به جای نمره

خبر خوش: «به دنبال حذف نمره از مقطع دبستان، از مهرماه امسال، با تائید شورای عالی آموزش و پرورش، ارائه عبارت‌های کیفی و توصیفی به جای نمره، در کارنامه تحصیلی دانش‌آموزان ششم ابتدایی نیز کلید خورد.

بسته پیشنهادی: چنان که ملاحظه فرمودید، الان ما با دو قضیه مواجه می‌باشیم؛ یکی اتفاق خوب حذف نمره لاکردار؛ و دیگری، حجم بالای کتاب‌های درسی که فرصت توصیف عملکرد درسی و امتحانی دانش‌آموزان را محدود می‌کند. لهذا بر حقیر است که وارد گود شود و عرایض ارزشمند خود را ـ که گاهی تره هم برای آن خرد نمی‌شود ـ با خلوص نیت تمام تقدیم نماید که می‌نماید:

1ـ توصیف رنگی: معلمان عزیز، به سبک برخی ورزش‌ها مثل فوتبال شانسی ما، به دانش‌آموزان، کارت قرمز و زرد نشان دهند. حالا البته دستشان باز است و می‌توانند از رنگ‌های ملایم دیگری نیز در کارت‌ها استفاده کنند. کارت آبی و بنفش و نارنجی و نوک‌مدادی و... این جور رنگ‌ها هم باحال و دلگشاست.

2ـ توصیف ادبی: ما در ادبیات منظوم خودمان کلی اشعار لطیف توصیفی داریم که معلمان عزیز می‌توانند به تناسب کیفیت تحصیلی دانش‌آموزان، از آن شعرها در ورقه امتحانی یا کارنامه ایشان استفاده کنند. مثلا: «بنازم درس و مشقت را عزیزم‌/ ‌هزاران گل به پای آن بریزم»؛ یا مثلا: «مرا کیفیت درس تو کافی است‌/ ‌معلم با همین درست بسازد»؛ یا مثلا: «ملک گفت احسنت، فلک گفت زه»؛ یا مثلا.... اشاره می‌کنند که جا نیست؛ همین چند مثل کافی است. چشم!

3ـ توصیف صمیمانه: قدیم که ما مدرسه می‌رفتیم، اگر معلم از مشق ما راضی بود، زیرآن می‌نوشت: «آفرین» یا «هزارآفرین» یا «احسنت» یا... امثال این عبارات قشنگ. بعدها که پیشرفت بیشتری حاصل شد، شکلک‌هایی مثل ستاره و ماه و خورشید هم داخل صفحه می‌چسباندند که بچه‌های مدرسه، خوش خوشانشان می‌شد. الان هم با حذف نمره می‌شود از الفاظ صمیمانه‌تری در زیر برگه امتحانی یا داخل کارنامه تحصیلی دانش‌آموزان استفاده کرد. «نازتو برم من...»، «داغتو نبینم...»، «وای....خدای من!»، «صفاتو عشق است»، «ناز نفست...»، «آی لاو یو...»، «دمت گرم....»؛ و.....قس علی هذا! (ملاحظه کردید؟... خود شما هم خوشتان آمد؛ تا چه برسد به دانش‌آموزان حساس و عاطفی!)

رضا رفیع