در طول تاریخ بشریت، افراد زیادی بوده‌اند که در مسیر اجرای عدالت، حتی جان خود را نیز فدا کردند. ایران هم از این امر مستثنی نبوده و نیست و بخصوص بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، دستگاه قضایی به‌عنوان متولی اجرای عدل و عدالت،‌ قربانی‌هایی را نثار راه عدالت کرده است. اولین آن هم معمار قوه قضاییه یعنی شهید بهشتی بود. از آنجایی که آنچه برای دستگاه قضا مهم و اساسی بوده و هست اجرای قوانین و عدالت‌ است، حتی با عبور انقلاب اسلامی از سال‌های ابتدایی، افرادی که عضو این خانواده هستند از کینه بدخواهان در امان نماندند. برای همین تاکنون بیش از ده‌ها نفر از قضات مورد ترور و اقدام تروریستی قرار گرفته‌اند که متاسفانه فقط دو سه نفر از آنان جان سالم به در برده‌اند. این نوشتار نگاهی اجمالی دارد به انسان‌هایی که اجرای عدالت را برگزیدند.
کد خبر: ۴۸۳۹۱۹

شهید بهشتی:

سیدمحمد حسینی ‌بهشتی که همه او را با نام شهید بهشتی یاد می‌کنند، اولین رئیس دیوان عالی کشور پس از انقلاب اسلامی بود که همزمان اولین دبیرکلی حزب جمهوری اسلامی و نایب‌رئیسی مجلس خبرگان قانون اساسی را برعهده داشت.

وی از یاران نزدیک امام و انقلاب به‌شمار می‌آمد و از جمله افرادی بود که تاثیر زیادی در پیشبرد نظام نوپای اسلامی داشت و همین به مذاق دشمنان خوش نیامد، برای همین برنامه‌ای را طراحی کردند که در اثر آن،‌ بهشتی که از چهار اسفند ۱۳۵۸ با حکم امام خمینی (ره) به عنوان رئیس قوه قضاییه و دیوان عالی کشور مشغول خدمت بود به همراه تعداد زیادی از اعضای حزب جمهوری اسلامی به شهادت رسید. به این گونه که منافقین به منظور صدمه زدن به انقلاب، ‌در دفتر حزب جمهوری اسلامی اقدام به بمبگذاری نموده و باعث شهادت بهشتی شدند.

بنیانگذار انقلاب درباره شهید بهشتی می‌فرمایند: «مظلومیت او از شهادتش مهم‌تر است» و شاید این تعبیر اشاره به مظلومیت وی دارد که ترجیح می‌داد به‌رغم قدرت و اختیارات قانونی‌ای که در اختیار داشت، به خاطر منافع نظام در مقابل اتهاماتی که علیه او مطرح می‌شد، سکوت اختیار کند.

قاضی مقدس:

11 مردادماه سال 84، دو مرد موتورسوار مقابل مجتمع قضایی ارشاد در خیابان بخارست رفتند و یکی از آنها هنگام خروج قاضی مقدس، رئیس مجتمع ارشاد، به سمت او رفته و با شلیک گلوله، او را به شهادت رساند. قاضی مقدس معاون دادستان تهران و قاضی دادگاه انقلاب اسلامی تهران بود که به پرونده‌های پرسرو صدایی نظیر دادگاه برلین رسیدگی کرد و چندبار به عنوان قاضی نمونه انتخاب شد.

مجید کاووسی همان فرد ضاربی بود که بعد از ترور قاضی مقدس از محل فرار کرد و دو کوچه پایین‌تر سوار موتورسیکلت برادرزاده‌اش حسین شد که به انتظار او ایستاده بود. مجید دو روز بعد از ترور به طور قانونی از کشور خارج شد و به ابوظبی امارات رفت و سپس با مراجعه به سفارت آمریکا در امارات به نگهبان سفارت گفت: من یک قاضی را در تهران کشته‌ام و اکنون درخواست پناهندگی دارم.

پس از اظهارات مجید مسئولان سفارت آمریکا وی را به پلیس کشور امارات تحویل داده و آنها هم بعد از بازجویی از مجید با این تصور که وی بیمار روانی است، او را به بیمارستان روانی منتقل کردند؛ اما پس از 2 ماه سلامت روانی وی تایید و او از بیمارستان به زندان منتقل و سرانجام پس از 9 ماه به ایران تحویل داده شد.

ضارب و همدستانش که به هیچ گروهی وابسته نبودند، به علت تسویه حساب شخصی (‌آن هم به خاطر حکمی که بابت ارتکاب جرائم اخلاقی از قاضی مقدس دریافت کردند، وی را ترور می‌کنند.

دو سال بعد که ضاربان به پای چوبه دار برده شدند، یکی از آنها قبل از اعدام گفت قصد داشته بسیاری از قضات و مسئولان جمهوری اسلامی را ترور کند.

دیگر شهدای قوه قضاییه:

علاوه بر افرادی که شرح ترورشان آمد، تعدادی دیگر از قضات نیز مورد اقدام تروریستی قرار گرفتند. از جمله قاضی جواد جعفرپور که در تیرماه 1386 در ورامین ترور شد.

وی قاضی حوزه‌ قضایی دادگاه عمومی بخش قرچک از توابع ورامین بود. حکم متهمان این ترور، به سرعت یعنی در تاریخ 13 مرداد 86 توسط قضات شعبه 71 دادگاه کیفری استان تهران صادر شد و امیر 28 ساله متهم ردیف اول این پرونده در ملأ عام مقابل دادگستری قرچک اعدام شد.حدود یکسال بعد، قاضی کریمی، رئیس شعبه 101 دادگاه جنایی و دادرس دادگاه انقلاب شهرستان سراوان هدف گلوله تروریست‌ها قرار گرفت و اطلاع چندانی نیز از دستگیری یا عدم دستگیری عوامل این اقدام جنایت‌آمیز منتشر نشد.

در ششم مهرماه 87، دادستان خاش نیز مورد ترور قرار گرفت که البته این ترور نافرجام ماند. دادستان خاش در حالی که قصد عزیمت به منزل را داشت، در داخل شهر مورد حمله تروریستی قرار گرفت.

حدود هفت تا هشت گلوله به طرف وی شلیک شد اما هیچکدام به وی اصابت نکرد و او سالم ماند.

دی ماه 1387 هم، قاضی امرالله شریفی در خوزستان ترور شد. وی مستشار شعبه اول دادگاه‌های تجدیدنظر استان خوزستان بود که هنگام عزیمت به منزل خود، مورد اصابت تعداد زیادی گلوله قرار گرفت. این قاضی از قضات پرونده‌های مفاسد اقتصادی و زمین‌خواری بود.

اسفند همان سال نیز احمدرضا تولایی، معاون دادستان و رئیس ستاد حفاظت اجتماعی دادگستری و سرپرست دادسرای ناحیه یک اصفهان هنگام ورود به محوطه دادسرا توسط یکی از ارباب رجوعان هدف گلوله قرار گرفت و به شهادت رسید. فرد ضارب در همان زمان دستگیر ‌شد.

شهید لاجوردی:

سیداسدالله لاجوردی رئیس پیشین زندان اوین و دادستان انقلاب در دهه شصت بود. قبل از پیروزی انقلاب اسلامی وقتی که در بازار تهران مشغول به کار بود،‌ با جمعیت مؤتلفه اسلامی آشنا شده و به عضویت شورای مرکزی آن در آمد. وی که در ترور حسنعلی منصور، نخست‌وزیر شاه مخلوع در سال ۱۳۴۳ نقشی را بر عهده داشت،‌ پس از ترور بازداشت و به 18 ماه حبس محکوم شد.

تا پیروزی انقلاب اسلامی بارها به علت فعالیتهای ضدشاهنشاهی به زندان رفت. پس از انقلاب یعنی در۲۰ شهریور ۱۳۵۹ با نظر مساعد امام خمینی(ره) و آیت‌الله بهشتی دادستان انقلاب تهران شد و در این سمت به مبارزه جدی با عوامل سازمان مجاهدین خلق (منافقین) که در آن زمان ترور مسئولان و مردم را در دستور کار خود قرار داده بودند، پرداخت، اما در دی ۱۳۶۳ توسط شورای عالی قضایی از مناصبش کنار گذاشته شد.

وی مجددا در سال 1368 به ریاست سازمان زندان‌ها برگزیده شد اما هشت سال بعد از سمت خود استعفا داد و چند ماه بعد یعنی در اول شهریور 1377 در بازار تهران توسط گروهک منافقین ترور شد و به شهادت رسید؛ چرا که اقدامات وی در زندان اوین،‌ خشم منافقین را برانگیخته بود.

به گفته فرزند شهید لاجوردی، تیمی که مأمور ترور وی شده بود، شش ماه در بازار بغداد کار کرده بود و کسی که لاجوردی را ترور کرد، گفته بود: «اگر مرا با چشم بسته دم در مسجد شاه پیاده می‌کردند، آن قدر تمرین کرده بودم که می‌توانستم چشم بسته مغازه ایشان را پیدا کنم».

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها