مخالفت مردم با کمک مالی دولت به باشگاه‌های فوتبال

در این رابطه در حالی که دولت یازدهم مثل همه سال‌های گذشته برای واگذاری دو باشگاه دولتی استقلال و پرسپولیس وعده و وعید می‌دهد که امسال با اجاره این دو باشگاه به اسپانسر عملا یک بار مالی را در کوتاه‌مدت از روی دوش خود برداشت، امری که به گفته خود وزارت نشینان ورزش ، یک مسکن تلقی می شود و قرار است پروسه خصوصی‌سازی این دوباشگاه ادامه یابد.

در این باره برنامه مناظره به یافتن پاسخ پرسش‌هایی چون آیا بخش خصوصی توان اداره ورزش حرفه‌ای را دارد؟ افراد متمول با چه انگیزه‌ای وارد ورزش می‌شوند؟ برای باشگاه‌های نیمه خصوصی یا نیمه دولتی چه باید کرد ؟ آیا هزینه کردن از بیت‌المال به نفع دولت یا به نفع بیت‌المال است؟

غلامعلی جعفرزاده، عضو کمیسیون بودجه و عضو فراکسیون ورزش مجلس، مجید جلالی، محمد مایلی‌کهن و خداداد عزیزی مربیان فوتبال و هوشنگ نصیرزاده رئیس کمیته حقوقی و تدوین مقررات فدراسیون فوتبال، مهمانان این برنامه بودند که به بیان دیدگاه‌های خود پرداختند.

آمادگی مجلس برای وضع قوانین مکمل

غلامعلی جعفرزاده، عضو فراکسیون ورزش مجلس در شرایطی با استناد به نص صریح قوانین بالادستی با هزینه کردن دولت در فوتبال مخالف بود، اظهار کرد: دولت عموما در اداره ورزش نگاه سیاسی داشته است و افراد نزدیک به خط فکری خود را در مدیریت باشگاه های ورزشی به کار می گیرند.

در نتیجه در چنین مدیریتی نگاه دلسوزانه به ورزش وجود نداشته و نگاه سیاسی و سلیقه ای بوده است و عمده ترین دلسوزی اندک نگاه حیثیتی به موضوع بوده است. جعفرزاده به نیابت از نمانیدگان مجلس، آمادگی مجلس را برای وضع و تصویب قوانین در جهت مرتفع شدن این موضوع اعلام کرد.

موافقی که 5 مانع را می‌بیند

مجید جلالی به عنوان موافق هزینه کردن دولت در ورزش حرفه‌ای، با بیان این که هزینه کردن را نه بهترین راه که تنهاترین راه ادامه حیات فوتبال می داند، گفت: در حال حاضر قوانین دست و پاگیری در کشورمان وجود دارد که امکان ورود بخش خصوصی و به عبارتی درآمدزایی را از فوتبال سلب کرده است، قوانینی که آنهارا در پنج دسته تقسیم بندی می کنم .

اول این‌که باشگاه ها امکان بلیت فروشی و تعیین قیمت بلیت مسابقه های خود را ندارند، حق پخش تلویزیونی آن طور که باید به فوتبال تزریق نمی شود بازیکن و مربی امکان عقد قرارداد تبلیغاتی مستقیم ندارند، قانون کپی رایت وامکان فروش انحصاری محصولات با برند باشگاه وجود ندارد و در بحث ترانسفر یا همان انتقال بازیکن قانون نظام وظیفه را داریم که حتی اگر باشگاهی 10 سال روی بازیکنی سرمایه گزاری کرده باشد ، در سن مشخصی باید به خدمت رفته و عملا پروسه درآمدزایی آن باشگاه قطع می شود. وی تصریح کرد: برای مقابله با آسیب های هزینه کردن دولت باید راهکار بومی تعریف شده و جلوی فسادمالی را گرفت.

پول کیفیت نمی آورد

خداد عزیزی دیگر مهمان این برنامه به صراحت مخالفت خود را با هزینه کردن دولت در فوتبال بیان کرد و گفت: مطمئنا هدف دولت از هزینه کردن در فوتبال رشد و ارتقای کیفی است به این امید که مثلا روزی در دنیا حرفی برای گفتن داشته باشیم ، اما نه فقط در دنیا که در آسیا هم حرفی برای گفتن نداریم این نشان می‌دهد هزینه کردن دولت نمی تواند کیفیت فوتبال ما را ارتقا دهد. در چنین شرایطی هزینه های چند صد میلیاردی و انتصاب مدیران کارنابلد سفارشی ، ورود دلال و فساد مالی را برای فوتبال ما به دنبال داشته است .

وی با ذکر مثال هایی از پرداخت های چند صد میلیاردی به برخی بازیکنان و همچنین چگونگی جذب برخی مربیان خارجی ، تصریح کرد: اگر بخش خصوصی عهده دار کار شود مطمئنا برای پول خودش دل می سوزاند و جلوی بسیاری از هزیه های اضافی و فساد مالی را می تواند بگیرد.

فوتبال سیاسی و موافقت مشروط

محمد مایلی کهن یکی دیگر از مربیان حاضر در این برنامه با اشاره به کارکردهای سیاسی فوتبال در دنیای امروز هزینه دولت در فوتبال را امری اجتناب ناپذیر دانست و با ذکر مثال های از کشورهای پیشرفته فوتبال در این باره گفت: در این کشورها اگر دولت در فوتبال به نوعی هزینه می کند به هیچ عنوان مشکلی بر دیگر مشکلات خود نمی افزایند و این هزینه ها حساب و کتاب دارد اما در کشورمان دولت چند صد میلیارد هزینه می کند که متاسفانه با انتصاب افراد نا آگاه و غیر متخصص هیچ بازدهی برای فوتبال نداشته و انواع و اقسام مشکلات را به دنبال داشته است. اینجا نگاه تخصصی حکمفرما نیست و مدیران براساس رابطه و بی‌حساب و کتاب مدیر می شوند.

مایل کهن گفت: اینجا فوتبال است و معیار با ثبت نتیجه در تابلو مشخص می شود که مثلا روزی یک بر صفر کره را شکست می دهیم و روز دیگر می بازیم این را همه مردم می بینند. اگر برای دیگر بخش ها چنین تابلویی بود چه می شد؟ مثلا صنعت ما چند چند به کشورهای صنعتی و پیشرفته باخته است؟ پس نباید صورت مساله را پاک کرد.

هوشنگ نصیرزاده به عنوان موافق هزینه کردن دولت در این بخش یادآور شد: همه می دانند وظیفه دولت تنها بحث های زیر ساختی و مادی نیست و دولت ها موظف هستند برای مطلوبیت روانی جامعه نیز برنامه داشته باشند ، فوتبال جایی است که می توان این مطلوییت را فراهم کرد . دولت نمی تواند فوتبال را به حال خود رها کند.

وی با ذکر آمار و ارقامی از درآمدهای فوتبال در کشورهای مختلف پیشنهاد کرد چنانچه دولت به دنبال خصوصی سازی است از مدلی مثل مدل ترکیه الگو برداری کند که ابتدا وام های بلند مدت کم بهره به باشگاه ها پرداخت کرد و دست آخر بعد از 15 سال همان وام ها را از باشگاه ها پس نگرفت و فوتبال این کشور به این شکل خصوصی شد.

والیبال توانست، فوتبال هم می تواند

از جمله نکات جالب توجه در این برنامه علاوه بر مخالفت قاطع مردم با هزینه کردن دولت در ورزش حرفه ای که مهمانان موافق هزینه کردن دولت در فوتبال نیز در ادامه وقتی بحث وارد جزئیات شد موافقت خود را مشروط به وجود نظارت و ایجاد بسترهای لازم برای خصوصی سازی کردند. البته نصیرزاده و جلالی در واکنش به نظر سنجی مخالفت مردم با هزینه کردن دولت ادعاکردند در موارد تخصصی لزوما نظر اکثریت نمی تواند صحیح باشد. و دست آخر این جمله مایلی کهن که به دل مهمان حاضر در استودیو نشست که چگونه والیبال ما توانست به سطح اول دنیا برسد، اما فوتبال هنوز در آسیا درجا می زند...