جنگ نیمکت‌ها در لیگ پانزدهم

اگر در ادوار گذشته لیگ، تقابل ستاره‌ها عامل اصلی جذاب‌ترشدن رقابت‌ها بود، این بار جنگ نیمکت‌هاست که جذابیت لیگ برتر را بالا می‌برد. استقلال دیگر امیر قلعه‌نویی را ندارد، اما بازگشت پرویز مظلومی به نیمکت داغ آبی‌ها باعث شده هواداران استقلال چشم انتظار یک استقلال متفاوت باشند. پرسپولیس هم با برانکو به چیزی جز جبران ناکامی‌های فصل گذشته نمی‌اندیشد. این دو مربی سوای برنامه‌ریزی برای کل فصل‌ باید حواسشان به دو دربی پرحاشیه رفت و برگشت هم باشد. برانکو در آخرین هفته لیگ چهاردهم با بردن استقلال نشان داد‌ مرد دربی‌هاست. پرویز مظلومی هم که دیگر نیاز به معرفی ندارد. او لقب سوبله چوبله را از همین دربی‌های پایتخت به یادگار دارد.

البته این تنها بخشی از هیجان لیگ پانزدهم خواهد بود. این لیگ سوای حسین فرکی، قهرمان دو فصل متوالی لیگ برتر، علیرضا منصوریان و یحیی گل‌محمدی که حالا موفق ترین مربیان جوان فوتبال ایران هستند و تونی اولیویرا و دراگان اسکوچیچ که در تراکتورسازی و فولاد به دنبال بزرگی هستند، علی دایی و امیر قلعه‌نویی را هم دارد؛ دو مربی بزرگی که در آخرین روزهای فصل نقل و انتقالات‌با پذیرفتن هدایت تیم‌های صبا و ملوان، بر جذابیت رقابت‌های این فصل فوتبال افزودند.

6 خانه‌تکانی بزرگ

لیگ پانزدهم با شش تغییر روی نیمکت‌ها آغاز می‌شود که البته به نسبت فصل گذشته جابه‌جایی کمتری را شاهد هستیم.

پرویز مظلومی به جای امیر قلعه‌نویی در استقلال، علی دایی به جای مهدی تارتار در صبا، امیر قلعه‌نویی به جای فیروز کریمی در ملوان، محمدرضا مهاجری به جای علیرضا مرزبان در پدیده، رسول خطیبی به جای محمدرضا مهاجری در سیاه جامگان و سیاوش بختیاری‌زاده به جای صابر میرقربانی در استقلال اهواز.

از این جمع سیاوش بختیاری‌زاده و محمدرضا مهاجری اولین بار است که در قامت سرمربی، حضور در لیگ برتر را تجربه می‌کنند، اما سایر گزینه‌ها چهره‌هایی شناخته شده برای فوتبال ایران هستند که حضورشان در لیگ‌ باعث گرم‌تر شدن تنور این رقابت‌ها خواهد شد. البته این که پرویز مظلومی، امیر قلعه‌نویی، علی دایی و رسول خطیبی تا چه اندازه در مسئولیت‌های جدیدی که به عهده گرفته‌اند موفق باشند، به شرایط متعددی ازجمله مدیریت باشگاه، نقل و انتقالات، فصل بدنسازی، مصدومیت‌های احتمالی و حاشیه‌های پیرامون تیم بستگی دارد.

یک فلش بک یکساله به عقب‌ به ما می‌گوید لیگ چهاردهم در حالی آغاز شد که نیمی از تیم‌ها در نیمکت‌های خود خانه‌تکانی داشتند. با این حال از هشت تغییر، فقط چهار تغییر آن نتیجه بخش بود و توانست رضایت مدیران و هواداران را جلب کند. آنچه در ادامه می‌آید مروری است بر تغییرات صورت گرفته قبل از شروع لیگ چهاردهم تا ببینیم چند در صد از این رفت و آمدها موثر بوده است:

ـ ذوب‌آهن (قرارداد فیروز کریمی تمدید نشد تا یحیی گل‌محمدی به عنوان جانشین او معرفی شود.)

ذوب‌آهن با انتخاب یحیی گل‌محمدی، ضمن قهرمانی در جام حذفی بعد از چند فصل سهمیه حضور در لیگ قهرمانان آسیا را به دست آورد تا فصلی موفق را پشت‌سر گذاشته باشد.

ـ نفت تهران (یحیی گل‌محمدی با توافقی دو طرفه از این تیم جدا شد و جای خود را به علیرضا منصوریان داد.)

نفت اگرچه یک مربی خود را از دست داد، اما با علیرضا منصوریان تا آخرین روز در کورس قهرمانی باقی ماند تا از بابت از دست دادن گل‌محمدی پشیمان نباشد. نفت ضمن کسب سهمیه لیگ قهرمانان آسیا در فینال جام حذفی هم حضور داشت، اگرچه دستش از رسیدن به جام کوتاه ماند.

ـ فولاد (حسین فرکی با توافقی دو طرفه از این تیم جدا شد و جای خود را به دراگان اسکوچیچ داد.)

فولاد با اسکوچیچ نه از عنوان قهرمانی‌اش دفاع کرد و نه سهمیه لیگ قهرمانان آسیا را به دست آورد. در رقابت‌های آسیایی هم در همان مرحله گروهی حذف شد. با این حال بسیاری از کارشناسان عملکرد اسکوچیچ را با توجه به شرایط فولاد و پرونده بازیکنان سرباز مثبت ارزیابی کردند.

ـ سایپا (قرارداد انگین فیرات تمدید نشد تا مجید جلالی به عنوان جانشین او معرفی شود.)

سایپا با مجید جلالی و بازیکنان جوانش فراتر از انتظار ظاهر شد و در نهایت در مکان هفتم ایستاد.

ـ پدیده مشهد (اکبر میثاقیان برکنار و علیرضا مرزبان جایگزین او شد.)

پدیده با مرزبان لیگ را با ایستادن در مکان دهم جدول به پایان برد که با توجه به هزینه‌های صورت گرفته در این تیم پایین‌تر از حد انتظار بود.

ـ ملوان (اسکوچیچ با فولاد قرارداد امضا کرد تا ملوانی‌ها نصرت ایراندوست را به عنوان سرمربی جدید معرفی کنند.)

ملوان یکی از بازنده‌ها بود. آنها بدون اسکوچیچ، فصلی کابوس وار را سپری کردند و در نهایت با کمک فیروز کریمی بسختی توانستند در لیگ برتر باقی بمانند.

ـ پیکان (فرهاد کاظمی با توافقی دو طرفه از پیکان جدا شد و جای خود را به منصور ابراهیم‌زاده داد.)

منصور ابراهیم‌زاده برای پیکان گزینه خوبی نبود. اگرچه صمد مرفاوی هم در ادامه لیگ نتایجی بهتر از ابراهیم‌زاده نگرفت. پیکان با وجود بهره‌مندی از این دو مربی خوشفکر و چندین ستاره سرشناس به لیگ دسته اول سقوط کرد.

ـ راه‌آهن (منصور ابراهیم‌زاده با توافقی دو طرفه از راه‌آهن جدا شد و جای خود را به حمید استیلی داد.)

راه‌آهن با حمید استیلی تا آستانه سقوط پیش رفت، اما در نهایت با فرهاد کاظمی در لیگ برتر ماند. اگرچه این بقا به واسطه پرونده استفاده از یک بازیکن غیرمجاز تا همین چند روز پیش در هاله‌ای از ابهام قرار داشت.

نیمکت‌های پایدار

لیگ پانزدهم با 10 نیمکت پایدار آغاز می‌شود؛ نیمکت‌هایی بدون تغییر با این امید که عملکردها بهتر از فصل گذشته باشد.

سپاهان با حسین فرکی، تراکتورسازی با تونی اولیویرا، نفت با علیرضا منصوریان، ذوب‌آهن با یحیی گل‌محمدی، فولاد با دراگان اسکوچیچ، سایپا با مجید جلالی، پرسپولیس با برانکو ایوانکوویچ، استقلال صنعتی با عبدالله ویسی، گسترش فولاد با فراز کمالوند و راه‌آهن با فرهاد کاظمی. اینها همان 10 نیمکت پایدار لیگ پانزدهم است.

برخلاف فولاد که در لیگ چهاردهم قهرمان شد، اما نتوانست حسین فرکی را برای ادامه حضور در این تیم راضی کند، سپاهانی‌ها دست به ترکیب نیمکت موفق خود نزده‌اند تا سیر صعودی این پیشرفت را در لیگ قهرمانان آسیا هم شاهد باشند. این همان هدفی است که تراکتورسازی با اولیویرا، نفت با منصوریان و ذوب‌آهن با گل‌محمدی پیش روی خود دارد. این چهار تیم، آسیایی‌های فوتبال ایران در فصل جدید هستند و طبیعی است که با توجه به سرمایه‌گذاری صورت گرفته در لیگ برتر هم مدعیان اصلی قهرمانی باشند.

پرسپولیس و فولاد دیگر مدعیانی هستند که دست به نیمکت خود نزدند. برانکو ایوانکوویچ که فصل گذشته در بحرانی ترین روزهای پرسپولیس جانشین حمید درخشان شد، حالا دیگر بهانه‌ای برای بد نتیجه گرفتن ندارد. پرسپولیس جدید با نظر برانکو بسته شده و این مربی کروات می‌داند که از همین هفته نخست باید پاسخگوی انتظارات هواداران پرشمار تیمش باشد.

در اهواز هم اسکوچیچ شرایطی مشابه برانکو دارد. خیلی‌ها این مربی کروات را یکی از بهترین کروات‌های حاضر در فوتبال ایران می‌دانند و این همان موضوعی است که فشارها را بر نیمکت فولاد افزایش می‌دهد. فولاد که فصل گذشته از دستیابی به سهمیه لیگ قهرمانان آسیا محروم شد، حالا هدفی جز آسیایی شدن و البته بردن حداقل یک جام در فصل پیش‌رو ندارد؛ هدفی که استقلال با مظلومی، پرسپولیس با برانکو، تراکتورسازی با اولیویرا، نفت با منصوریان، ذوب‌آهن با گل‌محمدی و سپاهان با حسین فرکی به دنبال آن هستند.

مربیان در کمین

در این میان هستند مربیان مطرحی که این لیگ را بدون تیم و از پشت صفحه تلویزیون دنبال خواهند کرد تا شاید شانس به آنها رو کند و در میانه‌های فصل بتوانند جای دیگر مربیانی که در نتیجه‌گیری موفق نبوده‌اند بگیرند؛ اتفاقی که طبق تجربه سال‌های گذشته از هفته‌های هفتم یا هشتم شروع می‌شود.

منصور ابراهیم‌زاده، صمد مرفاوی، محمد مایلی‌کهن، حمید استیلی، حمید درخشان، فیروز کریمی، محمود یاوری، غلامحسین پیروانی، اکبر میثاقیان و حتی مجتبی تقوی مربیانی هستند که سابقه کار در لیگ برتر را دارند، ولی این فصل تیمی خواهان آنها نبود یا مذاکراتشان با باشگاه‌ها بی‌نتیجه ماند.

رضا پورعالی ‌

گروه ورزش