متهم: دچار جنون آنی شدم

به گزارش جام‌جم، ظهر روز بیست‌وچهارم مهر امسال مردی با مرکز فوریت‌های پلیسی 110 تهران تماس گرفت و خبر داد مرد جوانی با چاقوی سلاخی به رهگذران در خیابان مدنی حمله و تعدادی را زخمی کرده و سپس از محل حادثه متواری شده است.

در پی این تماس، ماموران با گزارش موضوع به بازپرس شعبه اول دادسرای جنایی تهران و هماهنگی قضایی به محل اعزام و 12 زن و مرد زخمی را به بیمارستان امام حسین (ع) تهران منتقل کردند، اما با وجود تلاش پزشکان، یکی از افراد زخمی ـ که مرد چهل‌ویک ساله‌ای بود ـ بر اثر شدت خونریزی تسلیم مرگ شد.

در ادامه، متهم که فراری بود، ساعاتی پس از حادثه خود را به پلیس قم تسلیم کرد. سپس به پلیس آگاهی تهران منتقل شد و در بازجویی گفت مقتول و دیگر مصدومان حادثه را نمی‌شناخته و هیچ گونه اختلافی با آنها نداشته تا به این افراد آسیب برساند، بلکه جنون به وی دست داده و ناخواسته این حادثه را رقم زده است.

متهم به قتل برای بررسی سلامت روانی به پزشکی قانونی و مرکز روانی انتقال یافت که پزشکان نظر دادند وی در زمان ارتکاب این جنایت و حمله به مردم، در صحت و سلامت روانی به سر می‌برده است.

به این ترتیب او با قرار قانونی روانه زندان رجایی‌شهر کرج شد و پرونده وی با صدور کیفرخواست به اتهام محاربه و افساد فی‌الارض به شعبه 15 دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی ارسال شد.

تقاضای اشد مجازات برای متهم

در ابتدای جلسه دادگاه آرش سیفی، نماینده دادستان در دادگاه انقلاب تهران با تشریح کیفرخواست پرونده گفت: در این پرونده حسین متولد 1367 ساکن تهران، باسواد دارای سابقه کیفری، از روز بیست‌وششم مهر امسال بازداشت موقت شده و عمل ارتکابی وی محاربه و افساد فی‌الارض بوده است.

سیفی افزود: عمل ارتکابی متهم موجب رعب و وحشت در میان اهالی محل حادثه و جامعه شده و با توجه به اعتراف متهم در مراحل اولیه بازجویی، بازسازی صحنه قتل و تائید سلامت روانی، بزهکاری وی مسلم بوده و برایش اشد مجازات را خواستارم.

سپس قاضی صلواتی، رئیس شعبه 15 دادگاه انقلاب تهران از متهم خواست در جایگاه دفاع قرار بگیرد.

قاضی: با خانواده‌ات زندگی می‌کردی؟

متهم: پدر و مادرم از یکدیگر جدا شده‌اند، تا شش سال پیش با آنها زندگی می‌کردم، اما بعد خودم خانه‌ای اجاره کردم.

قاضی دادگاه: پیش از دستگیری چه‌کاره بودی؟

متهم: ابتدا در یک پیک موتوری کار می‌کردم. تصمیم داشتم گواهینامه بگیرم و با پول پس‌اندازم و فروش موتورسیکلتم، وانت بخرم و در یک شرکت کار کنم.

قاضی دادگاه: بر اساس محتویات کیفرخواست پرونده، اتهام شما محاربه و افساد فی‌الارض، حمله به رهگذران با سلاح سرد که به زخمی شدن تعدادی و کشته شدن یکی از آنها منجر شده است، می‌باشد. اتهام خود را قبول دارید؟

متهم: من قصد نداشتم این اتفاق بیفتد. مصدومان حادثه و مقتول را اصلا نمی‌شناختم. قصد نداشتم از آنها با تهدید سلاح، پول سرقت کنم. فقط یک جنون آنی به من دست داده بود. پس از این حادثه به استان قم متواری شدم. در آنجا با دیدن ضریح ساخته شده برای امام حسین(ع)، کنار آن نشسته و توبه کردم و شش ساعت پس از حادثه، خود را به پلیس شهر قم تسلیم کردم. گمان می‌کردم در جریان این حادثه، افراد بیشتری کشته شده باشند. خدا را شکر که فقط یک نفر فوت کرده است.

قاضی دادگاه: از شب پیش از حادثه بگو؟

متهم: قرار بود خانه اجاره‌ای‌ام را عوض کنم، به همین منظور اثاثیه‌ام را به خانه پدربزرگم برده بودم و شب را همان جا ماندم.

قاضی دادگاه: روز حادثه چه شد؟

متهم: آن روز صبحانه را با پدربزرگم خوردم و بعد سوار ماشین عمویم شدم و از او خواستم مرا نزدیک یک چاقوفروشی پیاده کند. وقتی از ماشین پیاده شدم، مغازه چاقوفروشی بسته بود. به سمت نظام‌آباد تهران به راه افتادم و وارد یک مغازه قصابی شدم و با برداشتن چاقویی، ابتدا فردی را همان جا زخمی و فرار کردم، سپس به چند نفر زن و مرد در حالتی جنون‌آور حمله و با ضربه‌های چاقو آنها را زخمی کردم، سپس بسرعت به خانه پدربزرگم رفتم و با عوض کردن لباس‌هایم، به استان قم رفتم.

قاضی: در میان افراد زخمی، تعدادی از بانوان هم بودند که برای خرید به خیابان آمده بودند، چرا به بانوان حمله کردی؟

متهم: نمی‌خواستم به آنها حمله کنم. یک لحظه جنون به من دست داد، اشتباه کرده و پشیمانم.

قاضی دادگاه: چرا نسبت به اعضای خانواده‌ات، چنین اقدامی را نکردی؟

متهم: از مدتی پیش در محل کار یا خانه‌ دچار جنون می‌شدم، اما سعی می‌کردم بر آن غلبه کنم. انگار جادو شده بودم و احساس جنون به من دست می‌داد تا این کار‌ها را انجام دهم.

قاضی دادگاه: اگر خود تو جزو همین خانواده‌هایی بودی که به آنها آسیب رسیده بود، چه در خواستی از مراجع قضایی داشتی؟

متهم: من هم اگر به خانواده‌ام آسیب می‌رسید، ناراحت می‌شدم. حتما می‌خواستم متهم مجازات شود.

در پی اظهارات متهم، قاضی از زن جوانی که یکی از شاکیان بود، خواست در جایگاه قرار گیرد و از روز حادثه بگوید.

زن شاکی از ماجرای حادثه گفت

زن جوان گفت: ساعت 11 و 30 دقیقه، همراه پسرم به خانه بازمی‌گشتیم که یک مرد جوان سراسیمه به سمت پیاده‌رو ‌آمد و با چاقو مرا مجروح کرد. بسختی پسرم را به کناری کشیدم تا به او آسیبی نرسد. مردم با دیدن من بلافاصله خانواده‌ام را که آن حوالی زندگی می‌کردند، مطلع و به کمک آنها مرا به بیمارستان منتقل کردند. هنوز وقتی به خیابان می‌روم، می‌ترسم نکند دوباره فرد دیگری با چاقو به من حمله کند و این بار جانم را بگیرد. برای متهم تقاضای اشد مجازات دارم.

سپس چند نفر از شاکیان زن و مرد اعم از جوان و سالخورده که از سوی متهم پرونده زخمی شده بودند، هر کدام به تشریح ماجرای حادثه پرداختند و برای متهم در خواست اشد مجازات کردند.

آنگاه برادر مرد کشته شده از سوی متهم نیز در جایگاه قرار گرفت و به نیابت از مادرش برای عامل جنایت درخواست قصاص کرد.

سپس قاضی به متهم گفت: بعد از دستگیری دو ماه در بیمارستان بستری بودی و تحت آزمایش‌های تخصصی و روانکاوی قرار گرفتی که جنون تو را اثبات نکرد. انگیزه‌ات از این کار‌ها چه بود؟

متهم: جنون به من دست داد.

قاضی: سوابق کیفری تو نشان می‌دهد سال 85 به اتهام آزار و اذیت و آدم‌ربایی مقرون به آزار، سال 87 به اتهام سرقت موتورسیکلت و ایجاد مکان فساد، دستگیر و زندانی شده‌ای و دو پرونده مربوط به مواد روانگردان داری، چه توجیهی برای سوابقت داری؟

متهم: قبول دارم مدتی در زندان بودم، اما آزار و اذیت در کار نبود؛ بلکه اتهام من به روابط نامشروع تبدیل شد. در سرقت موتورسیکلت هم اشتباهی دستگیر شدم. من اصلا به مصرف مشروبات الکلی و نیز مواد مخدر اعتیاد ندارم.

قاضی: طبق اظهارات پدرت، تو یک بار هم اقدام به خودکشی کردی. چرا؟

متهم: نادانی کردم. حماقت بود.

قاضی: چرا پیش از این مادر و خواهرت را تهدید به قتل کرده بودی؟

متهم: از درون احساس‌هایی می‌گفت که باید این کار را بکنم، اما دست به این کار نزدم و تهدیدی هم در کار نبود که بخواهم به آنها آسیبی برسانم. چند وقتی بود که مشکل روحی و روانی اذیتم می‌کرد. اشتباه کرده و تقاضای بخشش دارم.

قاضی صلواتی، رئیس شعبه 15 دادگاه انقلاب تهران، پس از اخذ آخرین دفاع از متهم، وی را با تجدید قرار قانونی روانه زندان کرد تا رای قضایی مربوط برای متهم صادر شود. وی به افرادی که با سلاح گرم و سرد به قصد سلب آرامش و آسایش اقدام کنند، هشدار داد حکم آنها محاربه است و دادگاه انقلاب با این قبیل افراد بشدت برخورد می‌کند.

معصومه ملکی - گروه حوادث