آیا به انریکه فرصت مجدد داده می‌شود؟

رم در حسرت تداوم موفقیت

اگر برد صفر ـ 4 اخیر آ.اس.رم برابر اینترمیلان را نادیده بگیریم، هیچ‌یک از نتایج این تیم در فصل جاری لیگ فوتبال ایتالیا فوق‌العاده نبوده است. تازه همان تک نتیجه در برابر اینتری رقم خورده که امسال یکی از بدترین فصول خود در 10 سال اخیر را سپری می کند.
کد خبر: ۴۶۰۱۸۳

به واقع لوئیس انریکه مارتینز، مربی اسپانیایی این فصل رمی‌ها معترف است که استمرار و تداوم در کسب نتایج که نیاز نخست هر تیمی در این سطح از فوتبال ایتالیا و اروپاست در کار رمی‌ها مشاهده نشده و آنها یک هفته خوب و هفته بعد تاسف‌بار بوده‌اند. بدتر آن که دلیلی علمی نیز در این خصوص وجود نداشته تا این فراز و فرودها را توضیح بدهد و توجیه کند.

وقتی رمی‌ها از ابتدای تابستان امسال عنان کار خود را به دست لوئیس انریکه سپردند این امید موهوم را داشتند که وی برای آنها یک پپ گواردیولای ثانوی باشد.

انریکه در 2 سال قبل سرمربی تیم «ب» بارسلونا بود و رمی‌ها می‌پنداشتند اگر سلف او، گواردیولا توانست مراحل انتقال از عنوان مربی تیم دوم باشگاه بارسلونا را به مقام هدایتگر تیم «الف» بارسا چنان موفق سپری کند که تبدیل به مربی سال 2011 فوتبال جهان شود، چرا انریکه نتواند و چرا او همان تحول شگرف پدید آمده توسط گواردیولا در نیوکمپ را در ورزشگاه المپیکوی شهر رم تکرار نکند.

8 ماه بعد از آن انتقال، واهی‌بودن امید فوق تقریبا به اثبات رسیده و انریکه به واقع از این پس تا پایان فصل نه برای تبدیل شدن به گواردیولای رمی‌ها، بلکه فقط برای حفظ سمت خود می‌کوشد و می‌داند که اگر رمی‌ها را تا آن زمان صاحب مجوز حضور در فصل آتی پیکارهای لیگ قهرمانان اروپا نکند، بعید است که سران جالوروسی او را حفظ نمایند.

این مساله با استقرار قرمزهای پایتخت ایتالیا در رده‌های ششم و هفتم «سری A» طی هفته‌های اخیر در عمل بسیار سخت می‌نماید و به نظر می‌رسد سهمیه‌های جام نخست قاره نصیب یوونتوس، آث.میلان، اودینزه و اینترمیلان شود، اما باقی ماندن 15 هفته از رقابت‌های کالچو به هر حال فرصتی برای انریکه جهت انداختن تیرهایی تازه به سمت این هدف سخت است.

عادت بد

ناکامی در جام حذفی ایتالیا و حذف شدن از جام‌های اروپایی امسال فقط کالچو را برای رمی‌ها به عنوان تک‌میدان پیش‌روی‌شان باقی گذاشته و به همین جهت است که انریکه می‌داند کارش در این تیم بسیار سخت خواهد بود. وی در اواخر زمستان 2012 و در فاصله کمی تا شروع فصل بهار می‌گوید: «برای این که یکی از بزرگان لیگ کشورتان باشید، اولین چیزی که به آن نیاز دارید، تداوم و استمرار در کارتان است و در غیر این صورت به جایی نخواهید رسید.

فقط یک هفته در میان بردن و ناکامی در سایر موارد، خصلت‌ تیم‌های بزرگ نیست و متاسفانه ما این عادت را در این فصل داشته‌ایم. شاید به لحاظ قوای فنی و توان تاکتیکی ما هنوز از بهترین‌های ایتالیا باشیم، اما این باید در میدان عمل و با ثبت نتایج به اثبات برسد، نه این که فقط در ذات یک تیم وجود داشته باشد و تجلی نیابد و بار و بر نداشته باشد.

شما باید طبعا به جدول رده‌بندی نگاه کنید و جدول بهتر از هر چیزی به شما می‌گوید که چه کرده‌اید و بیلان کارتان چه بوده و به موفقیت رسیده‌اید یا خیر.

ما در این جدول جایگاه فوق‌العاده‌ای نداریم و هرگز در طول فصل به استمراری در کارمان نایل نشده‌ایم که از هر جهت نیازمند آن بوده‌ایم. آنچه در این میان به من امید می‌بخشد این است که هنوز هفته‌های پرشماری از این فصل مانده و شاید سرنوشت ما زیر و رو شود و به همان تداومی برسیم که جای خالی‌اش در این فصل همواره نزد ما حس شده است.»

با این همه انریکه معتقد است اگر سران رم او را نگه دارند و فرصت ادامه کار وی را برای فصل بعد هم بدهند، این تیم با طی طریق در مسیری مناسب به شرایط و جایگاهی بالاتر از این خواهد رسید و متفاوت با این فصل عمل خواهد کرد. او می‌گوید: «ما هویت قوی لازم و اصول کاری مشخصی داریم و این مهم‌ترین مساله است.

اگر فرصتی به من بدهند و رم با همین روال به کارش ادامه بدهد دیر یا زود نتایج ما همان چیزی خواهد شد که باید بشود و از رم انتظار آن می‌رفته است. با وجود این بهتر است تا زمان رسیدن آن زمان زیاد حرف نزنیم و بیشتر کار کنیم.

این که دائما فکر کنیم در پایان فصل چه می‌شود، فقط کارایی ما را پایین می‌آورد، زیرا استرس ما را بیشتر می‌کند. ما نباید بشدت نگران رسیدن یا نرسیدنمان به دوره بعدی لیگ قهرمانان قاره باشیم زیرا هر چیزی در زمان مناسب و مقتضی خود شکل خواهد گرفت و کافی است فقط به بازی بعدی‌ای فکر کنیم که پیش رو داریم و هر 3 امتیاز آن را نشانه بگیریم. در آن صورت می‌توانیم به کسب نتیجه مطلوب امیدوار باشیم».

مایه خوشبختی

شاید یک خوشبختی لوئیس انریکه احیا شدن فرانچسکو توتی کاپیتان محبوب و تمام نشدنی رم در هفته‌های اخیر و سهم چشمگیر بازی‌های او و گل‌های به ثمر رسیده‌اش در مطرح شدن مجدد این تیم باشد. توتی به واقع در 37 سالگی به قدری در دیدارهای اخیر جالوروسی خوب کار کرده که خیلی‌ها می‌گویند او باید به خداحافظی 6 ساله‌‌اش با تیم ملی ایتالیا پایان بخشد و در دور پایانی جام ملت‌های اروپا 2012 در خرداد و تیر 91 دوباره یاور آتزوری باشد؛ چیزی که توتی و لوئیس انریکه با صراحت درباره قبول یا رد آن سخن نگفته‌اند.

سایت یوفا/ مترجم: وصال روحانی

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها