ضعف مشهود فدراسیون فوتبال در برنامه‌ریزی

11 روز فاصله میان دیدارهای هفته‌های 5 و 6.

20 روز فاصله میان دیدارهای هفته‌های 16 و 17.

31 روز فاصله میان دیدارهای هفته‌های 19 و 20.

10 روز فاصله میان دیدارهای هفته‌های 20 و 21.

19 روز فاصله میان دیدارهای هفته‌های 21 و 22.

15 روز فاصله میان دیدارهای هفته‌های 26 و 27.

16 روز فاصله میان دیدارهای هفته‌های 27 و 28.

23 روز فاصله میان دیدارهای هفته‌های 29 و 30.

12 روز فاصله میان دیدارهای هفته‌های 30 و 31.

16 روز فاصله میان دیدارهای هفته‌های 31 و 32.

و بالاخره 12 روز فاصله میان دیدارهای هفته‌های 33 و 34.

برگزاری 6 هفته اول لیگ در 38 روز، برگزاری 6 هفته آغازین دور برگشت در 44 روز و برگزاری 6 هفته پایان لیگ در 70 روز، خود به عنوان یک بازه آماری تصادفی از میان تمام هفته‌های لیگ، مبین همین بی‌برنامگی سازمان لیگ است. این برنامه‌ریزی پر ایراد باعث شد تیم‌ها در مقطعی از فصل، در 10 روز 3 بازی انجام دهند و در 15 روز حتی یک بار هم به میدان نروند.

در کنار تمام این موارد باید به نامشخص بودن ساعت برگزاری بازی‌های لیگ نهم هم اشاره کرد، تا جایی که بارها شاهد بودیم یک روز قبل از شروع بازی‌های هر هفته زمان برگزاری یک یا چند مسابقه دستخوش تغییر می‌شود.

برگزاری لیگ برتر فوتبال در روزهای مختلف هفته نیز ایراد بزرگ دیگری است که می‌توان به کار برنامه‌ریزان فوتبال کشور وارد آورد. در حالی که بازی‌های اکثر لیگ‌های دنیا (نه فقط لیگ‌های معتبر) در روزهای تعطیل کشورهایشان برگزار می‌شود تا به‌واسطه آن، تماشاگران بیشتری به ورزشگاه‌ها بیایند، هیجان بیشتری حکفرما باشد و پول بیشتری نیز از این بابت به شریان لیگ جاری شود، در فوتبال ما، چنین الگوهای موثری طرفدار ندارد و همچنان باید شاهد برگزاری بسیاری از بازی‌های لیگ در روزهای وسط هفته باشیم؛ دیدارهایی با کمترین تعداد تماشاگر، با کمترین هیجان و با کمترین صر فه اقتصادی.

طبق آمار از 306 بازی‌های لیگ نهم، 146 بازی آن در روزهایی غیر از پنجشنبه و جمعه برگزار شد که در حدود 47?درصد کل بازی‌هاست!

خود برگزاری بازی‌ها در ساعات مختلف روز نیز از جمله ضعف‌هایی است که در برنامه‌ریزی سازمان لیگ به چشم می‌خورد. با اندکی کنکاش در برنامه لیگی که به پایان رسید، مشخص می‌شود در لیگی که مسوولان کنونی سازمان لیگ، برنامه‌ریز آن هستند هیچ ساعت مشخصی برای بازی‌ها وجود ندارد و هر هفته با نظر شخصی آقایان در سازمان لیگ، زمان رقابت‌ها مشخص می‌شد. نتیجه این برخورد سلیقه‌ای با زمان برگزاری بازی‌ها این شد که بازی‌های لیگ نهم در 31 ساعت مختلف برگزار شود که شاید این بی‌برنامگی در دنیا بی‌سابقه باشد!

باورش کمی سخت است، اما زمان‌هایی که در زیر آمده، ساعت شروع بازی‌های لیگ نهم در طول تمام 34 هفته آن است: 30‌/‌13، 14، 15‌/‌14، 30‌/‌14، 45‌/‌14، 15، 15‌/‌15، 45‌/‌15، 50‌/‌15، 30‌/‌16، 40‌/‌16، 45‌/‌16، 17، 05‌/‌17، 10‌/‌17، 15‌/‌17، 30‌/‌17، 45‌/‌17، 55‌/‌17، 18، 30‌/‌18، 45‌/‌18، 15‌/‌19، 30‌/‌19، 35‌/‌19، 50‌/‌19، 30‌/‌20، 21، 15‌/‌21، 30‌/‌21 و 30‌/‌22.

اما چیزی که بیشتر از تمام این بی‌برنامگی‌ها، اسباب ناراحتی می‌شود، اظهارنظر عزیز محمدی، رئیس سازمان لیگ است، وقتی که او برنامه‌ریزی لیگ نهم را در طول 9 دوره گذشته لیگ حرفه‌ای بی‌سابقه عنوان می‌کند! او بدون آن که بخواهد تمام این بی‌برنامگی‌ها را ببیند، می‌گوید: «در لیگ نهم بجز یک مورد جابه‌جایی در هفته 22 که آن هم به دلیل حضور تیم ملی در تورنمنت قطر اتفاق افتاد، سایر مسابقات لیگ بدون وقفه برگزار شد!»

فارغ از این نگاه خوش‌باورانه رئیس سازمان لیگ، باید اذعان کرد بی‌برنامگی‌های فدراسیون فوتبال در لیگ‌های دسته اول، دوم و... به مراتب مشهودتر از آنی است که در لیگ برتر شاهدش هستیم. به عنوان نمونه امسال نیز طولانی شدن بازی‌ها، صدای تمام مربیان تیم‌های دسته اولی را درآورد. در این میان گوشه‌ای از صحبت‌های وینگو بگوویچ، سرمربی آلومینیوم‌سازی اراک شاید به تنهایی گویای همه چیز باشد، آنجا که این مرد کروات می‌گوید: «لیگ دسته اول بدون برنامه است. باید از مسوولان سوال شود، چطور نمی‌توانند 26 هفته لیگ را در 10 ماه تمام کنند، اما لیگ برتر با 34 هفته، بازی‌های تیم‌ ملی، لیگ قهرمانان آسیا و جام حذفی یک ماه زودتر از لیگ دسته اول به پایان می‌رسد. متاسفانه به خاطر همین بی‌برنامگی‌ها، فشار زیادی در طول فصل به بازیکنان وارد می‌شود، چون تیم‌ها باید چندین بار بدنسازی کنند و همین مساله به اضافه خستگی مفرط بازیکنان، روی کیفیت مسابقات تاثیر منفی می‌گذارد.»

همین طولانی شدن بازی‌های لیگ دسته اول باعث شده در حق تیم‌هایی که به لیگ برتر صعود می‌کنند نیز اجحاف شود، چرا که طبق اعلام مسوولان فدراسیون فوتبال، رقابت‌های مرحله گروهی این مسابقات 5 تیرماه به پایان می‌رسد و با برگزاری مسابقات پلی آف که تکلیف سومین تیم صعودکننده به لیگ، برتر را مشخص می‌کند، این زمان حتی به نیمه تیرماه هم خواهد کشید. حال آن که طبق اعلام سازمان لیگ دهمین دوره لیگ برتر از روز چهارم مردادماه آغاز خواهد شد!

این یعنی فاجعه در برنامه‌ریزی، ‌چون تیمی که به لیگ برتر صعود می‌کند و عملا باید از حقی مساوی با تیم‌های لیگ برتری برای حضور در فصل نقل و انتقالات و استراحت میان 2 فصل برخوردار باشد، با این برنامه‌ریزی فدراسیون فوتبال، فقط 3 هفته فرصت پیدا می‌کند تا هم خستگی یک فصل طاقت‌فرسا را به در کند، هم دوره بدنسازی فصل جدید را آغاز کند و هم به برطرف کردن نقاط ضعف خود با خرید بازیکنان جدید بپردازد.

بدون شک هر عقل سلیمی در مواجهه با این شرایط به ناتوان بودن برنامه‌ریزان فوتبال ما حکم می‌دهد، اما ظاهرا این گونه ضعف‌های محرز هم برای رئیس فدراسیون فوتبال و اهالی سازمان لیگ هیچ‌گاه اهمیتی نداشته و نخواهد داشت.

رضا پورعالی ‌/‌ گروه ورزش