گدایان به روز می‌شوند نیکوکاران نه

این اطلاعات نتیجه یک پژوهش در تهران است و در تسنیم منتشر شده است. نکته جالب این پژوهش آن است که برخی از این گدایان به شوکر مسلح هستند و فقط حدود 10 درصدشان نیازمند واقعی‌اند.

گدایان تقلبی به شوکر مسلح شده‌اند و باندی عمل می‌کنند؛ این واقعیت‌های تلخ را باید زاییده رفتار غیرمسئولانه برخی شهروندان و مدیران دانست، زیرا هیچ‌وقت برای ساماندهی نیازمندان واقعی و رفع نیاز آنها گا‌م‌های محکمی برداشته نشده است، به همین دلیل روزبه‌روز گدایان شیوه کار خود را تغییر می‌دهند، برای نمونه اگر زمانی که مشخص شد گدایان به شکل گروهی عمل می‌کنند یا برای یادگیری و آموزش روش‌های گدایی در بین خود کلاس‌های آموزشی برگزار می‌کنند، تدبیری برای مقابله با آنها اندیشیده شده بود، امروز متکدیان بازار نظارت را آنقدر آشفته نمی‌دیدند که برای جلب ترحم شهروندان هر روز نقشه‌ای تازه بکشند یا از حمل شوکر بیم نداشته باشند.

افزون بر این می‌توان نبود نظارت کامل و جامع برخی مراکز خیریه و صدور مجوز برای آنها از سوی نهادهایی مانند بهزیستی، وزارت کشور و سازمان اوقاف و امور خیریه را علت دیگر رواج تکدی‌گری در جامعه دانست، چون براساس آمارهای منتشر شده حدود 15 هزار موسسه خیریه در کشور وجود دارد که بیشتر آنها عملکرد شفافی ندارند و برخی از آنها از روش‌هایی برای جمع‌آوری کمک‌های مردمی استفاده می‌کنند که بی‌شباهت به تکدی‌گری مدرن نیست به همین دلیل گروه زیادی از شهروندان اعتماد خود را نسبت به عملکرد تعدادی ازآنها از دست داده و با کمک به متکدیانی که در گوشه گوشه شهر پیدا می‌شوند سعی در ارضای حس نوعدوستی خود دارند. این در حالی است که دست‌کم اگر شهروندان در کنار کمک به خیریه‌های واقعی برای شناسایی نیازمندان ابتدا بین اقوام و دوستان خود جستجو کنند می‌توان به رفع مشکل نیازمندان واقعی کشور امیدوار بود.

مهدی آیینی / گروه جامعه