کشتی‌های مرگ و اقدامات غیرانسانی

روز پنجشنبه گذشته قایق کوچکی که تنها 20 متر طول داشت، 500 مهاجر آفریقایی را به سمت اروپا حمل می‌کرد.

در آن حادثه 13 مهاجر از کشور اریتره در نزدیکی سواحل سیسیل کشته و روانه دیار باقی شدند. در حادثه فاجعه بار دیگر، 36 نفر از مهاجرانی که می‌خواستند به طور غیر‌قانونی به استرالیا مهاجرت نمایند و این افراد از ملیت‌های گوناگونی گرد هم آمده بودند و در میانشان هفت کودک وجود داشت، در آب‌های سواحل جنوبی اندونزی مفقود شده و تلاش برای یافتن اجسادشان بی‌نتیجه بود.

متاسفانه همچنان ده‌ها هزار نفر از مردم آفریقا ازجمله شمال این قاره در انتظار فرصتی هستند تا به راهی روند که پایان آن مرگ است.

ده‌ها هزار نفر از مهاجران از راه دریای مدیترانه و دیگر راه‌های آبی می‌خواهند به کشورهای جنوب اروپا پناهنده شوند و از این رهگذر بلکه بتوانند از فقر، جنگ‌های داخلی و خانمانسوز و گرفتاری‌های مستمر نجات یابند، اما در این مسیر به دام افراد سودجویی گرفتار می‌شوند که شغلشان تجارت انسان است و برای رسیدن به سود‌های کلان، جان این بخت‌برگشتگان را به خطر می‌اندازند.

پس از فاجعه جزیره لامپدوسا ، برخی کشورهای اروپایی برای قربانیان این حادثه ناگوار اشک ریختند، اما هیچ اقدام عملی برای یافتن راه‌حل‌های بنیادین برای این مشکل صورت ندادند.

آنها تنها به اختصاص بودجه‌ای برای بستن مرزهای آبی خود با کشورهای آفریقایی و برخورد خشونت‌آمیز با پناهجویان اکتفا کرده و هرگز به نجات و جستجوی پناهجویانی که جانشان به خطر افتاده و بهبود کیفیت قایق‌ها و کشتی‌ها و... نمی‌اندیشند.

بهتر است کشورهای اروپایی به جای گریه به حال جان‌باختگان این حوادث، به حقوق مهاجران اهمیت بیشتری بدهند.

در هفته‌های گذشته، فرانسه شاهد ورود تعدادی از پناهجویان سوری بود که به بندر کاله (شمال این کشور) رهسپار شده بودند و پلیس این کشور با خشونت با آنان رفتار کرد.

این تعداد از شهروندان سوری از جنگ داخلی جاری در کشورشان و اقدامات تروریستی گروه‌های تندرو به تنگ آمده و از صحنه نبرد در سوریه گریخته و به کشور فرانسه پناهنده شدند.

یکی از این پناهندگان وضعیت را چنین توصیف می‌کند: ما گمان می‌کردیم فرانسه مهد حقوق بشر است، اما با ما در این سرزمین همچون سگ‌ها رفتار می‌کنند.

در سال جاری و بویژه در 9 ماه گذشته بیش از 850 نفر از مردم سوریه از فرانسه درخواست اقامت کرده بودند و این رقم در مقایسه با تعداد پناهندگان سوری در دیگر کشورها (بویژه در کشورهای همسایه) که به 2.1 میلیون نفر می‌رسد، رقم ناچیزی است.

این افراد با امید زندگی بهتر به بندرگاه‌های اروپایی می‌رسند و با تراژدی دیگری مواجه می‌شوند و شاهد اقدامات ضد انسانی و در مواردی نژادپرستانه و در نهایت اخراج از کشور مقصد هستند.

برخی از انتخاباتی که در اروپا و استرالیا بتازگی برگزار شد، خالی از تبلیغات منفی علیه مهاجران غیرقانونی نبود.

به‌عنوان مثال نخست‌وزیر استرالیا موضع تندی علیه پناهجویان خارجی اتخاذ کرد و این حالت در بسیاری از احزاب سیاسی در کشورهایی همچون انگلستان، یونان، فرانسه، ایتالیا و آلمان مشاهده و تکرار می‌شود.

بعضی از کشورهای اروپایی علیه مهاجران اقدامات گوناگونی انجام می‌دهند و رفتارهای تندی با پناهجویان می‌شود و آنان دائم با کابوس بازگشت به کشورشان مواجه هستند و در برخی خیابان‌ ها و محله‌ها پلاکاردهایی آویزان می‌کنند که در آن نوشته شده: اگر مهاجرین غیرقانونی هستید، از اینجا بروید وگرنه شما را بازداشت می‌کنیم.

این اقدامات غیرانسانی با مهاجران تنها نژادپرستی و خشونت علیه پناهندگان را افزایش می‌دهد. کشورهای غربی تلاش بسیاری برای ممانعت از مهاجرت‌های غیرقانونی صورت می‌دهند، اما باید اقدامات انسانی را تشدید کرد نه امنیتی.

منبع: القدس العربی
مترجم: محمدجواد گودینی