رضا رویگری:

هر کس با هنرمندان باشد پیر نمی‌شود

برنامه گفت و گو محور «سی‎گپ» کاری از گروه ورزش و تفریحات شبکه جهانی صدای آشنا، با «رضا رویگری» بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون گفت و گو کرد.

کد خبر: ۶۳۶۷۶۷

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از روابط عمومی و امورمخاطبان شبکه جهانی صدای آشنا، رضا رویگری بعد از 14 سال زندگی مشترک پدر و مادر با نذر و توسل به امام رضا (ع) در دهستان تجریش به دنیا آمده است. به گفته خودش، او نیز همچون پدر و مادرش، خانوادۀ کوچکی دارد و تنها پسرش ازدواج کرده و یک دختر کوچک شش ساله بسیار دوست داشتنی دارد.

رویگری در این برنامه از علاقه‌مندی هایش اینچنین گفت: عاشق خلبانی بودم و دو بار هم امتحان دادم اما پدرم به دلیل کشته شدن یکی از دوستانم موقع پرواز، هیچ وقت راضی به انجام این کار نبود. اما هنوز هم عاشق خلبانی هستم چون حس پرواز حس خوبی است؛ حس جدا شدن از زمین و روزمرگی. آسمان جایی است که خودت هستی و خدای خودت! من عاشق حادثه ها هم هستم. عاشق طبیعت و عاشق ایران و شهرهای ایران؛ به همین دلیل به اکثر شهرهای ایران سفر کرده‌ام.

این هنرمند درباره خوانندگی و ماندگاری صدایش در ترانه خاطره انگیز «ایران ایران» در ذهن ها می گوید: پدرم فردی مذهبی بود برای همین در جلسات قرآن بسیار شرکت می کردم. از همانجا بود که متوجه شدند که صدایم برای قرائت قرآن خوب است و اولین بار با خواندن قرآن متوجه شدم که صدایی برای خواندن دارم. بخاطر دارم در ماه رمضان هر سی شب را در مسجد قرآن می خواندیم و امام جمعه مسجد اعظم تجریش شب آخر ماه رمضان که عید فطر بود بین کسایی که قرآن می خواندند، مسابقه می گذاشت و جایزه می‌داد و من همیشه اول می شدم. از آنجا بود که خواندن را شروع کردم.

وی گفت: پدرم با رادیو و تلویزیون آن موقع مخالف بود و من در رابطه با برنامه های آن زمان اطلاعی نداشتم و بعد به ناچار ضبط صوتی گرفتم و به پدرم نشان دادم و گفتم فقط یک ضبط صوت است. چندین بار برایش صدایم را ضبط و پخش کردم تا اجازه داد وارد عرصه خوانندگی شوم. ناگفته نماند که این ضبط صوت رادیو هم داشت و من شبها آن را روشن می کردم و برنامه گلهای آن زمان را گوش می دادم و قبل از پخش ترانه نوع دستگاه آوازی را اعلام می کرد و من فقط شنونده نبودم، بلکه همۀ این دستگاه ها را ضبط می‌کردم. کم کم با انواع دستگاه آوازی آشنا شدم و برای هر دستگاه کلیدی داشتم که با آنها تمرین می‎کردم.

رویگری در ادامه گفت: اولین بار در تئاتر «عبادتی بر حسین بن منصور حلاج» نوشته خانم خجسته‎کیا که بعدها جزو کارهای بزرگ محسوب شد، در آنجا خواندم و تک جمله‌هایی هم گفتم. پدرم با دیدن این کار و خواندن از امام حسین(ع) راضی به نظر می رسید و بعد هم که انقلاب اتفاق افتاد و قطعۀ «ایران ایران» اجرا شد، سرش بالا بود و افتخار می کرد.

این هنرمند در ادامه گفت و گو افزود: کار هنری ام را در سال 1347 با تئاتر شروع کردم و بیش از پنجاه کار در این عرصه انجام دادم. در خارج از کشور هم نمایش زیادی کار کردیم که اولین بار در لهستان نمایشی را روی صحنه بردیم. سپس در کشور آلمان «معرکه در معرکه» نوشته آقای داود میرباقری، کارگردانی سیاوش طهمورث و با بازی سیروس گرجستانی، ماهایا پطروسیان، رویا تیموریان و سیاوش طهمورث را کار کردیم.

در بخش دوم گفت و گوی برنامه "سی گپ" با رضا رویگری، وی با گفتن «هر کس با هنرمندان باشد پیر نمی‌شود، سر صحبت را باز کرد و گفت: رضا خسته نمی شود و خستگی ام را به خانه نمی برم و از سر کار هیچ جا نمی روم و یک راست به خانه می روم و با همسرم گپ می زنم، کتاب می خوانم و تلویزیون نگاه می کنم و.... خیلی ساده زندگی می کنم و امیدوارم این زندگی ساده به ما وفا کند.

رویگری در باره ورودش به سینما گفت: بعد از انقلاب، فعالان حوزه سینما سراغ بازیگران تئاتر آمدند. آن زمان زیاد به سینما علاقه نداشتم ولی الان دوربین را دوست دارم. اولین کار سینمایی ام فیلم «عقابها» در سال 1363 با مرحوم خاچیکیان بود. البته قبل از آن «محله برو بیا» را کار کردم که همان جا بود که آقای خاچیکیان من را برای خلبانی که قرار بود شهید شود انتخاب کرد و بعد از آن باز هم با مرحوم خاچیکیان فیلم «یوز پلنگ» را کار کردم. سپس با داریوش مهرجویی «اجاره نشین ها» را کار کردم و ... تا الان که در «شاهگوش» بازیگری را ادامه دادم.

رویگری درباره زندگی گفت: سال گذشته سه بار نزدیک بود از دنیا بروم، به همین دلیل، برای زندگی، زندگی می کنم. یک بار قلبم گرفت، یک بار قلبم 300تا میزد و یک بار با ماشین تصادف کردم و سرم به جدول خورد و برای نصف روز به کما رفتم، البته جایی نگفتم. بنابراین برای مرگ همیشه آماده‌ام. زندگی می کنم؛ عاشق کارم و همه مردم هستم.

رضا رویگری گفت: جشنواره الغدیر که مربوط به جشنواره تمام شبکه های شیعه جهان است، برای بازی در نقش «کیان» در سریال «مختارنامه»، یک شمشیر ذوالفقار علی به عنوان جایزه، هدیه دادند که آن را به یک هیات هدیه دادم.

وی گفت: با آنکه هنگام ضبط سریال مختار نامه، شمشیر به پام برخورد کرد، از اسب پرت شدم و تبر به چشمانم اصابت کرد، اما همه اینها برایم خاطره انگیز و دوست داشتنی بود.

«سی گپ» را شنبه ها و یکشنبه ها ساعت 21:00 به وقت تهران برابر با ساعت 17:30 به وقت گرینویچ از کانال آسیاواقیانوسیه شبکه جهانی صدای آشنا بشنوید.