افزایش بار بیماری های آمیزشی در کشور

گرچه مراجعه مردم برای تشخیص این نوع بیماری ها به پزشک زیاد شده است برخی هنوز هم شرم دارند حتی با پزشک درباره مشکل شان حرفی بزنند و سعی می کنند با گرفتن اطلاعات از منابعی که چندان هم قابل اعتماد نیست خود درمانی کنند حال آنکه معمولا چنین درمان هایی بی نتیجه می ماند و بیماری شان شدیدتر می‌شود و حتی به عوارضی همچون سرطان ، ناباروری یا حتی ابتلای نوزادشان به بیماری منجر می‌شود.

آیا حقیقت دارد که شیوع بیماری های آمیزشی در چند سال اخیر در کشور زیاد شده است. شما هم این موضوع را تایید می کنید ؟

ماهیت بیماری های آمیزشی به گونه ایست که در کشور ما هنوز تابو محسوب می شود و به همین علت خیلی از افراد مبتلا ، به پزشک مراجعه نمی کنند و در نتیجه آمار دقیقی از میزان ابتلا به آنها در دست نیست اما به طور کلی مطالعات پراکنده در مراکز درمانی تخصصی نشان می دهد بار این نوع بیماری ها در کشور افزایش داشته است. توجه داشته باشید که من بر اصطلاح «بار بیماری» تاکید کردم ، نه میزان شیوع آن.

چرا شما بر اصطلاح بار بیماری به جای آمار آن تأکید کردید؟

وقتی می گوییم بار بیماری در کشور زیاد شده منظورمان صرفا این نیست که شیوع بیماری بیشتر شده است و انتقال آن از فردی به فرد دیگر افزایش داشته است . البته یک وجه قضیه این است که واقعا بیماری های آمیزشی در کشور شایع تر شده اما وجه دیگر این است که مردم آگاه تر شده اند پس علایم بیماری ها را می شناسند و بیشتر به پزشک مراجعه می کنند و بیماری بیشتر تشخیص داده می شود.

به این ترتیب شمار موارد ابتلا به بیماری ها بالاتر می رود اما معنایش این نیست که همه به سرعت در حال ابتلا به این بیماری ها هستند بلکه منظور این است که بسیاری از افراد، از بیماری شان با خبر شده اند و آمار مبتلایان به واسطه مراجعه آنها به مراکز درمانی بیشتر شده است.

حتی هزینه های درمان، بر بار بیماری اثر دارد یعنی زمانی که هزینه تشخیص و درمان کم باشد افراد بیشتری به مراکز تشخیصی و درمانی می روند و ثبت می‌شوند.

در کشور ما چه اتفاقی رخ داده که بار بیماری زیاد شده است؟ یعنی انتقال این نوع بیماری ها از فرد به فرد زیادتر شده یا تشخیص موارد بیماری بیشتر شده است ؟

در کشور ما هر دو پدیده در حال وقوع است .

در صحبت های تان اشاره کردید که یکی از علل زیاد شدن بار بیمارها ، بیشتر شدن موارد انتقال بیماری از فردی به فرد دیگر است.

رفتارهای جنسی پر خطر اصلی ترین علت این وضعیت است. البته در نظر داشته باشید که این بیماری ها در همه جای دنیا در حال افزایش است، نه فقط در کشور ما.

درباره این نوع رفتارها واضح تر توضیح می دهید؟

افرادی که شرکای جنسی متعدد و یا نامطمئن دارند برای مثال کسانی که با زنان ویژه ارتباط برقرار می کنند و کسانی که از وسایل پیشگیری در هنگام ارتباط جنسی استفاده نمی کنند بسیار بیشتر از دیگران در خطر این نوع بیماری ها هستند.

این ها همان کسانی هستند که احتمال ابتلای آنها به اچ آی وی نیز بیشتر از دیگران است. این طور نیست؟

کاملا درست است. از یک سو به علت رفتارهای پرخطر احتمال این که برخی افراد مبتلا به بیماری‌های آمیزشی، مبتلا به اچ آی وی نیز باشند زیاد است و از سوی دیگر احتمال ابتلا به اچ آی وی در کسانی که نوعی از بیماری های آمیزشی را دارند هم زیاد است چون برخی از این بیماری‌ها ، زخم هایی ایجاد می کنند که اغلب روباز و تازه است.

بیشتر چه نوع بیماری های آمیزشی در کشور شایع است ؟

زگیل، تبخال تناسلی و سوزاک در کشور شیوع دارد و از این میان ، میزان شیوع سوزاک از بقیه بالاتر است. سوزاک ، از طریق آمیزش با فرد مبتلا به آن، منتقل می شود. در مردان ، ترشحات چرکی آلت تناسلی و سوزش ادرار از نشانه های آن است اما در زنان امکان دارد هیچ علامتی نداشته باشد و با این حال قابل انتقال است. سوزاک اگر درمان نشود در برخی موارد به التهاب چشمی شدید نوزاد مادر مبتلا هم منجر می شود. برای کنترل و درمان سوزاک ، پزشکان معمولا انواعی از آنتی بیوتیک ها را تجویز می کنند.

درکشور ما کدام گروه های سنی بیشتر به بیماری های آمیزشی مبتلا می شوند؟

همه کسانی که در سن باروری هستند، ممکن است به این نوع بیماری ها مبتلا شوند.

شما در صحبت های تان اشاره کردید که وقتی سطح آگاهی مردم درباره این نوع بیماری‌ها بالاتر می رود آنها زودتر بیماری شان را تشخیص می دهند و به پزشک مراجعه می کنند. به نظر شما آگاهی رسانی در این زمینه هم اکنون در کشور ما کافیست ؟

از دیدگاه من می شود بیشتر اطلاع رسانی کرد. طبیعتا زمانی که منابع معتبر علمی کم باشد، مردم سراغ منابع نامعتبر می روند مثلا از یکدیگر درباره شیوه درمان بیماری شان می پرسند یا در اینترنت جستجو می کنند در حالی که همه منابع اینترنتی معتبر نیست.

استفاده از روش های نادرست درمانی باعث می شود، عوارض این نوع بیماری ها بیشتر و درمان شان سخت تر شود.

این بیماری ها چه نوع عوارضی دارند؟

درمان بیماری های آمیزشی ، دشوار و طولانی است . این بیماری ها اگر دیر یا نادرست درمان شود طولانی تر می شود و اگر زن به آن مبتلا باشد و باردار شود امکان دارد بیماری در دوره بارداری به جنین یا هنگام زایمان به نوزاد منتقل شود.

اگر بیماری دیر تشخیص داده شود نه تنها امکان انتقال آن به شریک جنسی زیاد است بلکه باعث بیماری های جسمی دیگری نیز می شود برای مثال باعث حاملگی های خارج از رحم، سقط جنین‌های مکرر ، تنگی مجاری ادرار ، ناراحتی های کلیوی و حتی ناباروری و عقیمی و برخی سرطان ها می شود.

مردم با مشاهده چه نشانه هایی باید احتمال بدهند که ممکن است دچار یکی از انواع بیماری های آمیزشی شده باشند؟

ممکن است برخی از این بیماری ها بویژه در زنان بی علامت باشد اما به هر حال با مشاهده هر نوع نشانه غیر عادی در اندام تناسلی مردم باید به پزشک مراجعه کنند. در مردان این نوع بیماری‌های معمولان با علایم خفیف سوزش تناسلی و یا ترشحات غیر عادی دستگاه تناسلی و ایجاد زخم در این ناحیه همراه است .

مریم یوشی زاده – خبرنگار جام جم آنلاین