السیسی از غزه چه می‌خواهد

البته نیروی مقاومت نیز در برابر این حملات ساکت نمانده و ابعاد جدیدی از توان خود را به رخ صهیونیست‌ها کشید به گونه‌ای که بسیاری از چینش معادلات جدید توسط مقاومت صورت گرفته است. دستاوردهای مقاومت و ایستادگی ساکنان غزه چنان بود که پس از یک هفته صهیونیست‌ها برای فرار از شکست خود خواستار اجرای آتش‌بس شدند.

در کنار آنچه در غزه روی داده نقش مصر در این معادلات قابل توجه است. عملکردهای السیسی نشان می‌دهد وی تلاش دارد از یک سو خود را حامی فلسطین معرفی نماید که بازگشایی مرز رفح هر چند به صورت محدود نمودی از آن است و از سوی دیگر تلاش می‌کند به جهان القا کند مصر در حل بحران فلسطین نقش مهمی دارد. به گونه‌ای که در کنار ارائه طرح آتش بس این کشور محور رایزنی‌های جهانی شده و حضور مقامات اروپایی، آمریکایی و... نمودی از آن است. حال این سوال مطرح می‌شود که چرا السیسی این روند را ایجاد کرده و چه هدفی را پیگیری می‌کند؟

السیسی در حالی به عنوان رئیس‌جمهور جدید مصر از صندوق‌ها بیرون آورده شد که نابسامانی‌های انتخاباتی و مشارکت نداشتن تمام جریان‌های سیاسی و نارضایتی مردمی از دخالت غربی و عربی در امور این کشور موجب عدم مشروعیت مردمی السیسی شده بود. وی در حالی با تقویت شرایط اقتصادی سعی در کسب محبوبیت داشت که مساله فلسطین می‌تواند تاثیر بسیاری در شکل‌گیری نگرش مردم نسبت به او داشته باشد.

جامعه مصر به‌رغم حاکمیت افرادی مانند مبارک، مرسی و السیسی نگاه خوبی به مقاومت دارد و پذیرنده بی‌تفاوتی کشور در برابر دشمن صهیونیستی نیست. در این شرایط السیسی گزینه رویکرد به جنگ غزه و البته با نگاه احتیاط‌آمیز را در پیش گرفته است. بازگشایی مرز رفح، اجازه ‌ مداوا دادن به زخمی‌های فلسطینی در نقاط مرزی، گواهی بر این رفتارهاست. البته السیسی رویکردی احتیاطی داشته و چنان رفتار نمی‌کند که کدورت کشورهای غربی، غرب و صهیونیست‌ها را در پی داشته باشد. ارائه طرح برای آتش‌بس در غزه، حلقه تکمیلی این سیاست است. السیسی از یک سو به مردم مصر چنان وانمود می‌کند که نگاهی مقاومتی به مساله قدس دارد و با این ادعا حمایت مردم را طلب می‌کند. از سوی دیگر این امر را به جامعه جهانی ابراز می‌دارد که مصر از دوران انزوا و بحران خارج شده و به دنبال ایفای نقش گسترده در معادلات منطقه است. این مساله برای السیسی که از مشروعیت مردمی چندانی برخوردار نیست دارای اهمیت است.

بعد دیگر تحرکات السیسی معطوف به درون فلسطین است. با روی کار آمدن مرسی تا حدودی رویکرد فلسطینی‌ها به مصر بهبود یافت هر چند وی نیز مانند مبارک کارکرد خاصی برای فلسطین نداشت. با سرنگونی مرسی و آمدن السیسی نگاه فلسطینی‌ها به مصر با ابهاماتی همراه شد به گونه‌ای که بسیاری از نگاه منفی فلسطینی‌ها به‌سران جدید مصر سخن گفته‌اند. مصر در حالی سعی دارد به عنوان محور مساله فلسطین در معادلات منطقه‌ای و جهانی ایفای نقش کند که رضایت مردم فلسطین از مولفه‌های مهم در این عرصه است. السیسی با برخی رویکردهای بظاهر دوستانه نظیر بازگشایی نسبی رفح و نیز میانجیگری برای آتش‌بس سعی در بهبود چهره خود در میان مردم فلسطین دارد.

در جمع‌بندی کلی از آنچه ذکر شد می‌توان گفت السیسی تلاش دارد از جنگ غزه برای تثبیت موقعیت داخلی و منطقه‌ای خود بهره گیرد در حالی که همزمان وفاداری خود به آمریکا را نیز به نمایش می‌گذارد.

چنان که روزنامه الاخبار لبنان، در گزارشی نوشت عبدالفتاح السیسی در همراهی آمریکا علیه غزه سهیم است. به هر تقدیر رفتارهای وی نشان می‌دهد چارچوب کلان سیاست‌های مصر در منطقه بویژه در قبال غزه تغییری نکرده و همچنان براساس دوران مبارک است. عبدالفتاح السیسی در عملکرد خود طی جنگ اخیر علیه نوار غزه همه اسلاف خود را پشت سر گذاشت و باز هم تبانی با نظام حسنی مبارک در تهاجم به نوار غزه را به یاد آورد. وی دو روز پیش از حمله به نوار غزه محمد فرید التهاجی، مدیر سرویس اطلاعات مصر را به اسرائیل فرستاد. این امر یادآور دیدار لیونی از قاهره در سال 2008 چند روز پیش از حمله به نوار غزه است. همچنین زمانی که مقاومت در غزه در محاصره بود نیروهای مصر اقدام به حمله به غزه و تخریب تونل‌های رفح کردند.

قاسم غفوری ‌‌/‌ جام‌جم