بازی در موزه!

این آدم‌های خوش‌نگاه معمولا همیشه ایام و اوقات شریف، سخت مراقب بودند و هستند که گول بازی‌های رنگارنگ دنیا را نخورند. فلذا مرتبا در این راستا به خودشان هشدار داده‌اند و می‌دهند که: بچه‌ها، مواظب باشید!

یک نمونه هشدار:

دلا تا کی در این کاج مجازی

کنی چون طفلکان تو خاکبازی؟

سوءتفاهم نشود، همه بازی‌های دنیوی بد نیست؛ اگر بد بود که شهربازی اختراع نمی‌شد. بازی‌هایی که مخصوص دوران کودکی بودند و هستند و موجبات سرگرمی و تفریحات سالم ملت و فرزندان آنها را بخصوص در تابستان فراهم می‌آورند، خیلی هم خوب هستند، بوی‍ژه آن دسته از بازی‌هایی که باعث بالندگی جسمی و روحی هم می‌شوند و کودک می‌تواند چند مثقال چیز یاد بگیرد. فقط باید به بچه‌ها آموزش دهیم که با دم شیر بازی نکنند!

دو نمونه هشدار:

رفت پدر داخل یک جلد شیر

کاین دم شیر است به بازی مگیر!

فرهنگ اقلیمی و بومی و زبانی مملکت ما به قدری گسترده و متنوع است که کلی بازی‌های قشنگ و آموزنده در اقصی نقاط کشور ما وجود دارد که اگر جمع‌آوری شوند، باعث غنای هرچه بیشتر مطالعات و تحقیقات فولکلور ادبیات فارسی می‌شود؛ بازی‌هایی که هنوز هم قابلیت اجرایی دارند و فقط مشکل این است که در گذر ایام به دست فراموشی سپرده شده‌اند.

خوشبختانه اطلاع یافتیم که قرار است به همت معاونت اجتماعی شهرداری منطقه 12 تهران، یک موزه اسباب‌بازی افتتاح شود که به گفته نماینده شهرداری تهران در هیات امنای اماکن تاریخی، ظاهرا مطالعات این موزه انجام شده و اوایل سال آینده راه‌اندازی خواهد شد.

ایشان همین حرف ما را خیلی شسته رفته‌تر عنوان کردند و گفتند که بسیاری از بازی‌ها در فرآیند زمان از ذهن‌ها پاک شده‌اند، اما قرار است که این بازی‌ها در این موزه بازسازی و شبیه‌سازی شوند. ایشان به عنوان نمونه، بازی هفت سنگ را مثال زدند که قرار است در این موزه به نمایش گذاشته شود.

بسته پیشنهادی: هرکی بگوید که از بازی خوشش نمی‌آید، بی‌ادبی نباشد، بی‌جا گفته‌ حتی اگر خود ما زده باشیم. فلذا ما نیز بشدت از راه انداختن موزه بازی استقبال می‌کنیم و با عرایض زیر به این اتفاق میمون، کمک هم می‌کنیم:

1ـ بازی‌های کشوری: فقط به جمع‌آوری و بازسازی بازی‌های تهران اکتفا نشود. کشور فقط تهران نیست، بازی‌های خارج تهران، بیشتر از تهران است. پس شهرستانی‌ها را هم بازی دهیم. یکی از بازی‌های جالب، چشم بستن یک نفر و قایم شدن نفر دیگر بود، اما نمی‌دانیم چرا مدت‌هاست کسی جرات نمی‌کند چشم خود را ببندد. می‌ترسد در این آلودگی هوا و ترافیک، نتواند طرف را پیدا کند.

2ـ به‌روز شدن: هم شکل سنتی و قدیمی بازی‌ها را می‌شود نگه داشت، هم در راستای جذب بیشتر کودکان و نوجوانان به سمت این بازی‌ها. بد نیست که در راستای به‌روز کردن آنها اقدام شود. مثلا در آن بازی معروف «گرگم و گله می‌برم/ چوپون دارم نمی‌ذارم»، الان با توجه به تغییر شرایط دنیا باید گفت: «زورگیرم و کیف می‌برم/ پلیس دارم نمیذارم» و... همین‌طور در مورد سایر بازی‌ها که شما بهتر می‌دانید.

رضا رفیع