هندوانه به شرط اسکن

مشکل اینجاست که ما به عنوان مشتری نمی‌توانیم از میان محصولات مختلف، آنهایی را که از کیفیت غذایی بالاتری برخوردار هستند، تشخیص دهیم. خیلی خوب می‌شد اگر اسکنری ساخته می‌شد و میزان مواد مغذی میوه‌ها و سبزی‌ها را به ما نشان می‌داد.

همین فکر بود که گروهی از دانشمندان را به فکر طراحی اسکنری ویژه برای این کار کرد. فناوری پایه موجود در این اسکنر پدیده جدیدی نیست. قرار است از روش طیف‌نگاری نزدیک به فروسرخ که امروزه در داروسازی، کشاورزی و حتی اخترشناسی کاربرد دارد به عنوان ساختار اساسی این اسکنر بهره‌گیری شود.

ارتعاش مولکول‌های مختلف موجود در مواد با هم تفاوت‌های اندکی دارند. وقتی یک پرتو فروسرخ به ماده مورد نظر تابانده می‌شود، برخی از طول‌موج‌های آن از سوی برخی‌پیوندهای شیمیایی مرتعش بیشتر جذب می‌شود. با اندازه‌گیری نور نزدیک به فروسرخ می‌توان به ویژگی‌های ماده‌ای که پرتو به آن تابانده شده بود، پی‌برد.

البته این که آیا این شیوه طیف‌نگاری می‌تواند به شکل‌گیری چنین اسکنری کمک کند یا خیر هنوز مشخص نیست، زیرا اسکنری که قرار است با استفاده از این شیوه طیف‌نگاری طراحی شود نمی‌تواند به شناسایی موادی که کمتر از یک دهم درصد از حجم را تشکیل می‌دهند، بپردازد. میوه‌ها و سبزی‌ها به طور متوسط دارای 92 درصد آب هستند.

پس از آب، موادی همچون هیدروکربن‌ها و پروتئین‌ها، بیشترین درصد از حجم این محصولات را تشکیل می‌دهند که البته به همین علت براحتی می‌توان با طیف نگاری نزدیک به فروسرخ آنها را شناسایی کرد. مشکل اینجاست که حجم کل ریزمغذی‌های موجود در میوه‌ها و سبزی‌ها که ویتامین‌ها، مواد معدنی و آنتی‌اکسیدان‌ها را دربرمی‌گیرند ، آن قدر کم است که قابل شناسایی نیست. دانشمندان قرار است به‌همین‌منظور به بررسی گسترده انواع مواد غذایی به منظور طراحی نوعی الگوریتم کاربردی برای این اسکنر بپردازند.

منبع: scientificamerican
مترجم : صالح سپهری‌فر