آسیب شناسی صنعت نرم افزار کشور

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از روابط عمومی مرکز پژوهشها، دفترمطالعات ارتباطات و فناوریهای نوین این مرکز صنعت نرم افزار را یکی از محورهای مهم توسعه در صنعت فناوری اطلاعات دانست و افزود: نقش این صنعت در کسب درآمدهای صادراتی ، افزایش کارآیی دولت و بالا بردن مزیت رقابتی سایر صنایع، نشان‌دهنده اهمیت آن است.

این صنعت همچنین یکی از سودآورترین صنایع کنونی جهان است که به دلیل تکیه بر مغزافزار و نیروی فکر و عدم تمرکز بر دارایی‌ها و منابع فیزیکی، ارزش افزوده بالایی برای تولیدکنند‌گان و سرمایه‌گذاران به ارمغان می‌آورد.

این گزارش می‌افزاید: در سال 2008 میلادی گستره مالی بازار صنعت نرم افزار در گستره جهانی بالغ بر 8/303 میلیارد دلار بود که این رقم نسبت به سال 2007 ، رشد 5/6 درصدی را نشان می‌دهد. پیش بینی می‌شود در سال 2013 ، با متوسط رشد سالیانه 5/8 درصد، اندازه بازار صنعت نرم افزار به 457 میلیارد دلار برسد که سهم ایالات متحده از بازار این صنعت نزدیک به 42 درصد است.

در ادامه این گزارش ابتدا وضعیت صنعت نرم افزار در کشورهای برزیل، ترکیه، هند، پاکستان، هند، بلغارستان، ایرلند، فنلاند و سریلانکا مورد بررسی قرار گرفته و آمده است: علت انتخاب این کشورها پیشرفت آنها در صنعت نرم‌افزار و یا در دسترس بودن اطلاعات آنها بوده است.

در بخش دیگری از این گزارش با اشاره به نتیجه مطالعات تطبیقی انجام شده آمده است: مطالعات تطبیقی انجام شده نشان می‌دهد که هشت کشور منتخب شامل: هند، برزیل، ترکیه، ایرلند، بلغارستان، پاکستان، سریلانکا و فنلاند با کاربست راهکارهایی نظیر مشارکت با کشورهای خارجی و تأسیس شرکت‌های چند ملیتی، برگزاری سمینارهای داخلی، تشویق صادرات و شرکت در نمایشگاه‌های بین‌المللی، افزایش استانداردهای کیفی، اصلاح در قوانین مالکیت خارجی ، حمایت از مالکیت فکری، حمایت از سرمایه‌گذاری خارجی، ارائه زیرساخت‌های ارزان به شرکت‌ها، تمرکز بر خوشه‌سازی و شبکه‌های ارتباطی شرکت‌ها، در نظر گرفتن معافیت‌های مالیاتی، تأسیس پارک‌های فناوری اطلاعات، برون سپاری صنعت نرم‌افزار توسط دولت توانسته‌اند رشد قابل ملاحظه‌ای در توسعه صنعت نرم‌افزار داشته باشند.

اما در ایران علیرغم رشد صادرات نرم‌افزار در سال‌های گذشته، متأسفانه برنامه‌ریزی و سیاستگذاری این صنعت توسط نهادها و ارگان‌های متفاوتی انجام می‌شود و متولی واحدی برای صنعت نرم‌افزار در ایران وجود ندارد. این نابسامانی به حدی است که حتی آمار یکسانی در زمینه صادرات نرم‌افزار از کشور وجود ندارد و نهادهای مختلف آمارهای متناقضی در این زمینه ارائه می‌دهند، در همین حال خلأهای قانونی و اجرایی متعددی در زمینه حمایت از تولید نرم‌افزار و به خصوص حمایت از مالکیت معنوی در کشور وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرند.