پس از برکناری شهردار قدرتمند مسکو، دورانی که دمیتری مدودف، رئیس جمهور روسیه را شخصیتی ضعیف و انتقالی محسوب می‌کردند، به پایان رسیده است.
کد خبر: ۳۵۷۱۹۷

به گزارش ایسنا، پایگاه اینترنتی "پولیتکوم" در مطلبی به قلم ایگور بونین و آلکسی ماکارکین آورده است:

«برکناری یوری لوژکوف از مقام شهردار مسکو، اولین اقدام شدید "شیر‌مآبانه" دمیتری مدودف در مقام ریاست جمهوری بوده است. این اقدام باید همزمان به عنوان اعلام آمادگی وی برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری سال 2012 تلقی شود. در واقع، دمیتری مدودف آمادگی برای مبارزه انتخاباتی را شروع کرده که نشانه‌های دیگر این آمادگی نیز وجود دارد.

در ‌سال ‌جاری ‌پیام ‌رئیس ‌جمهور ‌به ‌مجلس ‌فدرال ‌حالت ‌آشکار ‌اجتماعی ‌خواهد ‌داشت. ‌نه ‌نخبگان ‌و ‌گروه‌های ‌"پیشرفته" ‌جامعه ‌بلکه ‌رأی ‌دهندگان ‌آینده ‌که ‌به ‌مسایل ‌اجتماعی ‌توجه ‌بیشتری ‌می‌کنند، ‌مخاطبان ‌اساسی ‌رئیس ‌جمهور ‌خواهند ‌شد. ‌مدودف ‌در ‌هفته‌های ‌اخیر ‌به ‌مغازه‌ها در دیگر شهرها ‌سر ‌می‌کشید، ‌قیمت‌های ‌نان ‌را ‌جویا ‌می‌شد ‌و ‌تعجب ‌خریداران ‌عادی ‌را ‌بر ‌می‌انگیخت. ‌آن‌ها ‌به ‌رئیس ‌جمهور ‌با ‌چشم ‌ستاره ‌تلویزیونی ‌می‌نگرند ‌که ‌ناگهان ‌سر ‌از ‌شهرشان ‌در‌آورده ‌است. ‌مدودف ‌واقعا ‌به ‌صورت ‌غیر‌مترقبه ‌به ‌مغازه‌ها ‌سر ‌می‌زند ‌زیرا ‌بار ‌اول ‌با ‌پذیرش ‌از ‌قبل ‌تمرین ‌شده ‌روبرو ‌شده بود ‌و ‌نمی‌خواهد این ‌اشتباه ‌گذشته ‌خود ‌را ‌تکرار ‌کند. او ‌همراه ‌با ‌ویکتور ‌یانوکوویچ، ‌رئیس ‌جمهور ‌اوکراین ‌در ‌یک ‌"کورس" ‌اتومبیل‌رانی ‌شرکت ‌کرد ‌که ‌در ‌گذشته ‌چنین ‌کاری ‌از ‌او ‌بعید ‌بود.

نشانه‌های ‌دیگری ‌هم ‌وجود ‌دارد ‌که ‌بیشتر ‌حالت ‌اتخاذ ‌تصمیمات ‌مهم ‌و ‌محتوایی و نه ‌چهره ‌سازی ‌را ‌دارد. ‌رئیس ‌جمهور ‌در ‌جریان ‌مبارزه ‌انتخاباتی ‌باید ‌نه ‌تنها ‌برنامه‌های ‌آینده ‌بلکه ‌دستاوردهای ‌دوره ‌اول ‌ریاست ‌جمهوری ‌را ‌ارائه ‌دهد.

‌در ‌این ‌رابطه ‌اصلاحات ‌وزارت ‌کشور ‌قابل ‌ذکر ‌است. ‌مدودف ‌نه ‌تنها ‌مبتکر ‌اجرای ‌این ‌اصلاحات ‌شد، ‌بلکه ‌طرح ‌پیشنهادی ‌وزارت ‌کشور ‌را ‌اصلاح ‌کرد ‌و ‌نام ‌میلیشیا ‌را ‌به ‌پلیس ‌تغییر ‌داد. ‌او ‌حتی ‌سعی ‌کرد ‌در ‌این ‌قانون ‌بعضی ‌اصول ‌رفتار ‌پلیس ‌غربی ‌را بگنجاند، ‌از ‌جمله ‌اینکه ‌مأمور ‌پلیس ‌به ‌هنگام ‌بازداشت ‌یک ‌شهروند ‌باید ‌حقوق ‌او ‌را ‌برایش ‌بخواند. ‌کمیته ‌مستقل ‌بازجویی ‌تشکیل ‌می‌شود ‌که ‌می‌تواند ‌بخشی ‌از ‌اختیارات ‌نهادهای ‌دیگر ‌را ‌به ‌خود ‌اختصاص ‌دهد ‌که ‌عده ‌زیادی ‌با ‌این ‌امر ‌مخالفت ‌می‌ورزند. ‌روند ‌مذاکرات ‌درباره ‌عضویت ‌روسیه ‌در ‌سازمان ‌تجارت ‌جهانی ‌به ‌سرعت ‌پیش ‌می‌رود. ‌بعد ‌از ‌آنکه ‌خانم ‌یلنا ‌سکرینیک ‌(که سال گذشته ‌توسط ‌مدودف ‌به ‌مقام ‌وزیر ‌کشاورزی ‌منصوب ‌شد) ‌به ‌مذاکرات ‌ژنو ‌ملحق ‌شد، ‌ممکن ‌است ‌روند ‌مذاکرات ‌درباره ‌سازمان ‌تجارت ‌جهانی ‌تا ‌پایان ‌هفته ‌جاری ‌خاتمه ‌یابد.

دمیتری ‌مدودف ‌در ‌سال ‌گذشته ‌گام‌های ‌مهمی ‌به ‌نفع ‌کلیسای ‌ارتدوکس ‌روسیه ‌برداشت ‌و ‌رشته "مبانی ‌فرهنگ ‌ارتدوکس" ‌را ‌در ‌برنامه ‌فدرال ‌آموزشی ‌گنجاند ‌(البته ‌امکان ‌انتخاب ‌رشته‌های ‌دیگر هم برای دانش‌آموزان فراهم شد ‌ولی ‌کلیسا ‌در ‌شرایط ‌کنونی ‌نمی‌تواند ‌روی ‌تصمیم ‌دیگر ‌حساب ‌کند). ‌همچنین ‌با ‌اجازه ‌وی ‌نهاد ‌روحانیون ‌نظامی ‌ایجاد ‌شد. ‌وی ‌بدین ‌وسیله ‌با ‌پاتریاک ‌کریل، ‌شخصیت ‌کلیسایی ‌روحانی، ‌روابط ‌خوبی ‌برقرار ‌کرد. ‌کریل ‌می‌تواند ‌به ‌متحد ‌بانفوذ ‌سیاسی ‌رئیس ‌جمهور ‌تبدیل ‌شود.

‌مدودف تا ‌اواسط ‌دوره ‌اول ‌ریاست ‌جمهوری ‌خود ‌اولویت‌های ‌اساسی ‌سیاست ‌خارجی ‌را ‌تعیین ‌کرد. ‌محور ‌غربی ‌اولویت دارد، (زیرا ‌روسیه ‌تنها ‌از ‌غرب ‌می‌تواند ‌فناوری‌های ‌مدرن ‌را برای ‌توسعه "اقتصاد ‌هوشمند" ‌دریافت ‌کند)، ‌ولی ‌برای ‌اجتناب ‌از ‌بی‌تعادلی ‌سیاست ‌خارجی، ‌توسعه ‌روابط ‌با ‌چین ‌پیش‌بینی ‌شده ‌است.

ولی ‌حتی ‌بعد ‌از ‌این ‌حوادث ‌مهم، ‌برکناری ‌یوری ‌لوژکوف ‌از ‌مقام ‌شهردار ‌مسکو، ‌یک ‌امر ‌بسیار ‌گویا ‌و ‌معنی‌دار ‌به ‌نظر ‌می‌آید. ‌رئیس ‌جمهور ‌که ‌معمولا ‌با ‌پیگیری ‌و ‌احتیاط ‌رفتار ‌می‌کند ‌(که ‌ماکیاولی، ‌اندیشمند ‌بزرگ ‌ایتالیایی ‌قرون ‌وسطی، ‌این ‌نوع ‌سیاست ‌را "سیاست ‌روباه" ‌خوانده ‌بود)، ‌دل ‌به ‌دریا ‌زده ‌و ‌خطر ‌کرد ‌زیرا ‌شهردار ‌مسکو ‌در ‌محافل ‌مختلف ‌پایتخت ‌روسیه، ریشه‌های ‌عمیق ‌و ‌محکمی ‌دارد. ‌خطر ‌این ‌نیست ‌که ‌نامزد ‌پیشنهادی ‌رئیس ‌جمهور ‌توسط ‌دومای ‌مسکو ‌تأیید ‌نشود. ‌بدیهی ‌است ‌که ‌نمایندگان ‌شورای ‌شهر ‌حاضرند ‌از ‌هر ‌شخص ‌پیشنهادی ‌کرملین ‌پشتیبانی ‌کنند ‌و ‌به ‌او ‌رأی ‌بدهند. ‌طبق ‌قانون، ‌شعبه ‌منطقه‌ای ‌حزب ‌"روسیه ‌واحد" ‌حق ‌ندارد ‌نامزدهای ‌خود ‌را ‌معرفی کند. ‌این ‌وظیفه ‌ریاست ‌فدرال ‌حزب ‌است ‌که ‌با ‌توجه ‌به ‌منافع ‌مرکز ‌تصمیم ‌خواهد ‌گرفت. ‌مساله ‌این ‌است ‌که ‌شهردار ‌جدید ‌مسکو ‌تا ‌چه ‌حدی ‌جوابگوی ‌انتظارات ‌جامعه ‌باشد ‌و ‌حفظ ‌الگوی ‌عادی ‌اجتماعی ‌زندگی ‌شهر ‌(با ‌پرداخت‌های ‌اضافه ‌بر ‌حقوق ‌بازنشستگی ‌و امکان ‌استفاده ‌رایگان ‌از ‌وسایل ‌نقلیه ‌عمومی برای بازنشستگان) ‌را ‌تضمین ‌کند.

به نظر ‌می‌آید ‌که ‌مدودف ‌تا ‌آخر ‌می‌خواست ‌از ‌سناریویی ‌اجتناب ‌کند ‌که ‌او ‌را ‌وادار ‌کند ‌شهردار ‌مسکو ‌را ‌(که ‌محبوبیت ‌مردمی ‌را ‌حفظ ‌کرده است)، ‌برکنار ‌کند. برای ‌او ‌راحت‌تر ‌بود ‌که ‌خود ‌لوژکوف ‌جانشینش ‌را ‌معرفی ‌کند ‌و ‌بر ‌حفظ ‌مدل ‌اجتماعی ‌شهر ‌تأکید ‌نماید. ‌ولی ‌بعد ‌از ‌آنکه ‌شهردار ‌از ‌ترک ‌مقام ‌خود ‌و ‌پذیرش ‌مقام‌هایی ‌که ‌به ‌او ‌پیشنهاد ‌شد ‌(این ‌مقام‌ها ‌وزن ‌سیاسی ‌کافی ‌نداشتند)، ‌امتناع ‌کرد ‌و ‌در ‌طول ‌مدت ‌مناقشه ‌هیچ ‌تمایلی ‌به ‌سازش ‌از ‌خود ‌نشان ‌نداد، ‌توسل ‌به ‌این ‌روش ‌غیر ‌ممکن ‌شد. ‌بعد ‌از ‌این ‌مناقشه ‌آشکار، ‌حفظ ‌لوژکوف ‌در ‌مقام ‌شهردار ‌می‌توانست ‌به ‌اعتبار ‌رئیس ‌جمهور ‌لطمه ‌شدیدی ‌بزند ‌که ‌رئیس ‌جمهور ‌نمی‌توانست ‌با ‌این ‌امر ‌سازش ‌کند. ‌خطر ‌مربوط ‌به ‌عوض ‌کردن ‌شهردار ‌کمتر ‌از ‌خطر ‌نمایش ‌ضعف ‌بود. ‌در ‌این ‌شرایط ‌احتمال ‌تفکیک ‌مقام‌های ‌شهردار ‌و ‌رئیس ‌دولت ‌مسکو ‌هم ‌ضعیف ‌شده ‌است، ‌زیرا ‌این ‌پیشنهاد ‌حالت ‌سازشی ‌داشت ‌ولی ‌در ‌شرایط ‌جدید ‌احتیاجی ‌به ‌سازش ‌نیست.

‌مدودف ‌که ‌تصمیم ‌درباره ‌استعفای ‌لوژکوف ‌را ‌اتخاذ ‌کرد، ‌به ‌نخبگان ‌مسکو ‌و ‌شهرهای ‌دیگر ‌علامت ‌مشخصی ‌داد. ‌دورانی ‌که ‌او ‌را ‌یک ‌روشنفکر ‌در ‌عرصه ‌قدرت، با ‌شخصیت ‌ضعیف، ‌انتقالی ‌و ‌وابسته‌ ‌محسوب ‌می‌کردند ‌که ‌می‌توان ‌دستورات ‌او ‌را ‌نادیده ‌گرفت ‌و ‌صبر ‌کرد ‌تا ‌او ‌در ‌سال ‌2012 ‌به ‌دادگاه ‌قانون ‌اساسی ‌یا ‌نهاد ‌دیگری ‌منتقل ‌شود، ‌به ‌پایان ‌رسیده ‌است. ‌البته، ‌رئیس ‌جمهور ‌در ‌زمینه ‌روابط ‌با ‌این ‌دادگاه ‌نیز ‌چند ‌حرکت ‌مهم ‌انجام ‌داد ‌و ‌استقلال ‌قشری ‌قضات ‌را ‌محدود ‌کرد. ‌این استقلال ‌فقط ‌به ‌نفع ‌والری ‌زورکین، ‌رهبر ‌رسمی ‌و ‌غیررسمی ‌این ‌هیأت ‌قضایی ‌بود. ‌با ‌توجه ‌به ‌اینکه ‌از ‌این ‌به ‌بعد ‌رئیس ‌جمهور ‌از ‌حق ‌معرفی ‌نامزد ‌ریاست ‌دادگاه ‌قانون ‌اساسی ‌به ‌شورای ‌فدراسیون ‌برخوردار ‌شده ‌است ‌(قبلا ‌خود ‌قضات ‌در ‌این ‌مورد ‌تصمیم ‌می‌گرفتند)، ‌احتمال ‌می‌رود ‌که ‌رئیس ‌جدید ‌دادگاه ‌شخصی ‌وابسته ‌به ‌مدودف ‌باشد.

بدون شک، گروه حاکم دونفری درباره نامزد انتخابات ریاست جمهوری سال 2012 از طرف قدرت دولتی تصمیم خواهد گرفت. همین امر از اول پیش‌بینی شده بود. ناظران قبل از تصمیم شجاعانه اخیر مدودف درباره برکناری لوژکوف اعتقاد داشتند که نقش رئیس جمهور فعلی در این روند تعیین کننده نخواهد بود، ولی اکنون روشن می‌شود که شاهد ائتلاف دو رهبر برابر هستیم که با توجه به منافع مشترک تصمیم خود را خواهند گرفت.»

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها