اگر ارتش به مردم نمی پیوست، پیروزی انقلاب به تعویق می افتاد

گفت‌وگو با معاون هماهنگ کننده نیروی انسانی نیروی زمینی ارتش را که به مناسبت هفته دفاع مقدس انجام شده بخوانید.

چه شد که وارد ارتش شدید؟ در واقع انگیزه اصلی شما چه بود؟

زمانی که من وارد ارتش شدم بحبوحه جنگ تحمیلی بود . در واقع دلیل اصلی که بنده به ارتش وارد شدم همین موضوع بود چون  می¬خواستم در جنگ نقشی ایفا کنم. نه تنها من، همه می خواستند در جنگ باشند. به دلیل آن شور انقلابی که در ما وجود داشت و فرمان امام (ره) مبنی بر حضور در جبهه ها.

 دیگر رژیم طاغوت وجود نداشت و هیچ گونه ترسی هم نبود که وارد ارتش شویم. من بعد از بررسی و کنکاش، ارتش را انتخاب کردم و در حال حاضر هم افتخار می کنم که در جایی خدمت می کنم که فرمانده آن  فردی آگاه و با بصیرت است. درآن زمان کسانی مثل شهید صیاد شیرازی ها ، آبشناسان و... در ارتش خدمت می کردند و حضور درکنار این بزرگ مردان یک افتخار عظیمی بود. در روزهای اول انقلاب افراد با ایمان و مومنی بودند که از رژیم مستبد شاه به ستوه آمده بودند و بلافاصله وقتی شرایط را مهیا دیدند با گشودن درب پادگان ها و با همراهی مردم، توانستند در پیروزی انقلاب نقش بسزایی را ایفا کنند. باید این نکته را متذکر شد که اگر ارتش به مردم نمی پیوست و در مقابل مردم ایستادگی می کرد پیروزی انقلاب به تعویق می افتاد.

نگاه امام و روحانیت به ارتش چگونه بود؟

روحانیت و در راس آن حضرت امام خمینی (ره) با دیدگاهی باز به ارتش مشرف بود. امام(ره) اگر مشرف نبود به احوال ارتش و آن وجه انقلابی و مردمی آن را نمی شناخت با وجود مجاهدین خلق که اصرار داشتند به انحلال ارتش، ارتش دوام نمی آورد. چرا که پیش از این تعداد زیادی از بدنه ارتش، وقتی که امام در عراق بود با ایشان در ارتباط بودند و خط مشی هایی را که از ایشان می گرفتند در جاهای مختلف ارتش مانند دانشکده افسری و مراکز فرهنگی پیاده می کردند.
 اما آن زمان امکان حرکت های نتیجه بخش را فرماندهان ارشد به این ها نمی دادند و این افراد را تحت فشار زیادی قرار می دادند. این شد که این ها منتظر جرقه ای بودند تا به انقلاب بپیوندند و دیدیم که این گونه هم شد.

در بحبوحه انقلاب ارتش چه نقشی در پیروزی انقلاب داشت؟

ابتدا باید این مطلب را برای خوانندگان بگویم که آغاز پیوستن بدنه ارتش به  انقلاب از سال 42 بود. در آن زمان امام خمینی(ره) اطلاعیه ای خطاب به فرماندهان ارتش صادر کردند و در این اطلاعیه به طور غیرمستقیم از ارتشی ها خواسته بودند که به مردم ملحق شوند. در آبان سال 57 هم امام خمینی(ره) پیامی مشابه به این مضمون خطاب به ارتشی ها صادر کردند که« ایران کشور شماست و ملت ایران ملت شماست، به ملت بپیوندید».  

با توجه به حضور مستشاران در ارتش، خیلی از کارکنان ارتش این حضور آنها را به نوعی یک ننگ و خفت می دانستند و منتظر شرایطی بودند تا آنها را از مملکت بیرون کنند و کارکنان مومن و دلسوزی که در بدنه ارتش به عنوان نیروی نظامی خدمت می کردند در راس ارتش قرار گیرند. بنده به عنوان یک نیروی ارتشی حضور گسترده کارکنان ارتش و پیوستن آنها به جمع تظاهرکنندگان را عینا ملاحظه کردم و یکی از دلایل مهم پیروزی انقلاب را مشارکت کارکنان ارتش در صفوف مردم در راهپیمایی ها می دانم.

پس از پیروزی انقلاب جایگاه ارتش در نظام جدید حاکمیتی چه جایگاهی بود؟

پس از پیروزی انقلاب، مسعود رجوی بنیانگذار سازمان مجاهدین خواستار انحلال ارتش و ایجاد ارتش خلقی شد. سازمان مجاهدین ارتش را مزدور و پس مانده شاه عنوان می کرد که اساسا و بنیادا باید به طور انقلابی تجدید سازمان شود. اما امام خمینی(ره) در مقابل اینگونه اظهارنظرها صراحتا اعلام کردند که «ملت موظف است از ارتش پشتیبانی کند». چراکه در همان روزها ارتش و ارتشی ها رابطه بسیاری خوبی با امام خمینی (ره) برقرار کرده بودند و مرتب به دیدار ایشان می رفتند و اخبار این دیدارها یکی پس از دیگری منتشر می شد. روزی نبود که خبر دیدار نیروی پادگانی از ارتش با امام (ره) منتشر نشود. اینگونه بود که ارتش توانست با پشتیبانی های حضرت امام (ره)  در مقابل توطئه هایی که برای تضعیف جایگاهش در جریان بود، مقاومت کند.

در پایان چنانچه مطلبی در خصوص روزهای انقلاب دارید، بفرمائید؟

کسانی که سن شان به آنروزها میرسد، هیچ وقت آنروزها را فراموش نمی کنند و آن شور و هیجان که بین مردم بود را از یاد نمی برند. اتحاد مردم در انقلاب ایران به گونه ای بود که هیچ نمونه مشابهی برای آن در هیچ انقلابی در دنیا پیدا نمی کنید. این مسئله خصوصا در روزهایی که اعلام شده بود امام (ره) قرار است به ایران برگردند، خیلی بیشتر به چشم می آمد. البته اینجا باید یاد شهدای انقلاب را که برای هدف خود از جانشان گذشتند را نیز به خاطر داشته باشیم.