با علیرضا الماسوندی ، مدیرعامل شرکت مدیریت منابع آب ایران

11 سال است در دوران خشکسالی قرار داریم

آب مهم‌ترین عنصر زندگی آدمی است و حیات بدون آن لحظه‌ای ممکن نیست. آموزه‌های دینی نیز در مصرف و رعایت صرفه‌جویی نسبت به این نعمت خدادادی توصیه‌های جدی دارند. آب در عین حال یکی از ابزارهای توسعه در همه جوامع روستایی و شهری به شمار می‌رود. اما از آنجا که در 11 سال اخیر کشور ما دچار بی‌آبی یا خشکسالی‌های پی‌درپی شده، ‌مدیریت آب و منابع آبی کشور با دشواری‌هایی مواجه شده است و مسوولان را بر آن داشته در فصول مختلف سال هشدارهایی را در خصوص تامین آب به مردم بدهند. تامین و مدیریت منابع آبی کشور هم در بخش شرب و هم کشاورزی به عهده شرکت مدیریت منابع آب کشور است. علیرضا الماسوندی، مدیرعامل این شرکت در خصوص حجم ذخایر آبی، راه‌های مقابله با خشکسالی، ‌وضعیت آبی کشور و تاثیر بارندگی‌ها با جام‌جم گفت‌وگو کرده است. آنچه در پی می‌آید حاصل این گفت وگوست:
کد خبر: ۳۸۵۶۹۳

آیا بارش‌های اخیر تاثیری در جبران کم‌آبی داشته است؟

از مهر 89 که سال آبی 90 ـ 89 شروع شده، متاسفانه در دوره اول یعنی پاییز شاهد کمترین بارش در طول 43 سال دوره آماری بلندمدت بوده‌ایم این میزان در طول دوره آماری بی‌سابقه بوده است. همین آمار نشان می دهد تا پایان پاییز جمع بارش متوسط در کشور حدود 17 میلی‌متر بود که نسبت به سال قبل 89 درصد و نسبت به دوره متوسط بلندمدت (40 ساله) 82 درصد کاهش داشته است.

در دوره بعد از پاییز، با توجه به بارش برف و باران نسبت به سال گذشته تفاوتی ایجاد شد؟

نسبت به ماه‌های فصل پاییز وضعیت بهتر بود. بارندگی که اخیرا اتفاق افتاد، عمدتا در نقاط مرتفع مانند چهارمحال و بختیاری و استان کهگیلویه و بویراحمد، سرشاخه‌های رودخانه‌ها در استان کردستان و آذربایجان حتی در تهران،‌ به صورت برف بود، این نوع بارش برف حسن‌هایی دارد، چون به مرور زمان جذب زمین می‌شود. ماندگاری برف برای دوره بهار که فصل کشاورزی و‌ آبیاری مناسب است.

بارش برف البته نسبت به سال قبل بهتر بوده؛ ولی ما همیشه با حجم و میزان برفی که روان‌آب تولید می‌کند، کار داریم. این میزان، قابل ملاحظه نیست و نمی‌شود به عنوان یک ذخیره برفی مناسب روی آن حساب باز کرد، فقط در حداقل‌های بارش می‌تواند مطرح شود. البته صرفه‌جویی مردم هم می‌تواند در جبران کاهش نزول بارش اثرگذار باشد. با این حال ، ما برای بدترین حالتی که اتفاق خواهد افتاد، کل مخازن را کنترل کردیم. برنامه‌‌ریزی مخازن به نحوی است که ابتدا آب شرب را تامین خواهد کرد، اولویت دوم تامین صنایع و اولویت سوم مباحث زیست محیطی و کشاورزی است. یقینا اگر آبی در مخازن تنظیم شود، با این اولویت‌ها تنظیم خواهد شد. اگر روال به همین شکل پیش برود، در بعضی نقاط مشکل تامین آب کشاورزی را خواهیم داشت.

در حال حاضر وضعیت ذخایر آبی کشور چگونه است؟

هم‌اکنون 117 سد بزرگ و ملی قابل بهره‌برداری داریم که 6‌/‌15 میلیارد مترمکعب آب را ذخیره کرده‌اند. این میزان سال قبل 8‌/‌15 میلیارد مترمکعب بوده است. ورودی آب به سدها نسبت به سال قبل 48 درصد کاهش پیدا کرده است.

قبلا گفته شده ممکن است سال آینده در تامین آب شرب مردم با مشکل مواجه شویم. نظر شما در این رابطه چیست؟

در این موضوع باید حجم آب یا میزان بارش ورودی و خروجی مخازن سدها را در نظر گرفت که چه میزان آب به مخازن سدها وارد می‌شود. در برنامه‌ریزی‌های مخزن میزان ورودی روزانه و میزان خروجی که به مصرف می‌رسد، محاسبه می‌شود. ما الان 2 مساله داریم. یکی این که حجم بارش نسبت به سال قبل کمتر است دوم این که میزان جریان ورودی آب نسبت به سال قبل 48 درصد کمتر شده که این شرایط را سخت‌تر می‌کند.

کدام سدها با کمترین حجم آب مواجه هستند؟

تعداد زیاد است. مثلا ظرفیت زاینده‌رود نسبت به سال قبل حدود 100 میلیون مترمکعب کمتر شده و مجموع سدهای استان تهران نسبت به سال قبل 80 میلیون مترمکعب کمتر ذخیره دارند یا مثلا سد درودزن نسبت به سال قبل کاهش محسوسی دارد.

برای مدیریت و مقابله با خشکسالی چه راهکارهایی پیش‌بینی کردید؟

در رابطه با موضوع خشکسالی و تغییرات اقلیمی که اتفاق افتاده، واقعیت جامعه این است که یکی از عامل‌ها خود انسان‌ها، رفتارها و باورهای آنهاست. ما معتقدیم اکثر تغییرات اقلیمی مربوط به عملکرد انسان‌هاست. در استرالیا، هند، ویتنام و پاکستان شاهد سیلاب‌‌های مخرب هستیم اما در مناطق آفریقایی با خشکسالی مستمر سر و کار داریم. در کشور ایران 11 سال است که در دوران خشکسالی به سر می‌بریم. در کشورهای اروپایی که نیاز به آب زیادی ندارند با سرمای شدید، کاهش دما و بارش‌هایی که خسارات جانی و مالی به همراه دارند مواجه هستیم.یکی از دلایل تغییرات اقلیم مربوط به رفتار انسان‌هاست. نکته اساسی در این زمینه آن است که ما در مصرف نسبت به سایر کشورها در درجه بالاتری قرار داریم و الگوی مناسبی برای مصرف در کشور چه در بعد کشاورزی و خانگی وجود ندارد.

در بخش کشاورزی 90 درصد آب مصرف می‌شود در حالی که راندمان آبیاری ما 33 درصد است. در ارتباط با آب شرب 2 برابر سایر کشورها حتی کشورهای در حال توسعه مصرف داریم.

برای جلوگیری از اسراف بخشی از اقدامات، فرهنگی است و دیگر اقدامات سازه‌ای. باید از تجهیزاتی استفاده شود که کاهنده مصرف باشند شبکه‌هایی که برای مصرف آب کشاورزی داریم مدرن شوند.بازچرخانی و استفاده مجدد آب نیز یکی از راه‌های کنترل مصرف است. جلوگیری از آلودگی آب به دلیل محدودیت منابع نیز از راه‌های نگهداری منابع آبی کشور است.

همچنین ممانعت از برداشت‌های غیرمجاز آب زیرزمینی ، مدیریت مصرف بهتربرای جبران خشکسالی و اقدامات دولت و مجلس برای حفظ حریم و بستر رودخانه‌ها از اساسی‌ترین موضوع مدیریت منابع آب در کشور است. وجود 64 هزار کیلومتر رودخانه در کشور وهدایت آبهای این رودخانه ها نیازمند سرمایه گذاری در مدریت آبی کشور است که به این منظور سازه هایی ایجاد شده است.

موضوع بعدی کنترل برداشت از منابع آب زیرزمینی است. هر ساله در کشور 99 میلیارد مترمکعب آب مصرف می‌شود که حدود 89 میلیارد متر مکعب آن مربوط به بخش کشاورزی است. 10 میلیارد هم مربوط به میزان آب مصرفی صنایع و شرب است. در بخش کشاورزی از 2/8 میلیون هکتار اراضی آبی که در کشور وجود دارد تنها 7/1 میلیون هکتار شبکه اصلی اجرا شده است.

برداشت آب‌های زیرزمینی توسط کشاورزان باید کنترل شود شبکه‌هایی ایجاد شود که کشاورزان به جای استفاده از منابع زیرزمینی از شبکه‌های آبیاری سطحی استفاده کنند و استفاده از آب‌های زیرزمینی برای کشاورزان محدود شود.

با توجه به آزادسازی قیمت آب و قانون هدفمندی یارانه‌ها آیا منابع مالی که آزاد می‌شود در اختیار شما قرار می گیرد؟

الماسوندی: برداشت های بی رویه و غیر مجاز از آب های زیر زمینی باعث کاهش منابع آبی کشور شده و مصرف ما به حدی است که 2 برابر متوسط مصرف کشورهای درحال توسعه آب مصرف می کنیم

کارگروه تحول اقتصادی هنوز قیمت آب بخش کشاورزی را بررسی می‌کند. تعرفه آب کشاورزی در قانون هدفمندی یارانه‌ها در حال بررسی است.در قانون برنامه پنجم نسبت به خرید تضمینی آب، سرمایه‌گذاری، احداث و بهره‌برداری و حتی مالکیت‌ آب تصریح شده و نسبت به آن باید برنامه‌ریزی شود.شرکت‌های آب منطقه‌ای شرکت‌های ضررده هستند که الان کمک زیان می‌گیرند در نتیجه نمی‌توانند این تفاوت قیمت را تضمین کنند. لذا بانک مرکزی باید به پشتوانه دولت این تضمین را بدهد. یعنی زمانی که سرمایه‌گذار به بانک مراجعه می‌کند اگر قرار بر این باشد که بانک بخواهد از محل درآمدهای شرکت‌های آب منطقه‌ای تضمین بگیرد با توجه به منفی بودن تراز درآمدی چنین تضمینی از سوی شرکت‌ها انجام نخواهد شد.

دولت در سفر اخیر خود به سمنان مصوبه‌ای مبنی بر بحث انتقال آب خزر به سمنان داشت. لطفا در مورد چگونگی این طرح توضیح دهید؟

درباره پروژه انتقال آب خزر به سمنان با قرارگاه خاتم‌الانبیا تفاهم‌نامه‌ای امضا شده و قرار بر این شد که اجرای آن سال 90 باشد. واقعیت این است که بخش مرکزی کشور دچار کمبود آب است و اگر بخواهیم جمعیت تهران کاهش پیدا کند باید کارهای زیرساختی در استان‌های نزدیک صورت بگیرد و اساسی‌ترین موضوع در این زمینه تامین آب است. تمرکز و تجمع جمعیت نیاز به تامین آب دارد بر این اساس رئیس‌جمهور برای این امر مهم دستور دادند. در همین راستا بود که تفاهم نامه انتقال آب خزر به سمنان مبادله و مطالعات آن درحد پتانسیل‌‌یابی برای این انتقال شروع شده است.

اجرای این پروژه چه میزان سرمایه لازم دارد؟

در حال حاضر برآوردی برای آن نداریم زیرا طول مسیر طرح تعیین کننده و در حد مکان‌یابی است.

آب از چه مسیرهایی عبور می‌کند؟

گزینه‌های زیادی مطرح است و از هر گزینه‌ای که اقتصادی‌تر باشد استفاده می‌شود. از غرب حوزه خزر به لحاظ وجود رشته کوه‌های البرز انتقال سخت است. باید ارتفاعات زیادی را پمپاژ کند اگر تونل زده شود در بعضی مقاطع تونل‌ها بسیار طولانی است. پس این گزینه در اولین گزینه‌ها رد است.به سمت شرق که برویم، از نکا و بهشهر به گلستان می‌رسد احتمال دادیم این مسیر از لحاظ اقتصادی مناسب‌تر باشد. حدود 30 مسیر در این طرح وجود دارد که مشاور آنها را بررسی می‌کند.

شما پیش‌بینی‌ای ندارید؟

خیر، اگر قرار باشد با 3 ـ 2 خط لوله انجام شود تونل، پمپاژ، تعداد ایستگاه‌های پمپاژ، میزان برقی که نیاز دارد، همه اینها باید برآورد شود بعد قابل قیمت‌گذاری خواهد بود.

از سال 90 امکان اجرای آن وجود دارد؟

ان‌شاءالله بنا بر دستور و مصوبه سفر جزو وظایف وزارت نیروست که اجرای آن را آغاز کند.

به موضوع تامین آب دشت‌های بحرانی و ممنوعه برگردیم. در حال حاضر چه تعداد از دشت‌های آبی کشور ممنوعه است؟

610 دشت مطالعاتی داریم که 220 دشت ممنوعه است و برداشت آب از منابع زیرزمینی آنها به طور کلی ممنوع است.

گستره‌ محدوده‌ جغرافیایی‌اش‌ پراکنده ‌است‌ یا متمرکز؟

عمده دشت‌هایی که از نظر ظرفیت آبی مناسب هستند دچار محدودیت شدند. یعنی دشت‌هایی که تمرکز جمعیت دارند، کیفیت خاک در آن دشت‌ها مناسب است مانند دشت مشهد، بهار، کبودرآهنگ و دشت ورامین.

ممنوعیت‌ها برای برداشت از این دشت‌ها چیست؟

میزان آبی که هرسال نازل می‌شود و می‌تواند سالیانه به عنوان حجم مازاد برداشت شود میزانی است که تعادل صفری نامیده می‌شود. اگر وارد ذخیره استراتژیک شویم و برداشت کنیم امکان جایگزین آن وجود ندارد و سبب می‌شود دشت‌های ما نشست کند. در دشت‌های علی‌آباد، قزوین و مشهد شاهد این نشست‌ها بودیم.نشست دشت با کاهش ذخیره آب‌ زیرزمینی همراه است یعنی اگر نزولاتی داشته باشیم فضای متخلخل بافتی که متراکم شده است کم شده و آب کمتری را ذخیره خواهد کرد. سفره‌های آب زیرزمینی، سدهایی هستند که خداوند به ما عنایت کرده و از این روی ما برای حفاظت از این منابع و سفره‌های آبی زیرزمینی راه‌های قانونی را نیز پی می‌گیریم.

حجم این آب‌ها چقدر است؟ آیا قابل استحصال هست؟

در حال حاضر هرساله 56 میلیارد متر مکعب از آب‌های زیرزمینی برداشت می‌شود. 50 میلیارد متر مکعب برداشت‌ها مجاز و 6 میلیارد متر مکعب آن فاقد پروانه است.

قانون تصویب و قرار شده اگر پتانسیل دشت مثبت باشد تغییر روش آبیاری در آن دنبال و شبکه آبیاری مدرن اجرا شود.

زیبا اسماعیلی / گروه اقتصاد

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها