این روزها بازار هدیه دادن سررسید و تقویم داغ‌داغ است. هر ارگان، سازمان و اداره‌ای هم با توجه به سلیقه و البته پول و بودجه مالی‌اش، سررسیدها و تقویم‌های رنگارنگی هدیه می‌دهد؛ اما چیزی که در تمام این تقویم‌ها ثابت است و تغییری نمی‌کند، بدون شک روزهاست! درست است، خیلی بدیهی به نظر می‌رسد؛ اما بسیاری از روزهایی که در این تقویم‌ها نامگذاری شده، انگار برای خالی نبودن عریضه است و ارزش چندانی ندارد. می‌گویید نه؟ امتحان کنید. «22اسفند چه روزی است؟» این سوال را از چند نفر از دوستان و همکارانتان بپرسید.
کد خبر: ۳۹۱۵۸۴

تعداد پاسخ‌های درست این سوال، دلیل خوبی است برای دانستن همین نکته که بسیاری از این روزها در تقویم‌ها می‌آیند و می‌روند و کسی هم کاری به کارشان ندارد. شاید کمتر کسی بداند این روز، سال‌هاست در همین تقویم‌ها و سررسیدهای رنگارنگ با عنوان «روز بزرگداشت شهدا» نامگذاری شده است. اصلا نامگذاری یک روز یا یک مناسبت در تقویم سالانه با چه هدفی صورت می‌گیرد؟ حالا نگاهی بیندازید به صفحات روزنامه‌ها؛ سایت‌های خبری را زیر و رو کنید، مجله‌ها را ورق بزنید، آیا ردی از این روز را در نوشته‌ها و یادداشت‌ها و مصاحبه‌ها و گزارش‌هایشان می‌توانید پیدا کنید؟

دانستن پاسخ این سوال، کار مشکلی نیست. علم به این موضوع که 22 اسفند سال‌هاست به نام «بزرگداشت شهدا» نامگذاری شده است، هم چندان کمکی به ما نمی‌کند؛ اما پسندیده نیست سازمان‌های گوناگون و ارگان‌های بی‌شمار، «شهدا» را تنها وسیله‌ای قرار دهند برای مطرح کردن سازمان متبوع خودشان؛ بی‌هیچ برنامه‌ای، بی‌یادی و بی‌سراغی از آنها و خانواده‌هایشان.

22 اسفند روز «بزرگداشت شهدا» و سالروز صدور فرمان حضرت امام خمینی(ره) مبنی بر تاسیس بنیاد شهید انقلاب اسلامی ایران، فرصتی برای یادآوری راز جاری ماندن شهداست. تنها نامگذاری چند خیابان و بزرگراه و ثبت یک روز در تقویم (که کسی به آن هم توجهی نمی‌کند) برای سرزمینی که پایداری‌اش را مدیون آنهاست، نمی‌تواند نشانه پاسداشت خون عزیزانی باشد که جان و هستی خویش را نثارانقلاب و میهن کردند.

علی محزون ‌/‌ جام‌جم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها