دوستی های طولانی به ازدواج نمی رسد

دکتر مهدی بیاتی، افزود: در دهه 60 ارتباط بین دخترها و پسرها کم بود و پسرها کمتر از نیازهای عاطفی و ارتباطی دختران اطلاع داشتند اما با گسترش وسایل ارتباطی، پسران شناخت بیشتری نسبت به این نیازهای دختران پیدا کرده‌اند. یکی از روش‌هایی که برخی پسران برای رسیدن به اهداف خود از آن استفاده می‌کنند ارائه پیشنهاد ازدواج است. برخی دختران وقتی با چنین پیشنهادی روبرو می‌شوند و فرد را برای زندگی مشترک مناسب تشخیص می‌دهند، پس از گذشت مدت کوتاهی خود را در اختیار طرف مقابل قرار می‌دهند که همین امر موجب می‌شود که پسر علی‌رغم قصد قبلی برای ازدواج با دختر به علت پر شدن خلاء حسی و جنسی خود، از تصمیمش منصرف شود.

وی با اشاره به اثرات فردگرایی در قبول پیشنهاد ازدواج گفت: ‌به علت افزایش فردگرایی، برخی دختران به محض دریافت پیشنهاد ازدواج به آن پاسخ مثبت می‌دهند. در حال حاضر به علت گسترش ارتباط افراد در فضای مجازی حتی شاهد هستیم که یک زن متاهل به یک مرد علاقه پیدا می‌کند و در اصل خلاء عاطفی موجب ایجاد چنین علاقه‌هایی است.

این روانشناس تاکید کرد: لازم است فرآیند صحیحی را برای ازدواج طی کنیم. در این جهت باید خانواده‌ها در مرحله انتخاب همسر و پس از آن اطلاع داشته باشند.

بیاتی با بیان اینکه برای انتخاب درست همسر باید در چارچوب مشخصی عمل کرد، گفت: لازم است حداکثر سه ماه دختر و پسر در شرایط مختلف با هم گفت‌وگو و نیازهایشان در زندگی مشترک و چگونگی دستیابی به آن‌ها را مطرح کنند. در این مدت دختران نباید وارد ارتباط عاطفی و جذب ویژگی‌های ظاهری پسر شود چون در غیراینصورت نمی‌تواند برای آینده خود به‌درستی تصمیم‌گیری کند. ( ایسنا )