در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
میگردند دنبال جواب این سوال که حالا چه باید کرد. هر چه باشد، هر طور باشی، بند دلشان، گوشه جگرشان، ضلعی از زندگیشان تویی... تو. تو که در اصلیترین اصل این دنیا مشکل داری: دنیای خارج از ذهن تو، دنیای ارتباط است.
اوتیسم چیست؟
اوتیسم یا درخودماندگی، اختلالی شایع میان پسران و درصدی کمتر از آنها در دختران است؛ در برخی نقاط جهان پیش از 18 ماهگی کودک میتوان وجود آن را تشخیص داد؛ اما در ایران، نشانههای آن علائم مختل شده از رشد طبیعی مغز را در زمینههای ارتباط کلامی و تعامل اجتماعی و همچنین در حیطه رفتارهای خاص، خیلی بیش از هجده ماهگی، یعنی نزدیک به سه سالگی کودک هویدا میکند.
دلایل اصلی شکلگیری آن هنوز بدرستی شناخته نشده. رفتارهای پرخاشگرانه حتی در حد خودآزاری ، عادات و تیکهای تکرارشونده، دلبستگی به اشیا، حساسیتهای شدید بینایی، بویایی، شنوایی و... از همه مهمتر عقبماندگی تحلیل و تفسیر اجتماعی از سوی مغز، در بسیاری از مبتلایان به اوتیسم با شدت و حدتی متفاوت عارض است.
جستجوی متهم
بسیاری از دانشمندان سالهاست تلاش میکنند که با بررسی گزینههای متعدد، متهم اصلی بروز اوتیسم یا عوامل مؤثر در پدیداری آن را بیابند.
به عنوان مثال مطالعات صورت گرفته از سوی برخی محققان در سوئد نشان داده کودکان پنج سالهای که علاقه بسیار به راه رفتن با قسمت جلوی پا دارند بیشتر به عقبماندگی ذهنی مبتلا میشوند.
آنها در نتیجه مطالعات خود گفتهاند 40 درصد کودکان اوتیسمی شرکت داده شده در تحقیق، به راه رفتن با پنجه پا تمایل داشتهاند.
در واقع، این شیوه راه رفتن در کودکان کاری طبیعی محسوب میشود؛ آنچه آن را متمایز میکند همزمانی با نارساییها و آسیبهای مغزی همچون فلج مغزی، تأخیر و اختلال در تکلم و در یک کلام همزمانی نشانههای دیگر ابتلا به اوتیسم بوده است.
تازهترین تحقیق نیز حاکی از شناسایی چند ژن جهش یافته دخیل در بروز اوتیسم است که پژوهندگان آن معتقدند به رغم دستیابی به نتایج مفید، این جهشها درصد بالایی را شامل نمیشود.
برخی نیز بررسیهای بیوشیمیایی را مبنای کار خود کردهاند. برای نمونه مطالعات برخی از این گروهها نشان میدهد که در یکسوم این بیماران میزان سروتونین پلاسما زیادتر از حدی است که باید باشد.
تلاش برای شناخت نوروآناتومیک بیماری اوتیسم نیز از دیگر فعالیتها در این زمینه به شمار میرود؛ چنان که برخی محققان دریافتهاند اندازه دور سر کودکان مبتلا به اوتیسم از ده تا دوازده ماهگی شروع به رشد میکند و ماده خاکستری و ماده سفید نیمکره مخ طی دو سالگی بزرگتر از حد معمول در کودکان سالم به نظر میرسد. آنها در بررسیهای خود حجم لوبهای گیجگاهی، پس سری و آهیانهای را نیز همراه با افزایش حجم یافتهاند.بررسی عوامل خانوادگی، اجتماعی و حتی روانی هم در این میان حائز اهمیت بوده است.
بارداری یعنی احتیاط
دوران بارداری، دورانی است که باید با مراقبتهای بسیار طی شود. هر حادثه، بیماری، تغییر حال، حتی نوع رژیم غذایی میتواند بر جنین اثراتی بگذارد و با عوارض عمیقا ماندگار همراه شده، سبب اختلال در روند رشد و تکامل انسان یا بخشهایی از بدن او شود. با این حال، هنوز کاملا معلوم نیست که آیا اوتیسم نیز یکی از اختلالات مربوط به کاستی مراقبتی از سوی والدین است یا خیر؛ هرچند که برخی، گمانههای اتهامی خود را مستقیما با شرایط دوره بارداری مرتبط میدانند.
تلاشهای ماشینی و انسانی
با همه این احوال، گرچه بتازگی یک شرکت ساخت ربات، از ساخت رباتهایی هوشمند خبر داده که به منظور بهبود کودکان اوتیسمی طراحی شده است، حقیقت این است که روشی کارآمدتر از توانبخشی، هنوز برای درمان کامل اوتیسم به ذهن پژوهندگان و متخصصان نرسیده است.
برنامههای توانبخشی از معاینه کودک توسط روانپزشکان اطفال و متخصصان مغز و اعصاب شروع شده، با بررسی درجات اختلال و سپس طیکردن دورههای گفتاردرمانی و تقویت مهارتهای مختل شده کودک زیر نظر مربیان ادامه مییابد.
اگر با کودکی مبتلا به اوتیسم سر و کار دارید، پیش از هر چیز لازم است آگاهی خود را درباره آن افزایش دهید. (جام جم - ضمیمه چاردیواری)
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
برای بررسی کتاب «خلبان صدیق» با محمد قبادی (نویسنده) و خلبان قادری (راوی) همکلام شدیم