برای بررسی آنچه تاکنون به‌عنوان برنامه‌های کودک از شبکه‌های مختلف تلویزیون جمهوری اسلامی ایران پخش شده باید به سال‌های ابتدایی انقلاب بازگشت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی سیاستگذاری‌ها و خط‌مشی‌ها درساخت و تولید برنامه‌های تلویزیونی با تغییرات اساسی و تدوین قوانینی جدید توام بود؛ نوعی از تولید و تهیه برنامه که با چارچوب و تعاریف و مفاهیم انقلاب همسو باشد. به همین منظور در بازخوانی و بازنگری تعریف تلویزیون، سبک و سیاق برنامه‌سازی مطابق با سیاستگذاری‌ها و قوانین جدیدی شکل گرفت که بدیع و تازه به نظر می‌رسید.
کد خبر: ۵۸۱۰۰۴

به بیانی در برنامه‌های تلویزیونی نیز مانند بسیاری از عرصه‌ها خوانش جدیدی ارائه شد. قرائتی که بالطبع باید بر آرمان‌ها، ارزش‌ها، تعاریف، اساس و شالوده انقلاب منطبق ‌باشد، با این رویکرد یافتن الگو‌هایی مناسب برای برنامه‌سازی با آزمون و خطاهایی همراه بود؛ شیوه‌ای از تولید در ساختار و محتوایی که تحت عنوان تلویزیون دینی نام می‌گرفت.

به عبارتی تلویزیون ‌باید با رویکردی دینی در تمام وجوه، محتوا و فرم به تهیه و تولید برنامه بپردازد،درعین حال فرهنگ ملی و ایرانی را نیز لحاظ کند. بی‌شک در چنین خوانشی ساخت و تولید برنامه با توجه به نقش و جایگاه تلویزیون به‌عنوان رسانه‌ای فراگیر و ملی اهمیت بسزایی دارد. برنامه‌سازی برای مخاطبانی که مردم نام دارند؛ مردمی که در سراسر ایران زندگی می‌کنند با قومیت‌های متفاوت و با فرهنگ‌های مختلف.

همزمان با برنامه‌سازی، نوعی جریان‌سازی در تعلیم و تربیت که مدنظر سیاستگذاران و دولتمردان بود نیز باید تسری می‌یافت. اهمیت و ارزش ساخت برنامه‌هایی برای کودکان و نوجوانان در این برهه از زمان ـ هنگام پیروزی انقلاب ـ عملا اولویت بود.

ساخت و تولید برنامه‌های کودک در سال‌های ابتدایی انقلاب در راستای تبیین تمام سیاست‌هایی بود که ذکرشان رفت. حال در کنار پخش کارتون و سریال برای گروه سنی کودک و نوجوان، تلویزیون و دست‌اندرکاران تهیه و تولید، برنامه‌هایی ساختند که به رغم تمام آزمون و خطاها و کاستی‌ها هنوز هم قابل تامل است: محله بهداشت، محله برو بیا، باز مدرسه‌ام دیر شد، ریسمون و آسمون، گل آقا و ناقلا، قورباغه سبز، مسابقه‌های علمی،آقای ترازودار، هوشیار و بیدار، کار و اندیشه، آتیش به سر، مدرسه موش‌ها، علی کوچولو، قصه‌های مجید، هادی و هدی، قلی و ضرب‌المثل‌ها، قصه‌گویی خانم مهین دیهیم، کلاس پرشور نیرزاده، دکتر عروسکی، تئاترها، میان برنامه‌ها، تیتراژ، انتخاب و گزینش کارتون‌ها و...

با نگاهی گذرا می‌توان به نکته‌ای حائز اهمیت پی برد: شناخت مخاطبانی به نام کودکان و نوجوانان و نیازهایشان نزد سیاستگذاران و گروه سازندگان برنامه‌‌های آن دوران به‌رغم تمامی تعاریف و مفاهیم جدید و تازه ونیز آزمون و خطاها، دسترسی نداشتن به منابع، شرایط جامعه، جنگ تحمیلی، مشکلات، معضلات و... دقیق‌تر بوده، حضور کارشناسان و متخصصان، محققان و پژوهشگران، نویسندگان و... در کنار گروه تولید از ابتدای برنامه سازی یکی از مهم‌ترین عوامل در توفیق این برنامه‌هاست، انتخاب مجریانی توانا و قابل برای تعامل و ارتباط با گروه سنی کودک و اصولا محتوا و فرم برنامه، انتخاب و ساخت موسیقی مناسب برای این گروه سنی و... از دیگر عوامل موفقیت محسوب می‌شود.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها