ثبت تاریخی یک صعود در قله کنگور

کوهنوردان می‌گویند با زبان مشترکی با تمام کوهنوردان دنیا حرف می‌زنند. در مسیر کوه نوعی یکپارچگی و اتحاد بین آنها وجود دارد که سختی‌های مسیر را تا اندازه زیادی آسان می‌کند. حتی اختلاف ملیت‌ها و نژادها در اوج، بی‌معنا می‌شود و آنچه هست روابط زیبای انسانی است.

تلاش گروهی برای رسیدن و لمس پرچم در اوج قله، همبستگی اعضای گروه را نشان می‌دهد. چه افرادی که بالای قله می‌رسند و چه کسانی که موفق نمی‌شوند، اما برای فاتحان قله، همان چند دقیقه که شاید به ساعت نکشد، ماندن در آن بالا یک افتخار بزرگ است. افتخاری که فرد می‌آفریند، اما غرور ملی برانگیخته می‌شود. کوهنوردان می‌گویند دردناک‌ترین لحظه زمانی است که می‌خواهی قله را ترک کنی، اما باید به امید قله‌ای دیگر دنیای شگفت‌انگیز خلقت با رقص ابرها در آسمان را ترک کرد و از قله به زیر آمد.

کوهنوردان ایرانی با این امید تاکنون از این کوه به آن کوه و از این قله به آن قله رفتند. با یک دست نبرد با صخره‌های سخت و کوه‌های پربرف و یخ و با دست دیگر به اهتزاز درآوردن پرچم ایران روی بالاترین نقطه.

کوهنوردان ایرانی در تازه‌ترین صعود، در معیت تیم هیمالیانوردی تهران به کنگور و موستاق آتا در چین سفر کرده‌اند. تیم اول با هشت کوهنورد از هشتم تیر رهسپار کنگور شده و تیم دوم با 12 نفر که چهار نفر آن را خانم‌ها تشکیل داده‌اند، در موستاق آتاست. مرتضی رمضانی رئیس هیات کوهنوردی تهران همراه با اعضای تیم کنگور است و سرپرستی این تیم را به عهده دارد.

مریم ساعی پارسا نایب رئیس هیات کوهنوردی و صعودهای ورزشی تهران درباره صعود کوهنوردان به کنگور می‌گوید: تاکنون کوهنوردان سراسر دنیا 18 بار به کنگور رفتند، اما از این تعداد فقط پنج تیم کوهنوردی موفق شدند به این قله صعود کنند.

از سال 2007 تیمی به این قله صعود نکرده و اگر کوهنوردان ایران کارشان را با موفقیت انجام دهند برای نخستین بار یک تیم ایرانی به این قله صعود می‌کند.

تیم کنگور ایران با مرتضی رمضانی، یونس رضاخانی، علی سلیم‌زاده، امیر طالبی، محمدرضا رضایی، اسماعیل رهگذر، امید طالبی و سید مصطفی موسوی در مسیر حضور دارد.

مسیری سخت

قله کنگور در رشته کوه کنگورطاق واقع شده که مرتفع‌ترین کوه کاشغر در پامیر چین و بخشی از خط‌الراس کنگور موستاق است. رشته کوه کنگور در جهت شرق به غرب و تا جنوب تنگه گزداریا کشیده شده است.

جاده قره قروم (کاشغر ـ اسلام‌آباد) در پایین تنگه و روستای گز در 18 کیلومتری شمال دامنه کوه واقع شده است. با وجود دسترسی منحصر به فرد، هنوز صعود‌های کمی به این قله صورت گرفته است.

نایب رئیس کوهنوردان تهران می‌گوید: مسیر کنگور بسیار سخت است. این قله 7719 متر ارتفاع دارد و ارزش صعود آن به اندازه صعودهای 8000 متری است. روس‌ها سال 2007 آخرین کوهنوردانی بودند که موفق شدند به کنگور صعود کنند. امیدوارم این اتفاق برای بچه‌های کوهنورد ایران هم بیفتد و برای نخستین بار در تاریخ، نام ایران در بین صعودکنندگان به کنگور ثبت شود.

ساعی‌پارسا درباره وضع کوهنوردان در این مسیر می‌گوید: اعضای تیم در وضعیت خوبی قرار دارند. هم‌اکنون هیچ تیم دیگری در منطقه نیست. براساس اطلاعات رسیده آنها در ارتفاع بالای 5000 متری قله کنگور هستند.

کوهنوردان معتقدند قله کنگور، فنی است. وقتی از نایب رئیس تهران درباره دلیل فنی بودن این قله می‌پرسیم، پاسخ می‌دهد: کوهنوردان در طول مسیر شیب‌های تند، یخچال‌ها و یخ‌های زیادی پیش‌رو دارند. کنگور با سنگ‌نوردی و یخ‌نوردی توامان همراه است. از این‌رو می‌گویند فنی است. کوهنوردان در تمام کمپ‌هایشان ثابت‌گذاری دارند، زیرا تیم دیگری در آنجا نیست و باید مسیرشان را بدرستی پیدا کنند. به همین خاطر 1500 متر طناب با خود برده‌اند تا کار ثابت‌گذاری را بخوبی انجام بدهند.

مریم ساعی‌پارسا درباره درصد موفقیت کوهنوردان ایرانی برای صعود به قله کنگور می‌گوید: این یک تجربه جدید است و تاکنون برای کوهنوردان ایرانی نظیر آن اتفاق نیفتاده است. این آغازی برای گام برداشتن در راه دستیابی به هدف بزرگ و صعود به قله‌ای مرتفع و سخت است. بدون تردید کوهنوردان ایرانی با عشق به میهن، همت، پایداری و جسارت خود می‌توانند این قله را فتح کنند.

صعود هیمالیایی تمام‌عیار

تیم دیگری از کوهنوردان تهرانی 18 تیر راهی موستاق آتا در چین شدند.

این قله به صورت جدا از انتهای غربی بیایان تاکلاماکان در استان سینک‌یانگ در چین سر بیرون می‌آورد و از دشواری‌های کنگور در آن خبری نیست.

موستاق آتا در مرکز سلسله جبال بزرگ آسیا قرار گرفته که از جنوب به قراقروم، از غرب به پامیر و از شمال به کانلان و تیان‌شان ارتباط دارد. این قله دارای دامنه‌های ملایمی با شیب 25 تا 30 درجه است.

موستاق آتا شاید از لحاظ تکنیکی کوهی آسان باشد، اما یک صعود هیمالیایی تمام‌عیار روی قله اصلی 7000 متری است و کوهنوردانی که به آنجا می‌روند باید توانایی حمل بار و برپایی کمپ در ارتفاع بالا روی کوه را داشته باشند. این کوه با ارتفاع 7546 متر شاید مرتفع‌ترین کوه قابل اسکی
در جهان است.

موستاق آتا به معنای پدر کوه‌های یخی است. پس از نخستین تلاش روی این قله در سال 1894 توسط سون هدین، تلاش‌های ناموفق بسیاری انجام شد تا سرانجام در سال 1956 تیمی متشکل از کوهنوردان روسیه و چین موفق به صعود این قله از مسیر عادی شدند. نخستین تیم ایرانی در سال 2005 از طرف شرکت آذرکوه تبریز موفق به صعود قله شدند.

مصطفی بدرخانی یکی از مربیان تیم صعود به موستاق آتا می‌گوید: ما از ایران به ارومچی یکی از شهرهای غربی جمهوری خلق چین پرواز کردیم که این شهر یکی از قطب‌های مهم گردشگری و تجارت در غرب چین است.

موستاق آتا به‌عنوان برنامه‌ای پیش از صعود به قلل 8000 متری در نظر گرفته می‌شود و پیش‌برنامه آماده‌سازی مطلوبی است برای کوهنوردانی که بخواهند به قله 8000 متری بروند.

بهترین زمان برای صعود

به گفته بدرخانی بهترین زمان صعود به این قله خرداد و تیر تا اواسط مرداد است.

فاطمه آقاجانی یکی از اعضای تیم که همسرش سیدمصطفی موسوی در تیم کنگور حضور دارد، درباره موستاق آتا می‌گوید: کوهنوردانی که می‌خواهند به هیمالیانوردی وارد شوند بهترین صعود، موستاق آتاست به خاطر این که ارتفاع بسیار خوبی دارد. در طول مسیر با مناظر زیبایی برخورد کردیم که اول از میان دشت سرسبز گذشتیم، سپس وارد کوهستان شدیم که از دور کوه‌های سر به فلک کشیده پربرف نمایان است.

آقاجانی ادامه می‌دهد: از کمپ یک به بالا، برف و یخ وجود دارد و شب‌ها هوا بسیار سرد است که دلیل آن شمالی بودن قله است. غیر از ما تیم‌هایی از ایتالیا، چین، فرانسه، اتریش و اسپانیا در این مسیر حضور دارند که حضور بانوان ایرانی در اینجا مورد توجه است.

غیر از مربی و یک ورزشکار که از جزئیات موستاق آتا برای ما توضیح می‌دهند، کوهنوردان دیگر این صعود عبارتند از؛ کاوه کاشفی، محمدرضا افکاری، علی اکبری، محمد حاجی‌حیدری، سیدمجتبی حسینی، ابوالفضل عرب، محمد جلوخانی، آرزو جان‌محمدی، آزاده مقدم و پیمان فاضلی.

کوهنوردان کنگور از هشتم تیر به مدت 45 روز در مسیر تا قله قرار دارند و تیم موستاق آتا بعد از صعود 21 روزه به ایران بازمی‌گردد.

ورزش

محمد رضاپور