کاظم هژیرآزاد، بازیگر مجموعه هوش سیاه:

استالین می‌شوم

کاظم هژیر آزاد از چهره‌های قدیمی و پیشکسوت تئاتر و تلویزیون است. وی در بسیاری آثار تاریخی همچون تنهاترین سردار، ولایت عشق، مسافر ری، مختارنامه و... بازی کرده است. او علاوه بر بازیگری، رئیس انجمن بازیگران خانه تئاتر نیز است. هژیرآزاد را این روزها در مجموعه هوش سیاه در نقش زندانی که مسئول کتابخانه است، می‌بینیم. این مجموعه داستان مبارزه پلیس آگاهی با جرایم رایانه‌ای است که به تخلفات گروه‌های مخرب در حوزه رایانه، نرم‌افزار و الکترونیک می‌پردازد. به همین مناسبت با هژیرآزاد گفت‌وگو کردیم.
کد خبر: ۵۶۷۹۲۱

برای بازی در سری دوم سریال هوش سیاه، آیا سری اول این سریال را تماشا کردید؟

برای این‌که از روند داستان مطلع و با بازی همکارانم در این مجموعه آشنا شوم، چند قسمت از سری اول مجموعه هوش سیاه را دیدم. به نظرم هوش سیاه، سریال پلیسی مخاطب پسندی است که می‌تواند ببینده را پای تلویزیون نگه دارد.

شما در مجموعه هوش سیاه مسئول کتابخانه زندان هستید. مردی که همیشه با این ویژگی‌ها در حال مطالعه است چطور سر از زندان در آوردید؟

این شخصیت در فیلمنامه بسیار ساده عاشق کتاب و کتابخوانی تعریف شده که صاحب یک انتشارات است. او در مقطعی مجبور می‌شود از دسته چک استفاده کند و چون در زمان مقرر نمی‌تواند مبالغ چک را تامین کند، روانه زندان می‌شود. مسئولان زندان هم به دلیل شناخت خوب از کتاب و مسائل فرهنگی، هنری، او را مسئول کتابخانه زندان می‌کنند.

ترکیب بازیگران این مجموعه تلویزیونی تا چه اندازه توانسته به موفقیتش کمک کند؟

همان‌طور که حتما دیده‌اید، بازیگران زیادی در این مجموعه حضور دارند. مسعود آب‌پرور، کارگردان و سید مرتضی فاطمی، تهیه‌کننده این مجموعه بازیگران مناسبی را برای کار انتخاب کرده‌اند. معتقدم بازیگرانی برای کار انتخاب شده‌اند که با نقش همخوانی دارند و همین موضوع را می‌توان یکی از مهم‌ترین دلایل موفقیت این مجموعه دانست. این مجموعه در کار سریال‌سازی با توجه به ویژگی‌هایی که دارد، قدمی نو و نقطه عطفی در این عرصه است.

چه ویژگی‌هایی باعث شده که این مجموعه از نظر شما متفاوت باشد؟

علاوه بر نکاتی که گفتم باید یادآوری کنم، آقای آب‌پرور از هیچ نمایی بسادگی نمی‌گذرد و قصه‌ها و روایت‌ها به‌گونه‌ای کاملا واقعی نمایش داده می‌شود، ضمن این‌که صحنه‌های اکشن که مشخصه کارهای پلیسی است، کاملا واقعی است و در هیچ یک از صحنه‌های اکشن بزرگنمایی نشده و من واقعی بودن این فضاها را دوست دارم. وقتی اثری واقعی باشد مخاطب راحت‌تر آن را می‌پذیرد و با آن ارتباط برقرار می‌کند.

معمولا بازیگران و کارگردانان مشکل اصلی در موفق نشدن یک مجموعه را فیلمنامه می‌دانند. به نظر شما فیلمنامه مجموعه هوش سیاه تا چه اندازه براساس نیازهای جامعه و مردم به رشته تحریر درآمده است؟

رشد روزافزون استفاده از رایانه و خدمات الکترونیک زمینه بروز جرایم در این حوزه را روزبه‌روز بیشتر کرده است و بسیاری از مردم بویژه قشر جوان هم علاقه‌مند هستند که اطلاعاتی را در این خصوص به دست بیاروند. با توجه به همین موضوع، نیاز اساسی در ساخت این مجموعه احساس می‌شده که تلویزیون آن را تولید کرده است.

کار با مسعود آب پرور به عنوان کارگردان چگونه بود؟

کار کردن با کارگردانی پرشور و پر انرژی که به اصطلاح مورا از ماست می‌کشد و کوچک‌ترین لغزش را نادیده نمی‌گیرد، سخت است؛ ولی من باور دارم که او کارش را بلد است و آنچه را یک کارگردان خوب باید داشته باشد، دارد. تجربه‌هایی او بسیار به روند تولید و بازیگران کمک می‌کند. آقای آب‌پرور معمولا سراغ قصه‌های متفاوت می‌رود و نوع بازی‌، نمابندی، ساختار، میزانسن، تصویربرداری و... برای او اهمیت دارد و او تلاش می‌کند که کارش کاملا متفاوت باشد.

شما در سریال «بال‌های خیس» که از شبکه یک پخش شد، بازی داشتید سریالی که نتوانست چندان رضایت مخاطبان را بدست بیاورد. معیار شما برای انتخاب نقش چیست؟

سریال بال‌های خیس مخاطبان خودش را داشت؛ اما حلقه‌ها و گره‌های بسیاری در هر قسمت از این سریال مطرح می‌شد که به عقیده من کمی مخاطب را سردرگم می‌کرد. من طرح کلی کار را پسندیدم. ولی فیلمنامه ضعف‌هایی داشت که آقای رنجبر با تند کردن ریتم کار، توانست بخشی از آنها را ترمیم کند. برای من فیلمنامه، کارگردان و گروه تولید در انتخاب نقش تاثیر دارند.

شما از جمله بازیگرانی هستید که در حوزه تئاتر هم فعالیت گسترده‌ای دارید و همچنین مسئولیت انجمن بازیگران خانه تئاتر به عهده شماست. شما هم مانند برخی بازیگران تئاتر را به تلویزیون ترجیح می‌دهید؟

من فکر می‌کنم خیلی بازیگران علاقه‌مند هستند که همیشه در تئاتر باشند؛ چون تئاتر ویژگی‌هایی دارد که در تلویزیون و سینما نمی‌توان آن را پیدا کرد. شوربختانه اکنون تئاتر خیلی جدی گرفته نمی‌شود و به همین دلیل بسیاری از بازیگران تئاتر به سمت تلویزیون و سینما گرایش پیدا کرده‌اند.

برای نهادینه کردن تئاتر چه پیشنهادی دارید؟

نهادینه کردن تئاتر به این معناست که رفتن به تئاتر جزو عادات روزمره مردم شود. تماشای تئاتر هم باید در سبد هزینه‌ها و خانواده‌ها قرار بگیرد. یک بخش این نهادینه شدن به کمک‌های دولت برمی‌گردد تا اقشار متوسط و پایین جامعه بتوانند از تئاتر استفاده کنند. مدیریت و برنامه‌ریزی هم باید صحیح باشد تا تماشای تئاتر در مردم نهادینه شود.

گویا قرار است شما در مجموعه «معمای شاه» ایفاگر نقش استالین‌ باشید، سکانس‌های مربوط به شما آغاز شده است؟

بله، صحبت‌هایی با من برای بازی در نقش استالین شده است؛ ولی هنوز تست گریم نداده‌ام.

فرشید شکیبا/ جام جم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها