بوسه مادر ، بوی مرگ می داد
مادر وقتی خم شد تا پسر سرباز خود را ببوسد ، اصلا باورش نمی شد که بوسه او بوی مرگ بدهد.
از کرمانشاه تا پل ذهاب را با شوهرش آمده بود ، به این عشق که پسر جوانش را در لباس سربازی ببیند ، ببیند که حالا یک مرد شده است . از دیشب تا حالا همه اش به لحظه دیدار فکر کرده بود ، به لحظه ای که پسرش به سمت او می آید و از خوشحالی اشک در چشمان هر دویشان جمع می شود اما خودش هم نمی دانست چرا به اینجا که می رسید یک دفعه دلش به شور افتاد و قلبش تند و تند می زد. زن با چشمهایش تابلوهای کنار جاده را که دایم شماره روی آنها کم و کم تر می شد را نگاه می کرد و آرزو می کرد هر چه زودتر به آخر این مسیر طولانی برسد و کمی مانده به لحظه دیدار ، مرد خسته شد و برای استراحتی کوتاه کنار جاده توقف کرد. همسرش از ماشین که پیاده شد ، احساس کرد که موجود زنده ای به لباسش چسبید ، چیزی مثل یک حشره درشت اما هرچه لباسهایش را جستجو کرد ، چیزی پیدا نکرد. با خودش فکر کرد شاید خیالاتی شده است . ماشین که به راه افتاد ، ضربان قلب زن تندتر شد ، نمی دانست چرا ، شاید لحظه دیدار نزدیک تر می شد و سرانجام لحظه شیرین دیدار فرا رسید. پسر با خوشحالی از پادگان بیرون آمد و به سمت مادرش دوید تا با او از دلتنگی هایش و روزهای سربازی بگوید. مادر هم به سمت او دوید تا او را ببوسد. همدیگر را که در آغوش گرفتند ، پسر جیغی کشید ، بوی مرگ پیچید توی مشامش و افتاد روی زمین . زن خیالات بد روزهای پیش یکدفعه آمد به ذهنش ، خشکش زد و مات و مبهوت به پسرش که روی زمین افتاده بود ، خیره شد. چشمش افتاد به عقربی که آرام از کنار جسم بی جان پسرش دور می شد. پسر مسموم شده بود ، با نیش عقربی که در آستین مادر خود را پنهان کرده بود. مادر خود را روی جسم سرد جوان سرباز انداخته بود و ضجه می زد.
تازه ها
پیشنهاد سردبیر
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
جنبش مردمی سوریه
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
زمان دیپلماسی برای حمایت از مقاومت
عضو دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
نقش ویژه اهالی اندیشه، رسانه و هنر در مقابله با تهدیدات نرم
گفت و گو
دکتر محمد اسحاقی، استاد دانشگاه تهران:
کلیدهای تاب‌آوری ملت ایران
محمدرضا مهدوی در گفت‌وگو با «جام‌جم»:
با این لیگ نباید از تیم ملی انتقاد کرد
