و نباید فراموش کنیم که او از امکانات زبانی چون ضرب المثل‌ها و اصطلاحات فارسی بسیار در آثارش بهره برد و آنها را به خدمت شعر درآورد.

همیشه در آثار و سخنانش به آیات و روایات قرآنی استناد می‌کند، او شیفته اهل بیت است. اشعار و سروده‌هایش مصداق بارز این ادعاست و بوی حماسه را در اشعارش براحتی می‌شود استشمام کرد.

حسین اسرافیلی: سهرابی‌نژاد به بیعتی که در سال ۵۷ کرد، همچنان پایبند است و هنوز هم بیشتر اشعارش با همان تفکر سازنده شکل می‌گیرد.

او دلی عاشورایی دارد و در حوزه ادبیات دفاع مقدس هم قلمی توانا داشته است و در کنار اینها نگاه طنزگونه‌ای هم در آثارش می‌توان رصد کرد. البته نگاه او در استفاده از طنز تنها انتقادی نیست بلکه در بسیاری از آثار دفاع مقدسی نگاهی از سر تحقیر دشمن با لحن طنازانه به نمایش درمی‌آورد.