جشن شب یلدا یکی از آیین‌های کهنی است که منشا برکتی دارد. در اساطیر ایرانی، نقش انسان در این است که با اجرای آیین‌ها به نوعی به جهان هستی در شکل گیری آنچه باید اتفاق بیفتد، یاری رساند.
کد خبر: ۶۱۳۰۰۰

 بنابراین اجرای آیین‌هایی که همه در بُن خود با باروری و برکت بخشی مربوط‌ هستند، از تقدس و اهمیتی بسیار عظیم در جامعه باستان برخوردار بوده‌اند. در اساطیر کهن خورشید که منشا انرژی بخشی به نباتات و حیات جهان است، عمری یکساله داشته است؛ به این مفهوم خورشید در زمستان بچه است، در بهار نوجوانی را تجربه می‌کند و تابستان در حکم جوانی و اوج قدرت است. خورشید در پاییز پیر می‌شود و در نهایت در آخرین روز این فصل می‌میرد. خورشیدی که دوباره از اول دی می‌آید خورشیدی تازه است؛ یک نوزاد. براین اساس بلندترین شب سال، شب زایش خورشید است. به این دلیل مردمان در شب دیجور (شب آخر آذر و شب اول دی) نمی‌خوابند. در کنار یکدیگر نشسته قصه می‌گویند، آجیل می‌خورند، حرف می‌زنند، هندوانه می‌خورند، کشمش‌پلو می‌پزند، تا صبح بیدار می‌نشینند و مادر جهان را در شبی که دارد درد می‌کشد و می‌خواهد وضع حمل کند، همراهی می‌کنند. به این سان خورشید در اول دی به دنیا می‌آید.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها