وقتی عصبی هستید، فکرتان خیلی مبالغه‌آمیز و بیش از حد هیجانی می‌شود. جایگزین کردن این افکار با افکار منطقی را تمرین کنید. مثلا به جای این که به خودتان بگویید «وای چقدر وحشتناک است، غیرقابل تحمل است، همه چیز خراب شده است و هیچ کس به فکر نیست»، بگویید «برای همه ممکن است این اتفاق پیش بیاید، عصبانی شدن من چیزی را درست نمی‌کند، باید به فکر راه‌حل بود.»
وقتی با خودتان یا فرد دیگری حرف می‌زنید مراقب کاربرد لغاتی مثل «هرگز» یا «همیشه» باشید به کار بردن جملاتی مثل «هرگز شرایط درست نمی‌شود» یا «من همیشه مورد ظلم واقع می‌شوم» باعث می‌شود احساس کنید عصبانیت شما موجه است و هیچ راهی برای حل مشکل‌تان وجود ندارد.
همچنین باعث فراری دادن یا تحقیر افرادی می‌شوید که احتمالا تمایل دارند برای یافتن راه‌حل به شما کمک کنند. به خودتان یادآوری کنید که عصبانی شدن چیزی را درست نمی‌کند و به وسیله آن احساس بهتری پیدا نخواهید کرد، حتی ممکن است بدتر هم بشوید.
بخشیدن شاید از قدرتمندترین ابزارهایی باشد که در اختیار بشر قرار داده شده است. اگر شاهد ناعدالتی یا ظلمی بوده‌اید و از وقوع آن خشمگین و عصبانی هستید، اجازه ندهید این احساس عصبانیت مدام در شما بزرگ و بزرگ‌تر شده و به احساس کینه تبدیل شود، زیرا بیشتر از همه خودتان آسیب خواهید دید.
تمام موقعیت‌ها را به همان بی‌عدالتی تعمیم ندهید و فکر نکنید همه دنیا بسیج شده‌اند که حق شما را نابود کنند.
برخورد با بی‌عدالتی‌ها را به مراجع قانونی بسپارید و خودتان سعی کنید با بخشیدن آرامش پیدا کنید، مسلما با عصبانیت شما چیزی حل نخواهد شد. بسیار غیرمنطقی است که انتظار داشته باشید همه، در تمام شرایط طبق خواسته‌های شما عمل کنند.
