نظام آموزش آسیب‌ شناسی می‌خواهد

این بار حتی زمزمه‌های پرونده استیضاح وزیر، روی میز رئیس مجلس شنیده می‌شود، در حالی که به نظر می‌رسد، وزیر هم از پاسخگویی به تمام شبهات ناتوان است، زیرا با تغییر اعضای هیأت دولت و حتی خط مشی نظام آموزش، مشکلات جای خود باقی است و این نارسایی‌ها مثل زخم‌های کهنه‌ای هستند که تاکنون وزارت آموزش و پرورش تلاش کرده تا با تجویز مسکن‌هایی در قالب بخشنامه و آیین‌نامه از عفونی شدن آن جلوگیری کند.

یکی از این زخم‌ها که در آستانه فصل ثبت‌نام مدارس سر باز می‌کند، اخذ اجباری شهریه به بهانه مشارکت‌های مردمی است.

اختلاف شهریه‌های مدارس غیردولتی، پایین بودن کیفیت آموزش در برخی از این مدارس، فوق‌ برنامه‌های غیرضروری و اجباری، نیروهای مازاد، شرکتی، قراردادی و... از زخم‌های دیگری هستند که تاکنون خط و نشان وزیر و بخشنامه‌های تشریفاتی کمکی به بهبود آن نکرده است.

بتازگی نیز اعتراض معلمان به نابرابری حقوق و دستمزد در این وزارتخانه، نشان داده که افزایش 4000 میلیارد تومانی بودجه آموزش و پرورش در سال جاری هم شاید نتواند دردی از معلمان دوا کند.

مجلسی‌ها هم از آن طرف اجرا نشدن قانون پیش‌ دبستانی و نابسامانی در سیاست و برنامه‌های دانشگاه فرهنگیان را از ضعف‌های این وزارتخانه عنوان می‌کنند.

کمی دورتر از پایتخت، بی‌کیفیتی مدارس غیردولتی در شهرستان‌ها، نبود مدارس در شهرک‌های جدیدالتاسیس و نیز مدارس فرسوده و کپری در نقاط دوردست کشور، از گره‌های کور نظام آموزش است که تاکنون چانه‌زنی مجلس، افزایش اعتبارات، ورود بخش خصوصی و... نتوانسته آن را باز کند.تمام این مشکلات، نشان می‌دهد آموزش و پرورش با وجود این که همچنان پرمخاطب‌ترین وزارتخانه محسوب می‌شود، به آسیب‌شناسی نیازمند است.

از آنجا که وزرای آموزش و پرورش همواره در سیبل استیضاح بوده‌اند، نشان می‌دهد که این آسیب‌شناسی تاکنون مطمح نظر نبوده و تصور شده که تغییر مهره‌ها و افزایش سالانه اعتبارات کارساز خواهد بود.

نظام آموزش و پرورش نیازمند چند عنصر حیاتی است؛ برنامه‌های میان‌مدت، مدیران زبده و اعتبارات کافی.

در این سه حوزه سال‌هاست پای وزارتخانه، می‌لنگد و با وجود اصرار بر تحول نظام آموزش و اجرای سند ملی در سال‌های اخیر، مشکلات خُرد و عینی در مدارس و برنامه‌های درسی، به سلب اعتماد برخی مردم نسبت به تحولات نظام آموزش منجر شده است.

به نظر می‌رسد، وزارت آموزش و پرورش، بیش از وزیر به مدیران توانمند در سطوح میانی نیاز دارد، برنامه عملیاتی و البته همراهی مجلس برای ساماندهی اعتبارات این بخش، کلید تقویت نظام آموزش است.

کتایون مصری - روزنامه‌نگار