لاک‌پشت‌وار، مثل مناسب‌سازی معابر

در واقع، شرط اول بهره‌مندی از حقوق شهروندی، امکان حضور موثر در جامعه است، اما وقتی معلول به دلیل نامناسب‌بودن معابر نتواند در جامعه حضور داشته باشد، بنابراین دیگر حقوق او هم خودبه‌خود پایمال خواهد شد.

با آن‌که از سال 83 تاکنون، اقدامات جسته گریخته‌ای برای مناسب‌سازی اماکن عمومی انجام شده، اما مجموع این اقدامات محدود و ناچیز تاکنون نتوانسته است معلولان کشور را به خیابان‌ها بکشاند و همچنان طیف زیادی از آنها، خانه‌نشینی اجباری را انتخاب کرده‌اند.

حالا آن‌طور که مدیرکل اداره هماهنگی فنی و عمرانی مناطق و سازمان‌های شهرداری تهران به ایسنا گفته، در طرح استقبال از نوروز سال 94 همسطح‌سازی معابر پیاده‌رو و سواره رو به منظور تسهیل تردد جانبازان و شهروندان کم‌توان جسمی در دستور کار قرار گرفته و این مورد جدید کاری، مطابق دستورالعمل‌های نظام فنی و اجرایی شهرداری تهران به مرحله اجرا درخواهد آمد. شکی نیست که این اقدام محدود در جای خود قابل ستایش است، اما حقیقت این است که این فعالیت‌های مقطعی نمی‌تواند به طور جدی، دردی را از مشکلات حمل و نقل معلولان دوا کند.

وقتی بسیاری از معابر شهری و حتی سرویس‌های حمل‌و‌نقل عمومی برای معلولان قابل استفاده نیست، اجرای این برنامه‌های محدود و مقطعی، مثل حرکت لاک‌پشتی است که می‌خواهد دور دنیا را طی کند. البته شاید این لاک‌پشت درنهایت هم موفق شود، اما قطعا عمر معلولان فعلی و چند نسل آینده از معلولان کشور هم به این قد نخواهد داد که ثمرات مناسب‌سازی را بچشند.

امین جلالوند ‌/ ‌گروه جامعه