وقتی در جشن پیروزی اسپانیا بازیکنان این تیم جام را با شادی و هیجان دست به دست می‌کردند، عادل فردوسی‌پور، جمله‌ای را چند بار تکرار کرد که لذت تماشای آخرین لحظات جام جهانی فوتبال را دوچندان می‌ساخت. او تاکید می‌کرد که این صحنه‌ها در خاطره جام جهانی ما همیشه باقی خواهد ماند و جوری این جمله را ادا می‌کرد که حس می‌کردی همه خاطرات این جام به تو تعلق دارد و این حس تعلق مختص ماه‌هایی است که در این دوره از جام جهانی پای این بازی‌ها نشسته‌ایم.
کد خبر: ۳۴۰۰۴۸

اما همه خاطرات ما مختص دیدن صحنه‌های شادی بردها و تلخی باخت‌ها نبود. پشت همه این خاطرات فوتبالی برای همه ما خاطرات دیگری هم بود.خاطراتی که در پی برنامه‌ریزی‌ها دیدن دسته جمعی فوتبال برایمان رقم خورد، وقتی که بازی آلمان و آرژانتین همه مهمان‌خانه عمو یا دایی بودیم یا وقتی که طرفداران ایتالیایی فامیل با هم موج مکزیکی تشکیل می‌دادند.

وقتی که مادران فامیل هم، فوتبالی می‌شدند تا جایی که یکی‌شان به خاطر فرزندش برای برد تیمی نذر هم کرده بود!

یادم می‌آید وقتی بچه بودیم برای دیدن سریال سال‌های دور از خانه یا همان اوشین معروف و دیدن سریال آینه عبرت هم قطعی برق همه ما را یک جا جمع می‌کرد.

برنامه خاموشی‌ها جوری بود که وقتی ما برق نداشتیم، بعضی از محلات دیگر برق داشتند و این برنامه خاموشی با شب‌نشینی‌ها و دیدن این سریال‌ها یکی شده بود.به شکل دوره‌ای این سریال‌ها در خانه ما یا بقیه فامیل دیده می‌شد.

خیلی بیشتر از سریال‌ها چیزی که در خاطرم مانده هیجان دور هم بودن و لذت دسته جمعی دیدن سریال‌ها بود. بچه‌ها جلوتر می‌نشستند، مادرها کنار هم و پدر‌ها آن عقب.یک سینمای خانوادگی بود.

حالا در سال‌های بزرگسالی ما، آن سال‌ها و دور هم بودن‌ها به دوره‌های 4 ساله تبدیل شده، جام جهانی دور هم بودن‌ها به مدد قدرت و جادوی فوتبال یک‌بار دیگر همه ما را در کنار هم نشاند. در خاطره خانوادگی و دوستانه همه ما ایرانی‌ها و بهتر است بگویم همه مردم دنیا به مدد جام جهانی خاطراتی شکل گرفت که مسلما با تکرار نام جام نوزدهم، زنده خواهد ماند.

مستوره برادران نصیری / گروه جامعه

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها