عوامل موثر در‌ جنایت خیابان ایتالیا

وقتی جوانان به جای کار کردن، بیکار در محیط خانه می‌مانند و با کمک مالی والدین روزگار می‌گذرانند، شاهد انزوای آنها در خانه و جامعه خواهیم بود. آنها سعی می‌کنند ارتباط کمتری با اعضای خانواده داشته باشند و بیشتر به سمت استفاده از اینترنت، فضای مجازی و عضویت در گروه‌های مجازی مختلف می‌روند و تحت تاثیر این‌گونه فضا‌ها قرار بگیرند.

در پرونده مورد نظر که در آن پسری از یک خانواده متمکن خواهر و پدرش را قربانی خشم خود کرده، شاهد هستیم این جوان از نظر مالی مشکلی نداشته که به دنبال آن مرتکب جنایت شود، بلکه از کمبودهای عاطفی در رنج بوده و بعد از مرگ مادر، خواهرش به طور خیرخواهانه سعی می‌کرده هم به امور خانه‌داری رسیدگی کند و هم خلأ‌های عاطفی وی را که در نبود مادر با آن دست و پنجه نرم می‌کرده پر کند، اما پسر جوان نمی‌توانسته این موضوع را قبول کند و دست به پرخاشگری زده و سرانجام دست خود را به خون خواهر و پدرش آلوده کرده است.

اصولا جوان‌ها دوست ندارند کسی از اعضای خانواده در کارها و حریم خصوصی‌شان دخالت کند و رفتارشان غیرقابل پیش‌بینی است. آنها زمانی که در شرایط مختلف قرار می‌گیرند، واکنش‌های متفاوتی از خود نشان می‌دهند.

این افراد زمانی که بر خشم خود نمی‌توانند غلبه کنند دست به جرایم مختلف از جمله جنایت می‌زنند و پس از آن که خشم‌شان پایان گرفت، تازه متوجه اشتباهی می‌شوند که مرتکب شده‌اند بنابراین از کاری که انجام داده‌اند، پشیمان می‌شوند اما گاه این پشیمانی دیرهنگام سودی نخواهد داشت.

همچنین دولت نیز در این زمینه باید گام‌هایی را بردارد تا روحیه نشاط در جامعه بیشتر شود و کمتر شاهد آن باشیم که افراد به سمت پرخاشگری بروند.

دولت سعی کند امکاناتی را در اختیار خانواده‌ها قرار دهد تا نیاز تفریحی آنها برطرف شود. به طور مثال اگر دولت فضایی را فراهم کند که افراد و خانواده‌هایشان بتوانند در زمان‌های خاص و ایام تعطیل از برخی مراکز تفریحی، سینما‌ها و موزه‌ها به طور رایگان استفاده کنند و با تردد در این مکان‌ها انرژی‌های منفی خود را تخلیه کنند.

دکتر مریم یوسفی - جامعه‌شناس و عضو هیات علمی دانشگاه