سروان شایان خالی از اشتباه نبود

از بازی در سری اول «کلانتر» تا «کلانتر 3» چه اتفاقی افتاد؟

قبل از حضور در «کلانتر» با آقای شاه‌محمدی دیداری داشتم و چون کارهای قبلی مرا دیده بود یکی از اپیزودهای سریال «کلانتر» با عنوان «ستاره و من» را پیشنهاد کرد. نقش من در این اپیزود پلیس نبود و به عنوان پسری از بافت پایین اجتماع و فردی ریسک‌پذیر برای زندگی بهتر ایفای نقش کردم. در ابتدا برایم جالب بود که نقشی را ایفا کرده‌ام که کمتر مخاطبان مرا در این کاراکتر دیده بودند. به طور کلی آقای شاه‌محمدی معتقد است هر چیزی که در برخورد اول از شخص می‌بینیم نباید پایه و اساس تفکر ما نسبت به شخصیت آن فرد باشد. از این رو ایشان در «کلانتر» به من اعتماد کرد و نقشی متفاوت نسبت به دیگر کاراکترهایم پیشنهاد داد. این شاید از نظر برخی ریسک به حساب بیاید اما آقای شاه‌محمدی با دیدن و صحبت کردن به لایه‌های ظریف و پنهانی بازیگر دست می‌یابد.

پس از گذشت پروسه‌ای طولانی برای سریال «کلانتر 2» نیز مجددا برای همکاری دعوت شدم اما به‌دلیل فیلمبرداری همزمان اپیزود سهراب با فیلم سینمایی «دختر میلیونر» نتوانستم با وی همکاری کنم.

خیر. اتفاقا تمایل داشتم هر دو کار را همزمان با هم انجام دهم اما به دلیل این که با تهیه‌کننده آن فیلم قرارداد داشتم، نتوانستم در «کلانتر 2» حضور یابم، در حالی که در اپیزود سهراب می‌توانستم جای کار زیادتری داشته باشم.

آقای شاه‌محمدی اعتقاد داشت با ورود کاراکتر جوان در سریال «کلانتر 3» می‌توان بر میزان تحرک و پویایی و خلق موقعیت‌های جذاب برای بیننده افزود.

آقای شاه‌محمدی کارگردان اکشن‌سازی نیست و بیشتر سریال‌هایش داستان‌گو و قصه‌گویی است و در اصل تکیه بر داستان دارد.

یکی از دلایلی که وی کمتر به سمت کار اکشن می‌رود، نبود امکانات لازم برای ساخت سریال‌ها و فیلم‌های اکشن است.

بیشتر سبک آقای شاه‌محمدی به‌گونه‌ای است که زندگی معمولی کاراکترها را به تصویر می‌کشد. در این مجموعه نیز گاهی به پیشنهاد من تحرک و جنبش نقش را اضافه می‌کردیم، ولی برای ساخت یک اکشن پرتحرک نیاز به پشتیبانی بیشتری داشتیم.

شخصا اعتقاد داشتم در یک داستان پلیسی باید هیجانی که خود پلیس‌ها در کارشان دارند را به تصویر بکشیم. قبل از برداشت‌های مربوط به دستگیری، درباره جرم نیز فکر می‌کردم تا همه ظرافت‌های این شغل را به نمایش بگذارم، مثلا پلیس فقط با صحبت کردن با مجرم به نتیجه نخواهد رسید، مسلما جاهایی کار به درگیری و تیراندازی می‌کشید و فکر می‌کنم ایجاد این تنوع در فضای داستان زیباست.

با توجه به این که مشتاق دیدن فیلم‌های اکشن و پلیسی بودم، اما هیچ‌گاه برای حضورم در این کاراکتر به فکر کپی کردن محض از نقش‌های اکشن و پلیسی دیگران نبودم و سعی کردم خودم را در موقعیت یک پلیس واقعی قرار دهم، یعنی فرهاد مهادیان به دانشگاه افسری رفته است و حالا به عنوان یک پلیس می‌خواهد به هموطنانش خدمت کند.

خوشبختانه با خواندن فیلمنامه «کلانتر 3» متوجه شدم خصوصیات اخلاقی سروان شایان در خیلی جاها به من نزدیک است و سعی کردم این پلیس را که یک انسان واقعی است با شخصیت خودم تطبیق دهم و از قالب پلیس بودن خارج نشوم، البته در کنار این کاراکتر به مسائل جزیی مانند شوخی کردن، عاشق شدن، تفریح و ... نیز پرداختم تا نشان دهم پلیس هم به عنوان یک انسان در زندگی روزمره‌اش، رفتارهای معمولی هم دارد.

«قصه کمال» در اپیزود آخر خیلی مبهم پیش می‌رود، به طوری که مخاطب موازنه‌ای را در ابتدا و انتهای قصه حس نمی‌کند، اما در این بین وظیفه بازیگری این است که یک تداوم حسی کلی را در جریان بازی‌اش حفظ کند، مثلا برای رسیدن به نقش نیما شایان پیش‌زمینه‌ای را در نظر گرفتم که ممکن است در داستان بازگو نشده و بیننده آن را درک نکرده باشد، چون ممکن است برخی سکانس‌های پایانی زودتر از بقیه به تصویر کشیده شده باشد و بعکس.

با توجه به حفظ این تداوم، حس و راکوردها از سوی بازیگر به دلیل حذف بخش اعظمی از صحنه‌ها هنگام تدوین و پخش موجب سردرگمی مخاطب می‌شود. در رابطه با سوال شما باید بگویم که داستان 6 قسمتی اپیزود کمال به 3 قسمت کاهش یافت و سکانس‌هایی در این میان نیز حذف شد که علامت سوال‌های زیادی را در ذهن بیننده به وجود آورد.

درخصوص شخصی‌سازی کاراکترها نیز باید بگویم که مثلا در جریان خواستگاری نیما شایان از ستوان الهام، بسیاری از صحنه‌هایی که برای مقدمه‌سازی این ماجرا بازی کرده بودیم را حذف کردند و بیننده‌ها حق دارند که متوجه نشوند در آن زمان چه اتفاقی افتاد، چون برخی پازل‌ها حذف شده بود.

با توجه به آماری که کارگردان این مجموعه در دست دارد «کلانتر3» نسبت به «کلانتر یک و دو» از بینندگان بیشتری برخوردار بود.

شاید من نقش کاراکترهای دکتر، مهندس، دزد و... را بازی کردم اما آنقدر به چشم نیامدم که در این سریال با نقش پلیس دیده شدم.

قبل از ایفای نقش نیز قصدم این بود که اگر بعدها همکاران زحمتکش آگاهی مرا خارج از نقشم ببینند از این‌که شغل آنها را در قالب نقش سروان نیما شایان ایفا کرده‌ام، ابراز رضایت کنند که در حال حاضر این اتفاق افتاده و خیلی از این دوستان مرا با نام سروان در کوچه و خیابان صدا می‌زنند.

تلاش آقای شاه‌محمدی هم بر این بود که با پوشش و لباس پلیسی ذهنیت بیننده را به کارهای قبلی‌ام تغییر دهد و این در اذهان مردم به جای فرهاد مهادیان سروان شایان شکل گیرد.

نقش منفی محض بازی نکرده‌ام، اغلب خاکستری بوده؛ زمانی آدم بدی بوده که محتول شده و آدم خوبی می‌شود و بعکس. این‌گونه نقش‌ها را دوست داشتم. البته سروان نیما شایان مثبت محض شعاری نبود. اگر دقت کرده باشید برخورد اولیه با سرگرد و با ستوان الهام همه‌اش خوب نبود. در مواقعی بدجنسی می‌کرد و مغرور بود که غرور هم چیز خوبی نیست. حتی در جایی الهام در جواب خواستگاری شایان می‌گوید: با کسی که درجه‌اش بالاتر از من باشد ازدواج نمی‌کنم و تو فعلا درگیر درجه‌ات هستی، و این نشان می‌دهد که کاراکتر شایان خالی از اشتباه نیست. قصد ما این نبود که شایان را به‌گونه‌ای به تصویر بکشیم که آدم کاملا مثبتی است. تلاش کردیم پلیس را فقط پلیس و مجرم را فقط مجرم نبینیم.